جمعی از دانشجویان بورسیه طی نامهای به کینژاد رئیس هیات عالی جذب اعضای هیات علمی عنوان کردند: در سه سال اخیر، فتنه گران مستقر در وزارت علوم با دستورات محرمانه و پنهانی به دانشگاه ها، از جایابی دانشجویان بورسیه که در برخی موارد تمام مراحل علمی و عمومی را با موفقیت گذرانده اند، ممانعت به عمل آورده اند. آیا اطلاعات این توطئه ناجوانمردانه به شما رسیده است؟ در صورتی که از آن مطلعید اقدامات شما چه بوده است؟
در ابتدای این نامه دانشجویان خطاب به کینژاد آمده است: شورای عالی انقلاب فرهنگی در ماجرای بورسیه ها، هیچ قدم مثبتی در عمل برای رفع ظلم های وارده برنداشته است. جای این پرسش وجود دارد که شما به عنوان یک مقام مسئول در این حوزه، تا کنون چه اقداماتی را برای احقاق "حقوق قطعی و بی مناقشه" بیش از 3000 بورسیه قانونی دولت جمهوری اسلامی ایران برای "تضمین جذب پس از فراغت از تحصیل" انجام داده اید؟
در ادامه این نامه خطاب به رئیس هیات عالی جذب اعضای هیات علمی آمده است: اقدامات شما برای ممانعت از لغو جایابی های دانشجویان بورسیه چه بوده است؟ همان گونه که مستحضرید فتنه گران مستقر در وزارت علوم، کمر به قلع و قمع بورسیه های دانشگاه ها کرده اند و در این راه با ورود دوباره به اعلام نیازهای قانونی قبلی، اقدام به لغو آن ها نموده اند. آیا اساسا به عنوان رئیس هیات عالی جذب در جریان این اقدامات بی سابقه و غیرقانونی قرار دارید؟
در ادامه این نامه آمده است: در سه سال اخیر، فتنه گران مستقر در وزارت علوم با دستورات محرمانه و پنهانی به دانشگاه ها، از جایابی دانشجویان بورسیه که در برخی موارد تمام مراحل علمی و عمومی را با موفقیت گذرانده اند، ممانعت به عمل آورده اند. آیا اطلاعات این توطئه ناجوانمردانه به شما رسیده است؟ در صورتی که از آن مطلعید اقدامات شما چه بوده است؟
دانشجویان بورسیه افزودند: آیا می دانید که با بسیاری از اعضای هیات علمی پیمانی دانشگاه هایی مانند علم و صنعت، کاشان و پیام نور برخوردهایی صورت گرفته که منجر به اخراج این اساتید جوان شده است؟ آیا در مجموعه شورای عالی انقلاب فرهنگی و توابع آن، به عنوان یک نهاد فرا قوهای و بالادستی، نظارتی بر این اقدامات صورت می گیرد تا ظالمین و فتنه گران از برخوردهای قاطع هراس داشته باشند؟
این دانشجویان در انتهای نامه خود آوردند: تا کنون اقدام مثبت قابل ذکری از شورای عالی انقلاب فرهنگی و هیات عالی جذب مشاهده نشده است که در عمل گوشه ای از دردهای بیش از 3000 نخبه این سرزمین را تسکین دهد.