پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 57، ارتش از جمله نهادهایی بود که بیشترین همت را برای ایجاد اقتدار ایران اسلامی از خود به خرج داد؛ از کمک به تشکیل و تاسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی گرفته تا مبارزه و نبرد با گروهک های اجیر شده در سراسر کشور همچون پاوه و سنندج.
"واقعیتها به ما ثابت می کنند که ارتش جمهوری اسلامی ایران در میان ارتشهای همگن خود در هر نقطه ی عالم یک ارتش ممتاز است." این جمله مقام معظم رهبری در سالهای اخیر به خوبی نمایانگر آن است که ارتش جمهوری اسلامی ایران به خوبی توانسته است وظایف و تکالیفی را که به آن محول شده به خوبی و با موفقیت به سرانجام برساند. موفقیتی که بدون تردید بخش مهمی از آن مرهون تلاش هایی است که فرماندهان عالی رتبه ارتش با دقت نظر فراوان و اخلاصی مثال زدنی آن را انجام می دهند؛ در ادامه این گزارش با تمام فرماندهان ستاد مشترک ارتش و همچنین فرماندهان کل ارتش جمهوری اسلامی که هریک در زمان خود عالی ترین مقام این نهاد کشور محسوب می شدند آشنا می شویم:
سپهبد سید محمدولی قرنی
سپهبد سید محمدولی قرنی متولد ۱۲۹۲ نخستین رئیس ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران بود.
ارتباط با شهید رحیم ملکان که از نظامیان نیروی هوایی ارتش قبل از انقلاب بود، نقطه آغاز ارتباط سپهبد قرنی با امام خمینی (ره) شد و با وقوع انقلاب اسلامی ایران، در سمت نخستین رئیس ستاد مشترک ارتش ایران پس از انقلاب قرار گرفت و همزمان به عضویت در شورای انقلاب اشتغال داشت.
او از ۲۳ بهمن ۱۳۵۷ تا ۷ فروردین ۱۳۵۸ رئیس ستاد مشترک ارتش بود. وی در سوم اردیبهشت ۱۳۵۸ بدست گروه تروریستی فرقان به شهادت رسید.
غائلهٔ کردستان در زمان سپهبد قرنی آغاز شد و او در این قضیه با تصمیم‌گیری قاطع و به موقع توانست جلوی پیشروی ضد انقلاب را بگیرد.
سرلشکر ناصر فربد
سرلشکر ناصر فربد، با فرمان نخست‌وزیر دولت موقت انقلاب اسلامی، در تاریخ ۶ فروردین ۱۳۵۸ به‌ریاست ستاد کل ارتش و هماهنگ‌کنندهٔ نیروها منصوب شد.
فربد در تاریخ ۱۵ مهر ۱۳۵۴، سه سال قبل از پیروزی انقلاب اسلامی با فرمان " غلامرضا ازهاری" از ارتش کنار گذاشته شده بود.
سرلشکر محمدحسین شاکر
پس از سرلشکر فربد، سرلشکر محمدحسین شاکر از ۳۰ تیر تا ۱ دی ۱۳۵۸ ریاست ستاد کل ارتش را بر عهده داشت.
سرلشکر محمدهادی شادمهر
سرلشکر محمدهادی شادمهر متولد ۱۲۹۹، چهارمین رئیس ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران از ۱ دی ۱۳۵۸ تا خرداد ۱۳۵۹ بود.
سرلشکر ولی الله فلاحی
سرلشکر ولی‌الله فلاحی متولد ۱۳۱۰ در طالقان، پس از پیروزی انقلاب اسلامی به سمت فرماندهی نیروی زمینی ارتش منصوب شد و از آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در جبهه‌ها حضور دائم داشت. وی در تاریخ ۲۸ مرداد ۱۳۵۸ به سمت ریاست ستاد مشترک ارتش برگزیده شد.
سرلشکر فلاحی به دلیل مخالفت‌هایش با حکومت پهلوی از سال ۱۳۳۰ تا ۱۳۵۲ چهار بار به زندان افتاد.
سرلشکر فلاحی در ۱۲ مهرماه ۱۳۵۷ پس از گرفتن درجه سرتیپی به شیراز منتقل شد و به عنوان معاون فرماندهی مرکز پیاده شیراز مشغول به کار شد و به دلیل کوشش‌های وی، حکومت نظامی در شیراز لغو و نیروهای ارتش از خیابان‌ها جمع شدند و وظیفه اجرای این حکم به شهربانی داده شد.
