به گزارشافکارخبر به نقل از فارس، جمله اظهار شده توسط صالحی امیری و معنای آن بایستی به اقتراح گذاشته شود و افکار عمومی درباره آن قضاوت کنند...
صالحی امیری، از مقامات حاضر در ستاد انتخاباتی رئیس‌جمهور روحانی و از گزینه‌های دولت برای وزارت ورزش و جوانان نیز بود که البته نتوانست رأی اعتماد نمایندگان را جلب کند و به سازمان اسناد رفت.
در زمینه اظهارات وی پیرامون مقدس بودن نام ماندلا در ایران! اشاره به یک واقعه تا حدی مشابه نیز ضروری به نظر می‌رسد.
در "روز مادر" سال 1367، رادیوی جمهوری اسلامی ایران در دوران مدیریت محمد هاشمی در صدا و سیما، طی برنامه‌ای زنده در سالروز تولد حضرت فاطمه زهرا(س) از مخاطبینش سؤال می‌کند الگوی شما به عنوان زن ایرانی کیست؟ به رغم نام بردن اکثر پاسخ دهندگان از حضرت فاطمه علیهاالسلام به عنوان الگو، یکی از مخاطبان از «اوشین»! (شخصیت اصلی یک سریال ژاپنی که در آن سالها از صدا و سیما پخش می‌شد) به عنوان الگویش نام می‌برد و در پاسخ به گوینده که می‌پرسد فاطمه چرا الگوی شما نیست می‌گوید: حضرت زهرا مال هزار و 400 سال پیش است. ما یک الگوی امروزی می‌خواهیم...
به گزارش مشرق، امام خمینی(س) تنها ساعاتی پس از پخش این مصاحبه و اطلاع از پخش زنده این برنامه از آنتن صدا و سیما، در نامه‌ای خطاب به محمد هاشمی، رئیس وقت این سازمان، نوشتند:
«با کمال تأسف و تأثر روز گذشته (روز شنبه 8 بهمن) از صدای جمهوری اسلامی مطلبی در مورد الگوی زن پخش گردیده است که انسان شرم دارد بازگو نماید. فردی که این مطلب را پخش کرده است تعزیر و اخراج می‌گردد و دست‌اندرکاران آن تعزیر خواهند شد. در صورتی که ثابت شود قصد توهین در کار بوده است، بلاشک فرد توهین‌کننده محکوم به اعدام است. اگر بار دیگر از این گونه قضایا تکرار گردد، موجب تنبیه و توبیخ و مجازات شدید و جدی مسؤولان بالای صداوسیما خواهد شد. البته در تمامی زمینه‌ها قوه قضائیه اقدام می‌نماید»
یادآور می‌شود که صالحی امیری در مقاطع مختلف 2 سال اخیر، اظهارات دیگری نظیر «در ذهن ایالات متحده، دوست و دشمن دائمی وجود ندارد»، «اگر امروز انتخابات برگزار شود، رأی آقای روحانی از 24 خرداد 92 بیشتر خواهد بود»، «نوع نگاه ساختار رسمی و ساختار غیر رسمی -در ایران- دارای شکافی عمیق است»، «روحانی نمادی مشابه شهید بهشتی است» و «جنبش قومی در ایران جنبشی خفته است!» را نیز بر زبان رانده است.
در ادامه ذکر چند توضیح راجع به «نلسون ماندلا» و نگاه جریان سیاسی خاص در ایران به این شخصیت آفریقایی نیز ضروری می‌نماید.
نلسون ماندلا یا همان مادیبای مشهور، از مبارزان مشهور علیه رژیم نژادپرست آپارتاید در آفریقای جنوبی بود که که حتی بر مبارزه مسلحانه با رژیم آپارتاید تأکید داشت.
مقامات آمریکایی در سال‌های مبارزه‌ی مادیبا با آپارتاید به صراحت علیه وی ابراز تنفر و انزجار می‌کردند.
