خاطره شیر زن انقلاب از کادوی امام به مسیحیان در روز کریسمس

مرحومه دباغ در سال1333 با محمد حسن دباغ ازدواج کرد. این ازدواج سرآغاز تحولات زندگی وی محسوب می شود. در آغازین روزهای زندگی مشترک به تبعیت از همسرش به تهران مراجعت کرد. در تهران توانست تحصیلات علوم دینی خود را تا سطح ( شرح لمعه ) ادامه دهد و از محضر استادانی چون مرحوم حاج آقا کمال مرتضوی، حاج شیخ علی خوانساری، شهید آیت الله محمدرضا سعیدی و شهید سید مجتبی صالحی خوانساری استفاده کند.

دباغ در حالی به تحصیل ادامه می‌داد و به فعالیتهای سیاسی مبادرت داشت که مادر هشت فرزند بود. فعالیت‌ها و حرکت‌های سیاسی دباغ با پخش و توزیع اعلامیه در سال های 41-40 آغاز می شود و با ورود به تشکیلات تحت هدایت شهید سعیدی در تهران شدت می یابد. همچنین در این دوره با دانشجویان مبارز دانشگاه‌های تهران، شهید بهشتی، صنعتی شریف و علم و صنعت همکاری و تعامل داشته است.

حدیدچی معروف به طاهره دباغ که در دوران نهضت اسلامی طعم زندان و شکنجه‌های سخت رژیم پهلوی را چشیده بود، پس از پیروزی انقلاب، سوابقی از جمله حضور در مجلس شورای اسلامی و فرماندهی سپاه همدان را در کارنامه خود ثبت کرد.

مرحومه حدیدچی از مبارزان پیشگام انقلاب اسلامی صبح روز پنجشنبه(27 آبان) پس از گذراندن دوره‌ای بیماری در بیمارستان خاتم الانبیاء(ص) دارفانی را وداع گفت. وی از بیماری قلبی رنج می‌برد.

آنچه در ادامه می‌آید بازخوانی آخرین گفت‌و‌گو  با مرحومه حدیدچی (دباغ) است:

دباغ در این گفت‌وگو با اشاره به اینکه به پیامبر اکرم(ص) و اهل بیت ایشان(ع) هم تهمتهای ناروایی می‌زدند، اظهار کرد: انسان تنش از شنیدن این تهمتها نمی‌لرزد، اما دلش می‌سوزد از انسانهای نادانی که از روی غرض‌ورزی یا «فی قلوبهم مرض» این‌چنین رفتارهایی دارند.

وی افزود: اگر غرض باشد که طبیعی است چراکه خودشان از تبار آمریکایی‌ها هستند، ولی اگر از روی «فی قلوبهم مرض» است باید دید چه عنادی با امام راحل(ره) دارند.

عضو دفتر امام در نوفل لوشاتو با بیان اینکه هیچ‌گاه کسی از حضرت امام تا زمان فوتشان یک کلام درباره رابطه با آمریکا نشنیده است، خاطرنشان کرد: امام راحل(ره) همواره آمریکا را جز به «شیطان بزرگ» و «دشمن اصلی اسلام» خطاب نمی‌کردند.

این مبارز پیش از انقلاب با یادآوری اینکه زمانی که شاه از ایران رفت، جلال‌الدین طهرانی را به سمت رئیس شورای انقلاب تعیین کرد، گفت: وی (جلال‌الدین طهرانی) تا دم در خانه امام در نوفل لوشاتو آمد تا با امام ملاقاتی داشته باشد؛ اما امام به حاج احمد آقا گفتند: اگر حقیقتاً می‌خواهد دیدار کند، باید استعفا کند و خودش را از مخمصه شاه نجات دهد. باید نامه استعفایش را بنویسد و به من نشان دهد و اگر دیدم درست است، اجازه ورود به خانه را به او می‌دهم.

