نمایندگان مجلس سنا با 98 رای موافق و تنها 2 رای مخالف طرح جامع تحریم ایران و روسیه را به تصویب رساندند که نقض صریح مواد 26 تا 29 برجام است. این طرح باید به تصویب مجلس نمایندگان هم برسد و سپس ترامپ تا 90 روز وقت دارد برای اجرای آن تصمیم بگیرد.
پیش از آن که سنای آمریکا تحریمهای جدید را علیه ایران تصویب کند، رکس تیلرسون وزیر خارجه این کشور ضمن تشکر از سنا گفت: «از نظر من این تحریمها کار خوبی است». او درست در روز تصویب تحریمها نیز گفته است «ما از عناصر داخلی در ایران که بتوانند به ما در تغییر قدرت کمک کنند پشتیبانی میکنیم. همانطور که میدانیم چنین عناصری در داخل ایران هستند». مفهوم پنهان در سخنان تیلرسون این است که هدف تحریمهای جدید حمایت از محافل ضدانقلاب است.
قانون مقابله با اقدامات بیثباتکننده ایران (S722) به بهانه برنامه موشکی، حمایت سپاه از تروریسم و نقض حقوق بشر، تحریمهای گستردهای را متوجه ایران میکند. بررسی و تصویب این قانون در فروردینماه در دستور کار سنا بود اما سناتورها با تاکید بر اینکه تصویب آن، تأثیر منفی بر انتخابات ایران و سرنوشت «میانهروها» میگذارد، موضوع را به پس از انتخابات موکول کردند! این در حالی بود که آقای روحانی در تبلیغات انتخاباتی به جای ارائه کارنامه عملکرد دولت، چندین بار تلویحا به سپاه که رکن اقتدار جمهوری اسلامی است، حمله کرد. این تخطئه و حمله، از سوی رصدگران اطلاعاتی دشمن به عنوان چراغ سبز تلقی شد. اکنون هر چند سپاه پاسداران بهانه تحریمهای جدید قرار گرفته اما در حقیقت برجام و وعدههای تحریمی آن است که زیر پا گذاشته شده است.
درست مانند قطعنامه 1929 شورای امنیت در سال 1389 که به بهانه برنامه هستهای ایران تصویب شد ولی هدف اصلی آن ضربه به اقتصاد ایران و حمایت از جریان نیمه جان فتنه بود، چرا که فتنهگران نیز در کف خیابان نقاب از چهره برداشتند و شعار دادند «انتخابات بهانه است- اصل نظام نشانه است». دموکراتهای سنا در کنگره جمهوریخواهان به تحریم جدید رأی مثبت دادند و از مجموع 100 سناتور، تنها 2 نفر همراهی نکردند.
اکنون باید دید دولت و وزارت خارجه و شخص آقای روحانی برای اعتبار خودشان هم که شده، عملا و به طور موثر به نقض همه جانبه برجام اعتراض میکنند یا خیر. طبق ماده 26 برجام ایالات متحده، با حسننیت، نهایت تلاش خود را برای دوام این برجام و پیشگیری از ایجاد تداخل در تحقق متمتع شدن ایران از لغو تحریمهای مشخص شده در پیوست دو به عمل خواهد آورد و از بازگرداندن یا تحمیل مجدد تحریمهای مشخص شده در پیوست 2 که اعمال آنها را وفق این برجام متوقف کرده، خودداری مینماید.
همچنین بند 29 توافق هستهای تصریح دارد که «اتحادیه اروپا و آمریکا از هرگونه سیاست با هدف خاص تاثیرگذاری خصمانه و مستقیم بر عادیسازی تجارت و روابط اقتصادی با ایران، در تعارض با تعهداتشان مبنی بر عدم اخلال در اجرای موفقیتآمیز این برجام خودداری خواهند کرد.
یادآور میشود تحریم جدید، غیر از مبادلات ارزی و دلاری، مبادلات ریالی را نیز در برمیگیرد و نهادهای داخلی در صورت همکاری با مرکز مورد اتهام آمریکا، مورد تحریم قرار میگیرند!
اعلام حمایت رسمی تیلرسون وزیرخارجه آمریکا از عناصر معارض و برانداز در ایران در حالی است که روحانی در سالهای 78 و 89، آنها را مزدور آمریکا و اسرائیل و عاملان خوشحالی دشمن معرفی کرده بود. روحانی همچنین دعوت به آشوب در 25 بهمن را حرکتی ضدملی و ضداسلامی خوانده بود که باید مورد برخورد واقع شود. اکنون باید پرسید در شرایط حمایت آمریکا از عوامل و مزدوران خود، آقای روحانی کجا میایستد؟
رهبر انقلاب در دیدار اخیر مسئولان نظام با اشاره به کینهتوزی دشمن علیه سپاه فرمودند:
«مسئله بعدی که جزو تجربیات ما است که شما این را هم بایستی در مدیریت کشور و اداره کشور و مدیریت منافع و مضار و فرصتها و تهدیدها در نظر بگیرید، مسئله اقتدار نظامی و امنیتی کشور است. خیلی مهم است؛ این جزو مسائلی است که باید حتما مورد توجه قرار بگیرد...اینکه دشمن از سپاه بدش میآید، خب معلوم است؛ میخواهید آمریکا از نیروی قدس شما خوشش بیاید؟ شما توقع دارید آمریکا مثلا فرض کنید از فلان سردار ما که فعال است در این زمینه، خوشش بیاید؟ خب معلوم است که بدش میآید؛ معلوم است که شرط و شروط میگذارد در بخشهای مختلف! خب او میخواهد عوامل اقتدار، در ما نباشد. این درست مثل این میماند که به شما بگویند تیم کشتی شما در مسابقات قهرمانی جهانی شرکت داده میشود، به شرط اینکه شما آن دو سه کشتیگیر قدر را در تیم ملی نگذارید؛ معنایش چیست؟ معنایش این است که بیایید برای شکست خوردن! شما را وارد مسابقات بینالمللی میکنیم، بیایید، برای اینکه شکست بخورید؛ معنایش این است. اینکه بگویند شرط این کار، این است که مثلا فرض کنید سپاه چنین نباشد با بسیج دخالت نکند یا در فلان مسئله - مثلا در مسائل منطقهای - شرکت نکنند. دخالت نکنند، معنایش این است؛ یعنی عوامل اقتدار خودتان را بایستی وارد میدان نکنید، وارد صحنه نکنید؛ ما به عکس باید عمل بکنیم. ما بایستی اقتدار نظامی و امنیتی را حتما اهمیت بدهیم و مستحکم کنیم و روزافزون کنیم».