نشریه آمریکایی «ترامپت» در گزارشی پیرامون «توانایی‌های ایران در حوزه سایبری» نوشت: بعد از ماجرای شیوع بد افزار «استاکس نت» در تاسیسات هسته‌ای ایران در نطنز در اواسط سال 2009 و از طریق یک «یو. اس .بی» و متعاقب آن کند شدن سانتریفیوژهای ایران، دانشمندان این کشور تحت فشارهای فزاینده قرار گرفتند. آن‌ها در اواسط سال 2010 قادر به مقابله با این ویروس شدند. اما بعدا موردی دیگر رخداد که ابداع کنندگان بد افزار استاکس نت برنامه‌ای برای مقابله با آن نداشتند . این برنامه تفکری بود که در اذهان نخبگان ایران نقش برای آینده نقش بست و بر این اساس برنامه‌ای برای توسعه قابلیت‌های سایبری برای دفاع از فن آوری‌ها و حمله به دشمنان ایران شکل گرفت.
بر این اساس، امروزه این برنامه نتایج داده و کار به جای رسیده که ایران ششمین ابرقدرت باشگاه سایبری جهان محسوب می‌شود. در این باشگاه کشورهایی چون آمریکا، روسیه، چین و برخی دیگر نیز وجود دارند.
ترامپت در ادامه ارتش سایبری ایران را به سه گروه عمده تقسیم کرد و نوشت: اولین گروه بخش داخلی (نیروهای سایبری بسیج مستضعفین) است که شبیه نمونه‌های روسیه و چین فعالیت می‌کند و فعالان این عرصه در شبکه‌های مجازی با مخالفان نظام ایران و آن‌هایی که قصد براندازی دارند مقابله می‌نمایند و البته این نیروها تحت هدایت سپاه پاسداران ایران هستند. فعالان این بخش سایبری ایران از وقوع نمونه‌هایی چون ناآرامی‌های سال 2009 و فعالیت جنبش (فتنه) سبز در فضای مجازی جلوگیری می‌نمایند. این افراد بازوهای تبلیغی ایران و رویکردهای داخلی آن هستند. در این بخش نیروهای بسیج تبلیغاتی را در حمایت از نظام انجام می‌دهند.
ترامپت به گروه دوم نیروهای سایبری ایران اشاره کرده و می‌نویسد: این گروه متحدین هکری ایران در خاورمیانه هستند. ایران نه تنها تجهیزات ،تسلیحات منابع مالی را در این بخش به نیروهای سایبری‌اش در خاورمیانه می‌رساند بلکه آن‌ها را با قابلیت‌های سایبری مجهز می‌نماید و گروه‌هایی چون نیروهای شیعه حزب‌الله لبنان را مجهز به بد افزارهایی برای حمله به دشمنانش می‌نماید.
اما گروه سوم، گروهی بسیار دوره دیده و ماهر عضو سپاه پاسدارانند که خطرناکترین نیروهای سایبری ایران به حساب می‌آیند. اگر نیروهای بسیجی ایران کماندو محسوب شوند، این افراد نیروهای خبره ارتش سایبری ایران هستند و در این جاست که برنامه سایبری ایران از دیگر ابرقدرت‌های این عرصه متفاوت می‌شود.
ترامپت در وصف نیروهای سوم ارتش سایبری ایران نوشت: این گروه از هکرهای ایران چون روس‌ها عمل نکرده یا مانند چینی‌ها هر چه را که اطلاعات فنی مفید بر می‌شمارند سرقت نمی‌کنند بلکه هکرهای ایرانی از زبان و نرم افزارهای فارسی زبان استفاده کرده و از هر فرصتی برای حمله و آسیب رسانی به دشمنانش مانند حمله موفق به برخی زیر ساخت‌های عربستان سعودی که طی آن هکرهای ایران توانستند نیروگاه‌های تولید برق این کشور را از کار بیاندازند، استفاده می‌نمایند.
در ادامه این گزارش، نشریه یاد شده با منتسب نمودن چند حمله سایبری دیگر از سوی ایران به منافع ترکیه نوشت: شورای عالی فضای مجازی ایران شاید شبیه آخرین فیلم جنگ ستارگان به نظر برسد اما واقعا برنامه سایبری ایران را کنترل می‌کند . این نهاد سال 2012 به دستور فرمانده کل قوای ایران تاسیس شد و از سوی رییس جمهور و برخی نهادهای قضایی و قوه مقننه نظارت می‌شود. آن طور که یکی از افراد برجسته این نهاد در سال 2010 عنوان داشت ایران 1500 نیروی سایبری فعال دارد. این به مفهوم است که ارتش سایبری ایران از مکانی پرت و تیره و تار فعالیت نمی‌کند بلکه نهادی به شدت مدیریت یافته دارد. سیاست گذاران شورای عالی فضای سایبری ایران چون سیاست گذاران بخش هسته‌ای و برنامه‌های موشکی بالستیک این کشور با توانایی فعالیت در سطح منطقه هستند. به این ترتیب برنامه‌ای سایبری ایران تهدید مستقیم علیه منافع غرب و برخی دیگر است .
نشریه یاد شده در خاتمه نوشت: همزمان با استفاده از فن آوری و خودکارسازی (اتو ماسیون) ، نوعی دیگر از خرابکاری در حال افزایش است. تمرکز بر توافق هسته‌ای، «حسن روحانی » رییس جمهور و برنامه موشکی ایران کاری ساده است اما ایران با روش‌های دیگری نیز در حال قدرت گرفتن است. ایران که در چند سال از کشوری که هیچ قدرت سایبری نداشت به یکی از ابرقدرت‌های این عرصه مبدل شده است و همانطور که هکرهای ایران نشان داده‌اند، ایران اشتیاق بیشتر برای استفاده از این برنامه در به‌راه انداختن تروریسم سایبری جهانی (!) دارد.