وی افزود: امام وقتی متن استعفای وی را دیدند به حاج احمد آقا گفتند که یک کلمه آن ایراد دارد و باید آن را درست کند. حال امامی که به استعفای رئیس شورای سلطنت این‌قدر حساس است، می‌تواند نامه‌ای به کارتر نوشته باشد؟

دباغ یادآور شد: شاید برای جوانان امروز شنیدن این مسئله غیرقابل باور باشد، ولی حقیقت امر این است که حضرت امام(ره) جز راز و رمز قرآن، سیره پیامبر اکرم(ص) و دستورات دین مبین اسلام به چیز دیگری توجه نمی‌کردند.

عضو بیت امام در نوفل لوشاتو درباره ادعای واهی نامه سال 42 امام به کندی و ارسال آن از طریق میرزا خلیل کمره‌ای به سفارت آمریکا  اظهار کرد: در نوفل لوشاتو در بحثها و گفت‌وگوها و مسائلی که با حضرت امام(ره) یا حاج احمد آقا و دیگران داشتیم نام ایشان به میان نمی‌آمد و من مطمئنم اینها دروغی بیش نیست؛ چراکه دیدگاه حضرت امام نسبت به آمریکا «اظهر من الشمس» است.

این زندانی سیاسی دوران مبارزه علیه رژیم ستمشاهی درباره هدف این سندسازی‌ها علیه امام راحل(ره) گفت: دشمنان دیدند که بعد از به رهبری رسیدن حضرت آیت الله خامنه‌ای نتوانستند به خواسته‌هایشان برسند و هنوز هم رهبر انقلاب در صحبتهایشان به امام خمینی اشاره دارند، لذا نمی‌توانند این قضیه را تحمل کنند و همه ما باید به این فکر باشیم که حرف آنها را ملاک قرار ندهیم. این خدعه و نیرنگ برای آن است که می‌بینند هنوز هم نام امام در جان و دل و زبان همه است و نمی‌توانند بغض، حسادت و کینه‌ای را که نسبت به این مرد الهی دارند، کنار بگذارند.

عضو جمعیت زنان انقلاب اسلامی با بیان اینکه امام در مصاحبه‌هایشان و مطالبی که در نوفل لوشاتو می‌گفتند علت همه مصائب را آمریکا می‌دانستند، خاطرنشان کرد: یک مشت افراد نادان دست به این کارها می‌زنند تا ذهن مردم به‌ویژه نسل سوم و چهارم را که گوش به فرمان امام و رهبری هستند، مشوش کنند.

مرضیه دباغ تصریح کرد: اگر من جزو مسئولین نظام بودم این مسئله را پیگیری می‌کردم و تکلیف و وظیفه مسئولین قضایی حکومت است که این مسئله را پیگیری کنند.

عضو بیت امام در نوفل لوشاتو در بخش پایانی سخنانش با نقل خاطره‌ای از امام خمینی(ره) گفت: حضرت امام(ره) وقتی وارد فرانسه شدند از طرف دولت فرانسه به ایشان گفته شد حق مصاحبه و نشر اعلامیه ندارند. در آن زمان ایام ولادت حضرت مسیح بود و حضرت امام به ما دستور دادند برای اینکه همسایگان ما از این شلوغی و رفت‌ و آمدها اذیت شده‌اند، کادویی به‌مناسبت کریسمس به آنها بدهیم و از آنها دلجویی کنیم.

وی افزود: فردای روزی که شیرینی و گل به در خانه مسیحیان نوفل لوشاتو بردیم، من برای خرید نان از خانه خارج شدم و دیدم مقابل خانه امام مملو از خبرنگار است. چون تسلط بر زبان خارجی نداشتم،  آقای غرضی را صدا زدم تا با آنها صحبت کند. سپس متوجه شدم آنها می‌خواهند بدانند که چرا ما به‌عنوان مسلمان برای مسیحیان شیرینی و گل برده‌ایم.