روزنامه آرمان با اشاره به «اشتباه استراتژیک اصلاح‌طلبان» در نامزد کردن عارف مقابل لاریجانی برای ریاست مجلس نوشت: اصلاح‌طلبان باز هم اشتباه کردند؛ اشتباه بزرگی که شیرینی حماسه 7 اسفند را در مذاق آگاهان به این اشتباه تلخ کرد. باز هم شروع خوب و پایان بد. باز هم ندانستن ارزش دستاوردها و تقدیم آن به رقیب سیاسی.
این روزنامه می‌افزاید: کاندیدا شدن عارف برای ریاست اگرچه یک حق برای او و جریان اصلاحات بود، اما جایگاه این حق در ساختار منافع ملی و تحقق خواست ملت در کجا بود؟ آیا باید آن گونه رفتار می‌شد که لاریجانی مجبور شود در نشست خبری خود آنچنان جایگاهی برای لیست امید در پیروزی خود قائل نشود؟ اگر هدف رفع موانع از مقابل دولت و تصویب طرح‌ها و لوایح مفید است، معرفی نکردن کاندیدایی غیر از لاریجانی برای ریاست سبب تسهیل در رسیدن به آن هدف نبود؟ ایجاد دو قطبی عارف- لاریجانی برای کرسی ریاست و گذاشتن نمره منفی در رزومه مجلسی اصلاح‌طلب در راستای تدبیر است؟ در نهایت باید فارغ از رأی نیاوردن عارف به این مهم اعتراف کرد که باز هم اصلاحات باخت؛ این بار به توهم پیروزی باخت...
در همین حال روزنامه وقایع اتفاقیه نیز نوشت: در اوج رقابت بر سر ریاست مجلس، حزب ندای ایرانیان بیانیه دوراندیشانه‌ای صادر کرد که نه تنها به مذاق برخی فعالان سیاسی خوش نیامد، بلکه رسانه‌های اصلاح‌طلب هم که با ذوق و شوق از ریاست دکتر عارف حمایت می‌کردند از انتشار آن سر باز زدند تا با سیاست بایکوت و تحریم عملاً هیچ صدای متفاوتی در فضای سیاسی پژواکی پیدا نکند. مرور فرازهایی از این بیانیه که به آن توجهی نشد عبرت‌آموز است: «مرور اتفاقات رخ داده در هفته گذشته و تشدید نزاع و مشاجره رسانه‌ای بر سر کسب کرسی ریاست مجلس، چشم‌انداز نگران کننده‌ای ترسیم کرده است.
ریاست مجلس حالا به گونه‌ای جنبه برد- باخت و حیثیتی پیدا کرده که هر نتیجه‌ای در نهایت رقم بخورد، اسباب نارضایتی و موضع‌گیری حامیان کاندیدای مقابل را فراهم کرده و تصویری از کاهش اعتبار و ناکامی بازنده را در اذهان پدیدار خواهد آورد. متأسفانه مرور فضای سیاسی در روزهای گذشته بر این احساس نگرانی حزب ندای ایرانیان مهر تأیید زد و اکنون اوضاع به وجود آمده حکایت از یک روند نگران کننده در عرصه سیاسی دارد و فضا به گونه‌ای پیش رفته که هر نتیجه‌ای در انتخاب رئیس مجلس رخ دهد، همراه با ایجاد کدورت و تلخ کامی میان اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرایان خواهد بود.
از سوی دیگر روزنامه آفتاب یزد در سرمقاله خود خاطرنشان کرد: یکشنبه نهم خرداد 95 برای فراکسیون امید و جریان اصلاحات روز تراژدی و غمبار و مصیبت بود. در این راستا اولین هشدار متوجه شخص دکتر عارف است. دکتر عارف بعد از، ازدست دادن کرسی ریاست در پیامی توییتری اعلام کرد که برای انتخابات ریاست دائم انصراف خواهد داد و کاندیدا نمی‌شود. این اعلام موضع دکتر عارف به مراتب بدتر از اقدام نمایندگان مسئولیت‌گریزی است که با کارت امید وارد مجلس شدند، ولی برای انتخاب ریاست مجلس به دکتر لاریجانی رأی دادند. چنین موضعی در حکم سقوط آزاد برای دکتر عارف است.
هشدار به فراکسیون امید متوجه تحلیلگران درون و خارج از جبهه اصلاحات است. درباره تحلیلگران خارج از درون و بیرون جبهه اصلاحات همین بس که آنان نمی‌بایست با نامه‌نگاری به دکتر عارف مبنی بر انصراف او از ریاست، آب به آسیاب جبهه اصولگرایی می‌ریختند. در این راستا گناه برخی از افرادی هم که در صدر جبهه اصلاحات قرار داشتند، کمتر از راهبردهای کارشکنانه جریان اصولگرایی نیست. هم تحلیلگران خارج و هم اعلام مواضع اعاظم جریان اصلاح‌طلبی با تحلیل‌ها و نامه‌نگاری‌های خودناخواسته تبدیل به بزرگترین متهمان جبهه ضدعارف شدند.
آفتاب یزد همچنین برخی اعضای فراکسیون امید را متهم به بی‌اخلاقی و رفتار ماکیاولیستی کرد.
