به گزارش افکارنیوز،پرچم اصلاحطلبان در انتخابات یازدهم ریاست جمهوری به دست محمدرضا عارف بود، این را حتی خامسیان سخنگوی ستاد عارف بعد از اعلام نتایج انتخابات گفت که " تنها کسی که خود را در میان هشت نامزد انتخابات اصلاح‌طلب می‌دانست کسی غیر از آقای عارف نبود. آقای روحانی هم گفته بودند که من اصلاح‌طلب نیستم و فردی اعتدال‌گرا هستم و صراحتا اعلام کردند که من از کلمه «فراجناحی» خوشم می‌آید. پس این مسئله نشان می‌دهد که تنها کاندیدای اصلاح‌طلب عارف بود. "
عارف نیز در ایام انتخابات عنوان کرده بود که " آقای روحانی خود را اصلاح‌طلب نمی‌داند پس نمی‌تواند کاندیدای اصلاحطلبان باشد. "
این موضوع به وضوح در بیانیه کنارهگیری عارف از انتخابات هم مشخص است، وی در هیچ کجای این بیانیه نامی از آقای روحانی نمی‌برد و تنها دلیل انصرافش را نامه خاتمی عنوان می‌کند اما اکنون شاهدیم که اکثر روزنامه‌ها و رسانه‌های اصلاح‌طلب معاون اولی دولت آینده را پیشکشی از سوی روحانی برای عارف به جهت کناره گیری مطرح می‌کنند.
رفتار اصلاحطلبان در قبال روحانی پیش از انتخابات و پس از انتخابات رفتاری دوگانه است، از یک طرف او را پس می‌زدند تا هزینه‌ای برای روحانی پرداخت نکنند از طرف دیگر با پیروزی روحانی اعلام می‌کنند که حضور روحانی در جبهه اصلاحات عامل پیروزی وی بوده و هرروز در رسانه‌هایشان افراد مدنظرشان را برای تصدی وزارتخانهها معرفی می کنند.
علی شکوری‌راد نماینده مردم در مجلس ششم اردیبهشت ماه طی مصاحبه‌ای اعلام کرده بود که حجت الاسلام «حسن روحانی» نامزد اصلاح طلبان نیست و با ورود هاشمی رفسنجانی اصلاح طلبان پشت سر وی قرار می‌گیرند؛ اما در مورد روحانی این گونه نخواهد بود.
اخیرا نیز سیدمحمد خاتمی که تمام قد از نامزدی عارف در انتخابات حمایت میکرد، در جلسهای اعلام کرده که مسجدجامعی وزیر ارشاد دولت روحانی است، اگرچه این سخنان خاتمی با واکنش دفتر رئیس جمهور منتخب روبرو شد اما اینگونه سخنان نشانه سهم خواهیهای اصلاحطلبان از روحانی بابت کنارهگیری عارف است.
