روزنامه دولتی ایران ضمن درج این مطلب نوشت: نکته مهمی که در موضوع پژو وجود دارد بدسابقه بودن آنها است. با توجه به این نوع نگاه سؤال اصلی این است که تعهدات عنوان شده در قرارداد با پژو تا چه حد الزامآور است و در بزنگاه این شرکت فرانسوی با ما چه رفتاری خواهد کرد.
مسئله دیگر آن است که شرکتهای خودروساز در مذاکرات خود به واردات تکنولوژیهای جدید و خودروهای روز توجه کنند. اگر خودروهایی که قرار است در ایران تولید شود عمری بیش از 4 سال داشته باشد خیانت در صنعت خودرو محسوب میشود. حال این مجموعه بنز، پژو، رنو، فیات و... باشد فرقی ندارد. به عنوان مثال خودرویی مانند پژو پارس که پلتفرم آن در اختیار ایران قرار گرفت هیچ زمان توسط پژو تولید نشد.
ایران میافزاید: لذا در شرایط جدید ایران استفاده از پلتفرمهای منسوخ به صنعت خودرو صدمه جدی وارد میکند. اگر قرار است پژو در ایران سرمایهگذاری کند شرکای ایرانی باید مراقب باشند تا گذشته تکرار نشود. در این میان از دولت فرانسه میخواهیم تضمین دهد که شرکتهایش به بهانههایی مانند تحریم از ایران نروند و حداقل قطع هرگونه همکاری در دوره جدید توسط یک الگوی درست و حساب شده باشد.
در این مسئله باید با دقت و احتیاط گام برداریم به نحوی که شرکتهای خارجی تصور نکنند ما تشنه حضور آنها در کشورمان هستیم. اگر متوجه شوند ما نیاز داریم در صدد گرفتن امتیاز برمیآیند و حتی این گونه برنامهریزی میکنند که خودروهای قدیمی خود را به ایران بفروشند و این امر اگر اتفاق بیفتد از تکنولوژی روز عقب خواهیم ماند.
علی علیلو عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس میگوید: سالیان متمادی ایران با خودروسازان فرانسوی همکاری کرد. اما در زمان تحریم رنو و پژو ایران را ترک کردند. لذا این اتفاق باعث شد که ما با عینک بدبینی به آنها نگاه کنیم. حال که به دوران پسابرجام رسیدیم و وارد فاز جدیدی از همکاریها شدیم همچنان باید محتاطانه حرکت کرد تا از این جایگاه مجدداً دچار ضرر و زیان نشویم. نگرانی ما این است که تنها فرانسویها از قراردادهای جدید نفع ببرند لذا توصیه میکنم که مدیران این صنعت با آیندهنگری همکاریهای خود را توسعه دهند و از سایر کشورها هم برای توسعه صنعت خودروی کشورمان کمک بگیرند. در گذشته به علت انحصار پژو در ایران این صنعت متحمل خسارت سنگین شد.