سرانجام سرلشکر فلاحی در سانحهٔ سقوط هواپیمای سی-۱۳۰ در ۷ مهر ۱۳۶۰ به شهادت رسید.
سرلشکر قاسمعلی ظهیرنژاد ارشادی
سرلشکر قاسمعلی ظهیرنژاد ارشادی متولد ۱۳۰۳، در سال ۱۳۳۰ برای تحصیل وارد دانشکده افسری شد و در سال ۱۳۵۲ با درجه سرهنگ دومی از ارتش بازنشسته شد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ به ارتش بازگشت و در زمان آغاز ناآرامی‌های کردستان در ۱۳۵۸ فرمانده لشکر ۶۴ ارومیه بود که فرمان محاصره و شلیک توپ بر فراز شهر مهاباد را صادر کرد.
در سال ۱۳۵۹ به عنوان سرتیپ به فرماندهی ژاندارمری و نیروی زمینی ارتش درآمد و در ۹ مهر ۱۳۶۰ به سمت ریاست ستاد مشترک ارتش منصوب شد.
سرتیپ اسماعیل سهرابی
سرتیپ اسماعیل سهرابی، هفتمین رئیس ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران بود. وی از ۳ آبان ۱۳۶۳ تا ۱۳ اردیبهشت ۱۳۶۷ عهده‌دار ریاست ستاد مشترک بود.
سرلشکر علی شهبازی
سرلشکر علی شهبازی از ۱۳ اردیبهشت ۱۳۶۷ تا شهریور ۱۳۷۷ هشتمین رئیس ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران بود.
در شهریور ۱۳۷۷ سمتی با نام "فرماندهی کل ارتش" در نیروهای مسلح ایران به وجود آمد که عالی‌ترین سمت ارتشی محسوب می شد و سرلشکر شهبازی، از شهریوز 77 تا خرداد 79 این مسئولیت را عهده دار بود.
او پس از طی تحصیلات دوره متوسطه، وارد دانشکده افسری شد. دوره‌های نظامی از قبیل دوره‌های مقدماتی نظامی، عالی و فرماندهی و ستاد را طی کرد و در سال ۱۳۶۳ به درجه سرهنگی رسید.
وی سمتهایی نظیر فرماندهی یگانهای ارتباطی، معاونت طرح و عملیات، معاونت دفتر مشاورت، سرپرست گروه کار نظامی نهاد ریاست جمهوری، معاونت هماهنگ کننده ستاد مشترک ارتش، رئیس ستاد مشترک ارتش و فرماندهی کل ارتش را بر عهده داشته‌است.
سرلشکر محمد سلیمی
سرلشکر محمد سلیمی متولد 1316 وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح سومین دولت جمهوری اسلامی ایران (با درجهٔ سرهنگی) و دومین فرمانده کل ارتش جمهوری اسلامی ایران از خرداد 1379 تا شهریور 1384 بود.
سرلشکر سلیمی در زمان جنگ ایران و عراق مسئول دفتر مشاوره امام خمینی (ره) در امور نظامی و مسئول ستاد جنگ‌های نامنظم بود. از خرداد ۱۳۷۹ با ارتقاء درجه‌اش از "سرتیپی" به "سرلشکری" به عنوان فرماندهی کل ارتش منصوب شد. وی یک روز پس از انتصاب، نشان درجه یک نصر را از حضرت آیت الله خامنه ای فرمانده معظم کل قوا دریافت نمود.
سرلشکر عطاءالله صالحی
امیر سرلشکر عطاءالله صالحی متولد ۱۳۲۸ فرمانده کل ارتش جمهوری اسلامی ایران از شهریوز 1384 تا کنون است.
وی درسال ۱۳۴۶ وارد ارتش شد و در سال ۱۳۴۹ با رسته توپخانه از دانشکده افسری فارغ‌التحصیل شد. امیر صالحی در تاریخ ۲۰ شهریور ۱۳۸۴ از سوی فرمانده معظم کل قوا به سمت فرمانده کل ارتش جمهوری اسلامی ایران منصوب شد. وی هم اکنون دارای ۴۷ سال خدمت در ارتش است.
معاون بازرسی و نیروی انسانی ستاد کل نیروهای مسلح، فرماندهی قرارگاه شمال شرق کشور، معاون آموزش ستاد فرماندهی کل قوا، فرماندهی لشکر ۵۸ پیاده ارتش، فرماندهی لشکر ۷۷ پیاده ارتش، فرماندهی دانشگاه افسری ارتش (در دو دوره)، از جمله مهمترین سمت های سرلشکر صالحی تا قبل از سمت "فرماندهی کل ارتش" به شمار می رود.
