آرمان در تیتر اول خود با عنوان «قفل ریاست رقابت برای ریاست در صحن مجلس اشتباه بزرگی است» مینویسد: برخی عقیده دارند برای اینکه عارف رای اول در تهران را دارد جلوس او برکرسی ریاست حقش است که اگر این امر محقق نشود سبب سرخوردگی حامیان و اصلاحطلبان میشود که نمونه آن در نشستی رخ داد که رئیسجمهور برای منتخبان تدارک دیده بود. «در آن نشست یکی از منتخبان استان خوزستان نسبت به نشستن برخی منتخبان در ردیف جلو کنار رئیسجمهور معترض شده و در وسط جلسه با بلند شدن از جای خود و با صدایی که همه میشنیدند، گفت که در این جمع همه منتخب مجلس دهم هستند...»
آرمان میافزاید: نکته دیگر که ناشی از هیجان طیف امید است به دعوت کردن آنها از وزرای دولت برای حضور در نشستشان است.
درست است که مشی اصلاحطلبان با دولت در برخی موارد همسو است اما این نزدیکی دلیل انتظار حمایت پاستورنشینان از ریاست شخص خاصی نیست.
محمدرضا تاجیک چندی پیش گفته بود: «انتخاب فردی جز از لیست امید به عنوان ریاست مجلس از سوی جریان اعتدال (دولت) یک خطای استراتژیک غیرعقلایی است. منطق تئوری بقا به دولتمردان حکم میکند که از هرگونه اقدام مستقیم و غیرمستقیمی که موجب و موجد خدشه به مقبولیت و مشروعیت مردمی اصلاحطلبان میشود، پرهیز کنند.
تاجیک به صراحت شرط حمایت اصلاحطلبان از روحانی در دور بعدی انتخابات را، حمایت دولت از ریاست عارف میداند.
آرمان اما تاکید کرد: برخی کارشناسان بر این باورند که اگر اصلاحطلبان به قدرت بازگردند، هرلحظه امکان عبور از روحانی وجود دارد و روحانی این موضوع را خوب میداند و از کنار آن عبور نمیکند.
کارشناسان معتقدند تا امروز انصراف عارف، تنها گزینه چانهزنی اصلاحطلبان با دولت بود و اگر وی به ریاست مجلس برسد، دیگر زیادهخواهی اصلاحطلبان، دولت روحانی را به چالش میکشاند.
این روزنامه سرانجام با بیان اینکه «تعیین رئیس در صحن مجلس اشتباه بزرگ است» مینویسد؛ در نهایت باید چنین نتیجه گرفت که اگر قرار باشد ریاست مجلس در درون صحن مجلس تعیین شود بازی دو سر باخت است چرا که بطور طبیعی سبب دلخوریهایی میان نمایندگان و مردم میشود پس چه بهتر پیش از آغاز مجلس بر سر کرسی ریاست میان عارف و لاریجانی توافق شود.
هر چند باید در این زمینه مردم را درست توجیه و اقناع کرد.