ناصر الجوده وزیر خارجه اردن که مأمور تهیه لیست (گروه‌های تروریستی) بود، نهایتا نتوانست به خروجی‌ای بیش از داعش و جبهه النصره که پیش از این از سوی شورای امنیت تروریستی اعلام شده بودند، برسد. وی در نشست نیویورک فهرست اولیه‌ای را ارائه کرده که نام سپاه پاسداران و گروه‌های همسو با ارتش سوریه در یک سو و برخی متحدان آمریکا از جمله کردهای سوریه در آن حضور داشته‌اند.

فارین پالیسی نوشته است: «محمدجواد ظریف وزیر خارجه ایران فوراً تریبون را در اختیار گرفت و با عصبانیت هشدار داد که اگر بحث در مورد تروریسم در سوریه به تلاش برای فشار آوردن به ایران بدل شود، او هم آماده است تا لیست خودش را رو کند. او گفت در صدر این لیست نام آژانس مرکزی اطلاعات آمریکا (سیا) خواهد بود».

این نشریه آمریکایی می‌افزاید: ظریف شوکه شده بود.

 

*عصبانیت وزیر امور خارجه دولت یازدهم و حتی شوکه شدن او در مقوله اشاره شده قابل تقدیر است اما نکاتی مغفول نیز در این میان وجود دارد که اثبات می‌کند اقدام وزیر امور خارجه اردن در تروریستی نامیدن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و چند تشکل حامی نظام سوریه امری قابل پیش‌بینی بود.

مقامات وزارت خارجه دولت یازدهم، پیش از این و در دو اجلاس تصمیم‌گیری برای سوریه نیز شرکت کرده و توافقاتی را امضا کرده‌اند که ابهامات آنها کاملاً آشکار است.

مثلاً در یکی از بندهای بیانیه مشترک وین 1 آمده است: «داعش و دیگر گروه‌های تروریستی طبق نظر شورای امنیت سازمان ملل متحد و توافق شرکت‌کنندگان نشست وین باید منکوب شوند.»

منظور از عبارت «دیگر گروه‌های تروریستی» که باید منکوب شوند در این بند نامشخص بود. این در حالی است که همه می‌دانیم حزب‌الله لبنان، برخی گروه‌های مجاهد عراقی حاضر در سوریه و سپاه پاسداران نیز در لیست تروریستی قرار می‌گیرند.

چرا مذاکره‌کنندگان پای بند ناشفاف مذکور را امضا کردند و یا چرا احصاء مشخصی در این زمینه انجام ندادند تا بعداً لیست‌هایی منتشر نشود که نام سپاه پاسداران نیز در آن به چشم بخورد؟!

همچنین در اجلاس وین 2 نیز مصوبه‌ای وجود دارد که می‌گوید:«تمامی اعضای گروه بین‌المللی حمایت از سوریه هر کدام به عنوان یک کشور و حامیان طرف‌های درگیر، متعهد شدند که کلیه‌ی  اقدامات ممکن جهت ملزم ساختن گروه‌ها یا اشخاصی که از آن‌ها حمایت می‌کنند یا تحت نفوذ آن‌ها بوده و یا آن‌ها را تأمین (مالی تجهیزاتی) می‌کنند، به آتش بس به کار گیرند»

معنای بند مذکور این است که دولت یازدهم ایران نیز در کنار سایر حامیان گروه‌های درگیر، ملزم شده است که به نمایندگی از نظام جمهوری اسلامی و به عنوان حامی شماره یک ارتش سوریه؛ تلاش کند تا دفاع‌الوطنی سوریه، حزب‌الله لبنان، گروه‌های مجاهد عراقی و سپاه قدس را ملزم به آتش‌بس و قطع طرح‌های عملیاتی خود در دفاع از مقدسات، مردم و دولت سوریه کند!

از طرفی سخنی وجود دارد مبنی بر اینکه اساساً بر اساس توافقات صورت گرفته در نشستن‌های وین برای تصمیم‌گیری پیرامون سوریه، قرار بوده دولت اردن مأمور تهیه لیست گروه‌های تروریستی شود. (همانطور که در متن گزارش فارین پالیسی نیز به این مسئله اشاره شده است)

خوانش این واضحات منجر به تبادر این سؤال می‌شود که آیا واضح نبود ممکن است در ارائه لیست گروه‌های تروریستی شیطنت صورت بگیرد؟!

آیا مشخص نبود که وقتی دولت اردن مأمور تهیه لیست گروه‌های تروریستی شود، نام کسانی را هم در این لیست درج خواهد کرد که به هیچ وجه مورد تأیید ایران نیست؟!

گفتنیست، اصلاح‌طلبان از شرکت ایران در اجلاس وین برای تصمیم‌گیری برای سوریه،‌ بعنوان دستاورد برجام! یاد می‌کنند.