مهم‌ترین قوام دهنده دموکراسی‌خواهی، حاکمیت قانون است. بنابراین هر تحرکی برای این امر در بستری غیر از قانون شکل بگیرد لاجرم بنیان‌های دموکراسی را لرزان خواهد کرد.
هر چند رئیس جمهور در آخرین سخنرانی‌اش، تلاش کرد به عنوان رئیس جمهور و بر مبنای قانون سخن گوید، در بخش‌هایی به سمت طرفداری از یک جناح سیاسی لغزید و گویی رئیس جمهور محترم مملکت برای تبلیغ یک جناح خاص سیاسی پا در عرصه سیاست نهاده بود! وی نخست احراز صلاحیت واقعی را کار مردم دانست، در حالی که خود رئیس جمهور بنا به گفته‌های چندین سال پیش می‌داند که احراز صلاحیت ساز و کار خود را دارد و مردم از بین کسانی که شرایط کاندیداتوری دارند، انتخاب می‌کنند.
رئیس جمهور در جایی می‌گوید اگر قرار است مجلس برای یک جناح خاص باشد، چه لزومی به برگزاری انتخابات است؟ در حالی که روزهای آینده خواهیم دید که گروه‌های سیاسی مختلف در جامعه- چه در تهران و چه در شهرستان‌ها- لیست‌های انتخاباتی خود را کامل خواهند بست و به ویژه در روزهای آینده ایرانیان خواهند دید که اصلاح‌طلبان - اگر چند فهرست سی نفره برای انتخابات تهران ندهند- حداقل یک فهرست کامل سی نفره ارائه خواهند کرد و رقابت کاملی با رقبا و از جمله اصولگرایان خواهند داشت و آن زمان است که بیشتر افکار عمومی بر گفته‌های انتخاباتی رئیس جمهور خرده خواهند گرفت.
شاید بهتر باشد رئیس جمهور محترم- همان گونه که در آخرین سخنرانی خود اشاره کرد- هم خود و هم دولتش، عمل به مرّ قانون را سرلوحه کار خود قرار دهند و شائبه دخالت دولت در انتخابات را به حداقل ممکن کاهش دهند.
