علیرضا شیخ عطار، سفیر پیشین ایران در آلمان طی یادداشتی نوشت: در روزهای اخیر شاهد موج تبلیغات منفی از سوی رسانه‌های جریان سلطه در ارتباط با آزمایشات موشکی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بوده‌ایم، اما واضح است که این اعتراض، هیچ مبنای حقوقی ندارد.
دلیل آن هم این است که در مذاکرات برجام، زمانی که قطعنامه 2231 در شورای امنیت مطرح شد و اشاره‌ای هم به فعالیت‌های موشکی کشورمان داشت ایران هم همانجا اعلام کرد این بند قطعنامه را قبول ندارد و حق خودش را برای ایجاد امنیت و بازدارندگی از حملات دشمنان محفوظ می‌دارد.
اما متاسفانه گروه‌های فشار و کشورهای سلطه‌گر، مطالباتشان را صرفا در چارچوب حقوقی مطرح نمی‌کنند، بلکه حقوق بین‌الملل و مجامع بین‌المللی، ابزاری هستند برای این‌که به سلطه‌گری آنها مشروعیت بدهند و بر همین اساس آنها به قطعنامه‌ای که مبنای حقوقی درستی هم ندارد، استناد می‌کنند.
بنابراین ضمن این‌که باید توجه داشت انتقادات آنها از نظر حقوقی، مشروعیت ندارد ایران به عنوان کشوری که همواره هدف توطئه‌هایی چه از دور و چه از نزدیک بوده باید آمادگی خود را حفظ کند.
این آمادگی در دو بعد است که یک بعد آن آمادگی دفاعی و نظامی است و نباید حتی یک قدم از برنامه‌هایی که در جهت تقویت برنامه‌های دفاعی خودمان داشته‌ایم عقب بنشینیم.
اما از نظر دیگر ما باید افکار عمومی جهان را روشن کنیم که اولا فعالیت ما یک اقدام دفاعی است و در شرایطی انجام می‌شود که اغلب کشورهای اطراف، نسبت به ما حسن نیت ندارند و هرگاه از دستشان بربیاید، سعی می‌کنند ضربه‌ای به جمهوری اسلامی بزنند؛ زیرا احساس می‌کنند الهام‌بخشی این نظام و آنچه نظام ما مطرح می‌کند، می‌تواند موجب بیداری دیگران شود. از طرف دیگر باید با اقدامات فنی و سیاسی در رسانه‌ها و تریبون‌های بین‌المللی، مرتبا به این موضوع اشاره کنیم که موشک‌های جمهوری اسلامی ایران جنبه دفاعی داشته و به هیچ وجه به منظور حمل کلاهک هسته‌ای طراحی نشده‌اند. به این ترتیب ما افکار عمومی جهان را در مقابل تحریکات دشمنان مصون می‌کنیم .
مطلب سوم هم مرتبط با مسائل داخل کشورمان است و دشمنان باید بدانند با این‌که کشور ما شرایط سیاسی بسیار قوی دارد و در آن تمام جناح‌ها فعال هستند، اما همه جناح‌ها و همه تفکرات، حامی تقویت قدرت دفاعی هستند و فرآیند تقویت موشکی را عامل ایجاد امنیت برای کشور می‌دانند.
در این صورت است که توطئه‌گران و زورگویان عقب‌نشینی می‌کنند، لذا ضمن این‌که باید از چارچوب‌های حقوقی برای توجیه افکار عمومی و پاسخگویی از تریبون‌های بین‌المللی استفاده کنیم، باید از مباحث سیاسی و فنی هم برای مصون‌سازی خود از توطئه‌ها بهره بگیریم.
