حجتالاسلاموالمسلمین سیدمحسن موسویفرد (کاشانی) در کتاب خاطرات خود که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی و منتشر شده است در مورد انتخاب آیتالله خامنهای به رهبری پس از رحلت امام خمینی میگوید: پس از رحلت حضرت امام (ره) که داغ جبران ناپذیری بر دل فرد فرد مردم کشورمان بود، بحث جانشینی ایشان مطرح گردید. خبرگان رهبری پس از شور و مشورتهای فراوان، حضرت آیتالله خامنهای را به عنوان مقام رهبری برگزیدند. انتخاب ایشان مرهمی بر دلهای داغدیده مردم بود.
در خبرگان رهبری هنگامی که مسئله رهبری آیتالله خامنهای مطرح شد تنها یک نفر با آن مخالفت کرد و او خود شخص مقام معظم رهبری بودند. ایشان به عنوان مخالف گفتند: «من با این نظریه مخالفم. مثلاً این آقای آذری قمی که با من اختلاف سلیقه و فکری دارد، آیا حرف من را به عنوان رهبر جامعه میپذیرد؟ من چطور میتوانم رهبری این جامعه را قبول کنم.» مرحوم آقای آذری قمی در مجلس بلند شد و گفت: «ما اگر اختلاف داریم در مسائل علمی است، ولی شما اگر به عنوان رهبر انقلاب حکمی بدهید، برخودم واجب میدانم از حکمتان اطاعت نمایم.»
آیتالله سید جعفر کریمی از این جریان تعبیر کردند به اینکه آن روز نظر مبارک حضرت ولی عصر(عج) در خبرگان شامل حال ما شد که آقایان خبرگان یک دست و بدون اختلاف، رهبری حضرت آیتالله خامنهای را پذیرفتند. امروز نیز اگر از هر کدام از علمایی که آن روز در مجلس خبرگان حضور داشتند سؤال بفرمایید نظرشان این است که یک دست غیبی در کار بود که هیچ مخالفتی با رهبری ایشان نشد.