در شرایط جدید سیاست کشور، پروژه جدید «تحریف امام» واکنش اصلاحطلبان به شکست پروژه «امامزدایی» در دوران اصلاحات است و حالا نوبت به همگرایی با گروهک نهضت آزادی و حامیان آقای منتظری برای انتقام از حجتالاسلام سید احمد خمینی با تابلوی اعتراض به عدم حضور حجتالاسلام سید حسن خمینی در انتخابات مجلس خبرگان فرارسیده است. جریان اصلاحات با تردید در جایگاه حوزوی و علمی یادگار امام فصل جدید انتقامگیری را آغاز کردهاند.
حمیدرضا جلاییپور از اعضای برجسته شورای مرکزی حزب منحله مشارکت در بخشی از گفتوگوی پیرامون راهبرد اصلاحطلبان پس از انتخابات مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: «اتفاقی در بررسی صلاحیتها افتاد که بسیاری از شخصیتهای کشور و مراجع را هم گلهمند کرد. پدر سید حسن آقا که به خاطر مشغله زیاد در بیت امام، فرصت تحصیل حوزوی چندانی پیدا نکرد، در انتخابات خبرگان تأیید شد؛ اما فرزند ایشان که یک مجتهد شناختهشده در حوزه علمیه است، درس خارج میدهد، مواضع سیاسی پخته و متینی دارد، با مباحث روز اجتماعی و ورزشی و فرهنگی آشنا است و 25 سال درس حوزوی خوانده، برای انتخابات خبرگان رد صلاحیت شد! خب اینها کارهای پرهزینهای است»[1]
پیشازاین گروهک نهضت آزادی و جریان حامی آقای منتظری انتقام خود را با نسبت دروغ و تهمتآمیز «جعل» نامههای امام خمینی (ره) از یادگار امام میگرفتند. پس از رحلت حضرت امام (ره) گروهک نهضت آزادی مدعی شد نامه تاریخی امام خمینی (ره) به محتشمی پور مبنی بر عدم فعالیت سیاسی این گروهک سندیت نداشته بلکه توسط حجتالاسلام سید احمد خمینی جعل و به اسم امام خمینی (ره) ارسال شده است؛ همچنین جریان حامی آقای منتظری نیز بارها در دوران اصلاحات، یادگار امام را متهم به «جعل» نامه معروف امام خمینی (ره) به آقای منتظری کردند و حتی در چند سال اخیر این روند ادامه داشته است؛ بهنحویکه در مراسم چهارمین سالگرد درگذشت آقای منتظری در حسینیه اعظم نجفآباد؛ احمد منتظری تلاش کرد با ایراد تهمت به حاج احمد خمینی نامه مشهور شش فروردین 1368 را جعلی معرفی کرد و تنظیم آن را به یادگار مرحوم امام نسبت داد.
هرچند پیشازاین مرحوم حجتالاسلام سید احمد خمینی در رنجنامه خود از موج تهمتها و توهینها نسبت به خود برای بیان حقیقت سخن به میان آورده بودند و در همین راستا نوشته بودند: «ملاک نوشته من رضایت حق است و روشن شدن حقیقت و قدر مسلم این است که پسازاین نوشته حرفوحدیثها و تهمتها از طرف همان طیفی که در این نامه از آن سخن رفته است آسودهام نگذارند ولی چه باک، هر چه درباره من بگویند پذیرایم ولی ناسزا مطالب این نامه را تغییر نخواهد داد.»[2]
اکنون سؤال این است آیا حجتالاسلام سید حسن خمینی و موسسه حفظ و نشر آثار امام خمینی (ره) در برابر این توهینهای اصلاحطلبان موضع میگیرند؟ سؤال دیگر این است که جریان عقدهگشا نسبت به امام خمینی (ره) و یادگار ایشان، با چه هدفی تظاهر به ارادت و حمایت نسبت به سید حسن خمینی میکند و از آینده درخشان وی میگوید؟
گفتنی است حجت الاسلام و المسلمین سید احمد خمینی چنانکه خود تصریح کرده است پس از اولین سفر به نجف دروس حوزوى را به شکل جدى شروع کرد: «سطح را نزد آقایان ابطحى و صادقى، محمد فاضل و آقاى سلطانى خواندم».
در سفرهایى که ایشان به نجف داشت در محضر درس امام خمینى و برادرش، آیت الله شهید حاجآقا مصطفى خمینى، حاضر مى شد. از وى نقل شده است که کتاب الکبرى فى المنطق را نزد خود حضرت امام خوانده است. پس از چند سال دوره سطوح را پشت سرگذاشت و درس خارج را شروع کرد. در سال 1356 که به نجف عزیمت نمود (آخرین سفر) به همراه تعدادى از طلاب در درس اسفار آیت الله رضوانى حاضر شد. در همین اقامت به اواخر جلدین کفایه رسیده بودند که شهادت برادر آن را ناقص گذاشت. بعد از انقلاب سعى کرد تحصیلات ناتمام خود را به اتمام برساند. آیت الله مرتضى پسندیده از وى به عنوان فردى که در سیاست وارد و داراى تحصیلات خوب است، یاد مى کند.
[1] http://www.sharghdaily.ir/News/88725
[2] http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13931218000483