تلاش بین المللی دستگاه سیاست خارجی کشور در ارتباط گیری با قدرت های بزرگ همچون آمریکا و کشورهای اروپایی طی چند سال اخیر تا حدودی از حمایت مسئولان سیاست خارجی از دولت ها و ملت های مظلوم و مستضعفین عالم کم کرده است؛ این واقعیتی است انکارناپذیر و با مصادیق متفاوت در دولت یازدهم!
سال گذشته پس از آنکه شیخ النمر باقر النمر از سوی رژیم عربستان به ناحق اعدام شد، دولت حداقلی ترین واکنش را داشت و رئیس جمهور در بیانیه ای که صادر کرد، بیش از آنکه رژیم عربستان را نهیب بزند، برخی جوانان فریب خورده داخلی که با حمله به سفارت عربستان، اشتباه بزرگی مرتکب شدند را تهدید کرد. شکی نیست که حمله به سفارت عربستان اشتباهی بزرگ بود، اما تهدید آقای رئیس جمهور به حدی بود که گویا آن اشتباه از قتل یک عالم مجاهد هم بالاتر بود و سطح خطای عربستان کمتر از اشتباه آن جوانان داخلی بوده است. حال آنکه رهبر معظم انقلاب واکنش شدیدی به رژیم خودکامه عربستان داشتند و گفتند: «بدون تردید خون به ناحق ریخته‌ی این شهید مظلوم به سرعت اثر خواهد کرد و دست انتقام الهی گریبان سیاستمداران سعودی را خواهد گرفت.»
بی تفاوتی دولت در برابر اقدام ناحق عربستان در حالی بود که امروز هم شاهدیم اخبار ناگواری از وضعیت شیخ زکزاکی رهبر شیعیان نیجریه در رسانه ها مخابره می شود. این عالم بزرگ سال گذشته بر اثر حمله ارتش نیجریه به حسینیه بقیةالله و منزل ایشان دستگیر شد. طی روزهای اخیر شورای جنبش اسلامی در نیجریه فاش کرد که «ابراهیم زکزاکی» رهبر این جنبش در ستاد وزارت امنیت داخلی نیجریه دستگیر شده و چشم چپ خود را از دست داده و دست چپ وی نیز تاحدی فلج شده است. این خبر در حالی است که به گزارش برخی رسانه ها، تعداد شیعیان نیجریه قبل از انقلاب، انگشت شمار بودکه از خود نیجریه هم نبودند اما در حال حاضر بالغ بر ۲۵ میلیون نفر شیعه در نیجریه حضور دارد و در حوزه علمیه قم بیش از ۱۲۰ نفر از جوانان این کشور و حتی در دانشگاه تهران، در حال تحصیل علوم دینی و دانشگاهی هستند و این حاصل تلاش شیخ زکزاکی و همراهان و شاگردان ایشان بوده است.
شیخ زکزاکی از جمله افراد و رهبران شیعیانی است که قبل از دستگیری به ایران نیز رفت و آمد داشته است و همواره از امام خمینی (ره) و رهبر معظم انقلاب به خوبی و نیکی یاد کرده است. حتی یکی از یاران شیخ زکزاکی سال گذشته در گردهمایی مبلغان یزد با اشاره به دیدار عالم بزرگ کشور نیجریه با امام خمینی (ره) گفت: «شیخ زکزاکی با ملاقات امام خمینی (ره) به تشیع گرایش پیدا کرد.»
تمامی این واقعیات نشان می دهد که شیخ زکزاکی یکی از افرادی بوده که در عمل، صدور انقلاب اسلامی به سایر نقاط جهان را محقق کرده است و در این زمینه سهم به سزایی داشته است. وی خود را شاگرد مکتب امام خمینی (ره) می داند؛ از طرف دیگر آموزه های امام خمینی همواره تاکید بر حمایت از مستضعفین و مردم مظلوم دارد؛ چنانکه ایشان در طول حیات خود بارها در حمایت از مظلومان جهان، پشت به قدرت های بزرگ کردند.
اینک اما این سوال پیش می آید که چطور و با چه استدلالی دولتی که خود را وامدار اندیشه ها و ادامه راه و سیره امام خمینی (ره) می داند، در حمایت از قدرت های بزرگ و به بهانه همکاری های بین المللی پشت به مظلومان جهان کرده است و هیچ تلاشی برای رهایی شیخ زکزاکی از شکنجه نمی کند؟ چرا شیخ زکزاکی که امروز در راستای اهداف امام خمینی (ره) به این حال و روز گرفتار شده است، از حمایت مسئولان سیاست خارجی کشورمان بهره مند نیست و در عوض وزارت امور خارجه مشغول التماس بی حاصل به دولت های اروپایی برای اجرایی شدن برجام است؛ دولت هایی که هیچ گاه حاضر نیستند قدمی به نفع اسلام و مسلمین بردارند و تا امروز هم اینگونه بوده اند و بعد از این هم در همان مسیر دشمنی خود حرکت خواهند کرد.
این در حالی است که شیخ زکزاکی مهره مهمی در ساخت «تمدن اسلامی» مورد تاکید مقام معظم رهبری به شمار می آید و برای پیشرفت و رفتن به سوی تمدن اسلامی، نیاز به افرادی نظیر شیخ زکزاکی است؛ افرادی که جان خود را برای اسلام کف دست گرفته اند. بی شک اگر همانگونه که رهبر انقلاب تاکید کرده اند، به سوی ساخت یک تمدن اسلامی حرکت کنیم، آنوقت است که قدرت های بزرگ رو به سوی ما می آورند و همان هدفی که امروز دولت در بیراهه به دنبال آن است، محقق می شود. آموزه های امام خمینی (ره) نیز موید این مطلب است و آموزه های دینی صدر اسلام نیز تایید می کند که هرگونه همکاری و قرارداد با دشمنان نباید باعث رویگردانی از مظلومین عالم خصوصا مسلمانان شود.
چه بسا امام خمینی (ره) بر سر حمایت از مسلمانان مظلوم فلسطین که آن هم این روزها در دولت یازدهم کمرنگ شده است، همواره در برابر بزرگترین دولت ها و قدرت ها ایستادند و خود را حامی مسلمانان و مسئول حمایت از مظلومان عالم می دانستند. حال باید دولت یازدهم که خود را صاحب نام و سبک در سیاست خارجی می داند نگاهی به گذشته و حال بیاندازد و ببیند که آیا آن روحیه امام خمینی (ره) دستاوردهای بیشتری برای اسلام و ایران در منطقه و عرصه بین المللی داشت یا روحیه برخی مسئولان سیاست خارجی امروز ما که مسلمانان بزرگی همچون شیخ زکزاکی در بند هستند اما در نظر آنها این موضوع از کمترین درجه اهمیت برخوردار است و برای جبران این مصیبت، اقدام محکم و قاطع و علنی تا امروز از آنها دیده نشده است؟ و در عین حال به دنبال ارتباط گیری با شیطان بزرگ هستند و در این مسیر تلاش می کنند؛ تلاشی که البته تا امروز همواره به کوچه بن بست خورده و نه در عرصه داخلی و نه منطقه ای و نه بین المللی نفعی برای ملت و کشور نداشته است. تجربه امروز و تجربه دیروز ثابت می کند که تغییر سبک در سیاست خارجی دولت یازدهم و بازگشت به مسیر سیاست خارجی امام خمینی (ره) و رهبر معظم انقلاب در شرایط حاضر، ضرورت و شرط دستیابی به موفقیت های داخلی، منطقه ای و بین المللی است.
نویسنده : علی رضایی