آپارتاید اما ماندلا را دستگیر و نزدیک به 27 سال در جزیره روبن به زندان انداخت که گفته می‌شود بخش اعظمی از این دوران در سلول انفرادی بوده است.
ولی سرانجام این داستان، تغییرات عجیبی را در بر داشت.
رژیم سیاه‌کش آپارتاید در دوران زندان به ماندلا پیشنهاد می‌دهد که در صورت دست برداشتن از اقدامات خشونت‌آمیز از زندان آزاد خواهد شد.
مادیبا شرط را پذیرفت و پس از آزادی در حوالی سال 1990، سیاست‌های مبارزانه و مقاومانه خود را کنار گذشت و از چیزی به نام «صلح‌طلبی و دموکراسی»! سخن گفت.
او جمله مشهور «می‌بخشم ولی فراموش نمی‌کنم» را درباره مقامات دولت نژادپرست آپارتاید به‌کار برد، بر بخشش مقامات این دولت تأکید کرد و مرد مسلح سال‌های دور به ناگاه در زمره دموکراسی‌خواهان درآمد و حتی از رژیم صهیونیستی نیز دفاع کرد.
و همین رخدادها کافی بود که به یکباره ماندلای سالخورده را به عزیز دل چیزی به نام جامعه جهانی و قدرتهایش بدل کند و کار را به جایی برساند که حتی مقامات آمریکایی و شخص رئیس‌جمهور آمریکا برای درگذشت وی در سال 2013 پیام تسلیت دادند.
باراک اوباما، رئیس کاخ سفید در سخنرانی خود به مناسبت درگذشت ماندلا گفته بود: ما یکی از بانفوذترین، دلیرترین، و عمیقاً بهترین انسان هایی را که هر یک از ما در این زمین می‌شناختیم، از دست دادیم!
رخدادهای اشاره شده همچنین کافی بود تا جریان سیاسی خاص در ایران نیز تلاش کند تا به ماندلا ابراز علاقه کند.
اصلاح‌طلبان برای درگذشت مادیبا در سال 2013 سنگ تمام گذاشتند. از خاطره‌ای که سعید حجاریان درباره احوالپرسی ماندلا از اوضاع وی در ایران تعریف کرد تا یادداشت‌ها و مصاحبه‌های فراوانی که سایر چهره‌ها و معاریف اصلاح‌طلب در مدح ماندلا منتشر کردند.
هادی خانیکی، از مقامات دولت اصلاحات در ایام درگذشت ماندلا طی مقاله‌ای در روزنامه اعتماد نوشته بود: زندگی دیرپای او ترکیبی موزون از دو وجه تناقض‌نمایی «انقلابی گری» و «مدارا» بود که تفکر و رفتار ویژه‌یی را در این دوران بنا نهاد. ماندلابه تعبیر خود «راه دشوار آزادی» را به شیوه یی پیمود که در پایان راهش تنها گذشت و مهربانی ماند.
و محمدعلی ابطحی، معاون رئیس دولت اصلاحات در مطلبی در همان روزنامه، از ماندلا با عنوان «معلم اخلاق بشریت»! نام برد.
معصومه ابتکار نیز طی یادداشتی در آن روزها در روزنامه شرق نوشت: در واقع یکی از دلایل محبوبیت روزافزون او در بین مردم نوع رویکردش به قدرت بود و اینکه خود داوطلبانه و با اصرار خودش از قدرت کناره‌گیری کرد...بی‌گمان نلسون ماندلا از شخصیت‌های بی‌بدیل مصلح در جهان معاصر است که در سرزمین نفرت؛ توانست عشق و صلح بکارد.
در صحبت‌های برخی اصلاح‌طلبان پیرامون ماندلا، کنایه‌های تلویحی فراوانی به یک سمت خاص در داخل ایران! نیز به چشم می‌خورد که باید در آنها تأمل کرد...
