داریوش سجادی در یادداشتی نوشت: هر چند 62 سال پیش که مخبر رادیوی دولتی انگلستان (BBC) در مقام بلندگوی کودتا رأس ساعت 12 نیمه شب 28 مرداد 32 از میکروفون این «رسانه»(!) اظهار داشت «اینجا لندن است و اکنون ساعت دقیقاً 12 نیمه شب است» و بدین وسیله پیام رمز عملیات آژاکس برای سرنگونی دولت مصدق را اعلام کرد؛ لیکن هنوز عوامل رسانه‌ای دولت انگلیس تا آن اندازه مأخوذ به حیا بودند که تا سالها و به اعتبار وقوف‌شان از کراهت عمومی ایرانیان از چنین شناعتی از اقرار و اعتراف به چنین مشارکت شرم‌آگینی پرهیز کنند.
اکنون و با گذشت 62 سال از آن تاریخ ظاهراً عوامل فارسی زبان دولت انگلیس در BBC تا آن اندازه وقیح شده‌اند که ضمن «خوردن حیا و قی کردن آبرو» دیگر بی‌آزرمانه و در کمال پرروئی و بی‌پروائی و علنی و آشکار برای انتخابات داخلی ایران به املای امریه و تحریر دوسیه و ابلاغ سیاهه نامزدان مورد وثوق به مقصد عقبه خود در ایران، اقدام و اهتمام می‌فرمایند!
وی با اشاره به جنایت انگلیسی‌ها در زدن مرگ امیرکبیر به دست مزدورانی چون میرزا آقاخان نوری، به خاطرات «تاج‌الملوک» درباره سرسپردگی رژیم پهلوی اشاره می‌کند و از قول وی می‌نویسد: «... به محمدرضا می‌گفتم چرا با علم با این که می‌دانی این پدرسوخته نوکر اجنبی است و تابعیت انگلیسی دارد آنها را اخراج نمی‌کنی؟ محمدرضا می‌گفت چه فایده ای برای اخراج آنها مترتب است؟ اینها را اخراج کنم ده‌ها نفر دیگر را اطرافم قرار می‌دهند. بگذارید اینها باشند تا خیال دولتهای خارجی از حسن انجام امور در ایران راحت باشد!»
سجادی می‌افزاید: ظاهراً «لندن» در سودای بازتولید آن خوش‌نشینی‌ها در رواق و ایوان امارت ملکداری ایران عزم جزم کرده و طمع ورزیده و تاب از کف نهاده و هویدا منشانه عقبه لجستیک خود در داخل را امر به معرکه‌گردانی و کرسی ربائی از مجلسین شورا و خبرگان فرموده‌اند!
