با
روی کار آمدن دولت یازدهم و قرار گرفتن دوستداران کرسنت در برخی پست‌های مدیریتی، زمزمه‌ها برای فضا دادن به کرسنت در ایران بالا گرفت تا جایی که حتی محدودیت‌ها و ممنوعیت‌هایی برای رسانه‌ای شدن اخبار مرتبط با کرسنت وضع شد! البته تعدادی از نمایندگان مجلس با نادیده گرفتن این محدودیت‌ها به انتقاد خود از کرسنت و دوستان ایرانی‌اش ادامه دادند.
قراردادهای جدید نفتی که با نام اختصاری IPC شناخته می‌شوند نیز از نظر منتقدان و کارشناسان، شباهت‌های زیادی با موضوع کرسنت دارند، چراکه نه تنها موجب تضعیف اقتدار ملی ایران می‌شوند بلکه منابع و سرمایه‌های کشور را تقدیم شرکت‌ها و کشورهای بیگانه می‌کنند. برخی توجهات ویژه به حفظ منافع کرسنت در ایران حتی موجب شد تعدادی از تغییرات مدیریتی در مجموعه دولتی نفت نیز در راستای تامین منافع این شرکت باشد.
در همین باره می‌توان به اظهارات هدایت‌الله خادمی، عضو کمیسیون انرژی مجلس اشاره کرد که بعد از تغییر مدیرعامل شرکت ملی نفت گفته بود: «درباره برخی شایعات مبنی بر اینکه دلیل برکناری مدیرعامل سابق شرکت ملی نفت اختلاف نظر با شخص وزیر درباره کرسنت بوده است باید بگویم به هیچ وجه اینطور نیست! خواهش من از رسانه‌ها این است از ایشان قهرمان نسازند، چراکه همه ما به سوابق این آقا آشنا هستیم و می‌دانیم ایشان در این 3 سال به چه افراد و گروه‌هایی خدمت کرد و اهداف چه کسانی را جلو برد! واقعیت تلخ در حوزه نفت کشور ما این است که کرسنت به هر چه که می‌خواست دست یافت». به اعتقاد وی، یقینا تن مصدق با این اتفاقات در قبر می‌لرزد و او که روزی استقلال را به صنعت نفت کشور هدیه کرد، حالا باید شاهد ماجراهایی همچون کرسنت و نیز نفوذ آمریکا، فرانسه و انگلیس به حوزه نفت کشور باشد! وی می‌افزاید: به جرات اعلام می‌کنم این قراردادهای جدید نفتی نیز کرسنتی است و تمام داشته‌ها و استقلال کشور را به باد می‌دهد. این گروه کرسنتی خیلی قوی هستند و نمی‌دانم آیا کشورهای خاصی پشت آنها قرار دارند که کسی نمی‌تواند جلودار آنها باشد؟! چراکه کرسنتی‌ها هر کاری که بخواهند انجام می‌دهند و هیچ قانون و قدرتی نمی‌تواند مانع آنها باشد!
تغییرات و اصلاحات مشکوک در قراردادها!
اصغر ابراهیمی‌اصل، معاون سابق وزارت نفت نیز در انتقاد از قراردادهای جدید نفتی می‌گوید: اشکالات این قراردادها برطرف نشده، پیرو جلسه‌ای که رادیو اقتصاد در آذرماه سال گذشته برقرار کرد و اینجانب با آقای کاردر رئیس شرکت ملی نفت و مهندس سیدمهدی حسینی دبیر کمیته بازنگری قراردادهای نفتی داشتیم، اشکالات مطرح شده به طور وسیعی در رسانه‌ها منعکس و منجر به این شد که نظرات منتقدان شنیده شود و تاکنون اینجانب و سایر منتقدان پیگیر رفع نواقص هستیم اما اکنون آنچه تغییر پیدا کرده با ابهامات و چالش‌های زیادی روبه‌رو است.
وی می‌افزاید: این مدل قراردادی در جلسه هشتم مهرماه سال گذشته، تصویب شد و تصویب نامه‌ای در 11 صفحه که شامل 11 ماده و 5 تبصره و 61 جزء و 77 حکم بوده، خروجی آن بوده و بنا بر اعلام رسمی وزارت نفت و ریاست‌جمهوری بیش از 150 مورد اصلاحات کوچک و بزرگ مصوبه جدید در 2 هفته گذشته به تصویب هیات وزیران رسید اما طبق این عملکرد دولت 30 درصد از نقطه نظرات منتقدان و ایرادات اساسی برطرف شده و 70درصد آن باقی مانده است. اراده سیاسی بر این است که ارکان قرارداد IPC را همانطور که 20 مشاور خارجی مشورت داده بودند، حفظ کنند لذا دست شرکت ملی نفت برای اصلاحات بسته بود. برای همین هیات مدیره شرکت نفت قرارداد IPC را بعد از مصوبه هیات وزیران، رد و به همین خاطر کل اعضای هیات مدیره را عزل کردند و اعضای جدیدی را گذاشتند.
