گروه سیاسی- علی لاریجانی رئیس مجلس در ساعت 11 صبح با به صدا در آوردن زنگ مجلس، پایان کار مجلس نهم را اعلام کرد.
به گزارش افکارنیوز، آخرین جلسه علنی مجلس حاشیه های زیادی به همراه داشت. حاشیه هایی که بر اساس مشاهدات خبرنگار ما نه تنها صدای لاریجانی، بلگه گلایه نائب رئیس صبور مجلس ابوترابی را هم درآورد و آنها به شوخی و جدی کنایه ها و حرف های خود را خطاب به نمایندگان، بیان می کردند.
کنایه هایی که لاریجانی در آن برای دور کردن نمایندگان از اطراف خود به بهانه «هوا خوری» گرفته تا متفرق کردن اجتماع نمایندگان با استفاده از واژه «معرکه گیری جدید» و همچنین نشاندن نمایندگان بر سر صندلی با بکار بردن واژه «چماق» دیده می شد.
گردهمایی دیروز نمایندگان در صحن مجلس با حضور آنها در طول چهار سال گذشته فرق اساسی داشت. فرقی که باید آنرا در عدم تکرار این تعداد حضور و با آن سمت و مسئولیت نمایندگی جستجو کرد. جستجویی که در تاریخ بی نتیجه خواهد بود و دیگر این جمع، قابل جمع نیستند. البته نه به معنای این که «جمع نقیضین محال» است بلکه بدان معنا که اجتماع این عده از نمایندگان به یک جا و با سمت نمایندگی محال است.
لاریجانی آخرین ناطق مجلس نهم بود. ناطقی که در مجلس دهم هم حضور دارد و شاید بر روی همان صندلی ریاست، نطق هایش را تکرار کند. تکراری همچون سالهای گذشته. سالهایی در جمع بزرگ اصولگرایان و اما حالا کمی جمع و جور و کوچکتر از گذشته.
حال هوای صحن مجلس با اشک و لبخند، غم و شادی، حسرت و اندوه و شور و شوقی همراه بود. آنان که رای ملت را برای دور بعد مجلس بدست آوردند با واژگان اشک، غم، حسرت و اندوه بیگانه بوده اما مخاطبان این لغات حالا باید حداقل چهار سالی در حوزه انتخابیه بمانند و یا از رادیو فرهنگ صدای همکاران خود را بشنوند و اتفاقات صحن مجلس را دنبال کنند.
سلفی گرفتن که در هر جا و مکانی باب شده در مجلس هم رنگ و لعاب دوستی و آغاز دوری داشت. سلفی های تکی، گروهی، دسته جمعی و مجمعی. سلفی هایی که حتی گرایش سیاسی را در نوردید و اصولگرا و اصلاح طلب، معتدل و مستقل را در کنار هم قرار داد.
سلفی حتی با لاریجانی. مرد اول مجلس. مجلس هشتم و نهم و شاید هم مجلس دهم.
لاریجانی که وقتی تعدادی از نمایندگان در گوشه ای از صحن در حال ثبت و ضبط آخرین دقایق مجلس در قاب دوربین های تلفن همراه خود بودند، خطاب به آنها اینگونه گفت: شما نمایندگان در انتهای مجلس معرکه جدیدی گرفتید. لطفا بر سر صندلیهای خود بنشینید.
گوش شنوای نمایندگان دیگر در آخرین دقایق مجلس نمی شنید. آنها حتی در جایگاه هیئت رئیسه حاضر شده و سلفی با اعضای هیئت رئیسه را ادامه دادند. لاریجانی که دید نمی تواند نمایندگان را از اطراف خود دور کند، «هوا خوری» را بهانه کرد و خطاب به آنها گفت: «برید کنار بزارید کمی هوا بخوریم». اما این جمله لاریجانی با شوخی یکی از نمایندگان همراه شد و اون نماینده خطاب به لاریجانی گفت: «بخور رئیس جان بخور».
کنایه های لاریجانی در آخرین جلسه مجلس پایانی نداشت. هنگامی که نمایندگان در راهروها و بین صندلیهای صحن تردد می کردند و با یکدیگر دیده بوسی و خداحافظی می کردند، رئیس مجلس با نام بردن اسامی شان، از آنها می خواست تا بر سر صندلی های خود قرار بگیرند. در این میان وقتی لاریجانی به سید علی بزرگواری نماینده سبزوار رسید، خطاب به وی گفت: آقای بزرگواری بنشین بر سر صندلی ات وگرنه آن چماق بزرگ می آید. کنایه لاریجانی به این نماینده شاید باز ماندن وی از راهیابی به مجلس دهم بود.
بهر حال چهارصد و بیست و هشتمین جلسه مجلس یک ساعت زودتر از وقت چهارساعته رسمی جلسه مجلس پایان یافت. پایانی که دیگر برای همیشه پایان است. پایانی که ایرج ندیمی که خود را ابوذ هم می نامد، از آن با صدای بلند بعنوان«الوداع الوداع» یاد می کرد. الوداعی که وی هشت سال پیش درست در پایان مجلس هفتم وقتی برای مجلس هشتم رای نیاورد، بیان کرد و حال مردم حوزه انتخابیه اش با رای به رقیبش، وی را مجبور کردند مجددا این واژه را تکرار کند.