ابراهیمی‌اصل در پاسخ به سوالی درباره نگرانی‌ها نسبت به درگیر شدن در قراردادهای طویل‌المدت و غیرقابل بازگشت اظهار می‌دارد: وزارت نفت در دوره‌ای که آقای زنگنه وزیر بودند، قرارداد فروش گاز ایران به امارات را با عنوان قرارداد کرسنت منعقد کرد که بعد از اینکه متوجه شدیم برخلاف منافع ملی است، لغو شد. آنها به دادگاه مراجعه کردند و 44 هزار میلیارد تومان یا 14 میلیارد دلار حکم برای برداشت از ذخایر ارزی ایران صادر شد و هم‌اکنون هم قسمت دوم آن دعوا در دادگاه است که 22 هزار میلیارد تومان دیگر ما را محکوم کرده‌اند و اگر اشکالات قراردادها برطرف نشود، قرارداد آی‌پی‌سی زایشگاه چند کرسنت خواهد بود، چرا که همان افرادی که کرسنت را درست کردند، با همان دید، IPC را درست کرده‌اند که واضح است چه اشکالاتی دارد.
برجام را گروگان گرفته‌اند!
ابراهیمی‌اصل با اشاره به اینکه میدان آزادگان جنوبی سومین میدان نفتی بزرگ جهان است، می‌گوید: میدان آزادگان را به شرکت ایم‌پکس ژاپن داده بودیم، 4 سال طول کشید و آمریکایی‌ها فشار آوردند. بنابراین ژاپنی‌ها رها کردند و رفتند، بعد کار را به شرکت مناطق نفتخیز جنوب دادیم و در مدت 15 ماه، 50 هزار بشکه نفت در روز تولید کردند اما بعد که طرح برای 170هزار و 300 هزار بشکه در روز دادند با طرح آنها موافقت نشد و کار به شرکت ملی نفت چین داده شد که بعد از 3 سال عقب انداختن ما، کار را رها کردند. دوباره بعد از شرکت چینی، پروژه میدان آزادگان را به شرکت مهندسی و توسعه نفت دادیم که در 16 ماه، 60 هزار بشکه در روز را تولید کردند و از اواخر سال گذشته با شرکت توتال فرانسه مذاکره شده که رسما 5 فروردین اعلام کردند قرارداد محرمانه‌ای بین وزارت نفت و توتال منعقد شده که این قرارداد براساس IPC است و شرکت توتال و وزیر محترم منتظرند هیات تطبیق مجلس مدل جدید قراردادها را تایید کنند تا آنها با این مدل قرارداد را امضا کنند.
معاون سابق وزارت نفت با اشاره به شرایط توتال در این قرارداد گفت: طبق این قرارداد، توتال برای تولید 210 هزار بشکه معادل 2/4 میلیارد دلار ظرف 4 سال سرمایه‌گذاری می‌کند و به مدت 25 سال، 50 درصد نفت و 75 درصد گاز تولیدی را به عنوان هزینه مدیریت و بهره پول و پاداش دریافت می‌کند!
معاون وزیر نفت در دولت نهم، دهم و یازدهم خاطرنشان می‌کند: آمریکا و غربی‌ها عملا برجام را گروگان گرفته‌اند که برای 57 سال میادین نفت و گاز ما را از دست ما بگیرند و با این قرارداد که با محوریت مشاوران انگلیسی انجام شده قصد دارند این کار را انجام دهند بنابراین اگر به سمت بهره‌برداری ثانویه و تکنولوژی تزریق آب و گاز و مواد شیمیایی بروند، خود به خود 25 سال دیگر قرارداد قابل تمدید است، این در حالی است که اگر در میدان آزادگان بیایند سرمایه‌گذاری کنند، این امکان هست که 4 ساله با آنها تسویه کنیم اما با این قراردادها واگذاری طولانی‌مدت داریم، آنها هم 50 برابر سرمایه خودشان سود می‌برند.
