به گزارش افکارنیوزبه نقل از مشرق، برگزاری شانزدهمین اجلاس سران جنبش عدم تعهد را در تهران می توان بزرگترین فعالیت دیپلماتیک در دولت های نهم و دهم خواند، از این رو با توجه به اینکه اخبار رسمی پیرامون آن به حد کافی انتشار یافته و کمتر به مسائل حاشیه ای آن، یعنی نحوه برگزاری و پذیرایی از شرکت کنندگان پرداخته شده به سراغ محمدرضا فرقانی سخنگوی اجلاس رفتیم و با وی در این خصوص به گفتگو نشستیم.
***
روند دعوت سران کشور های عضو جنبش عدم تعهد برای شرکت در اجلاس تهران چگونه بود؟
دعوت از مهمانان برای یک اجلاس بین المللی یک روند خاص و مشخصی دارد که معمولا هم در همه سازمان های بین المللی همان روند انجام می شود و بر اساس همان روند دعوتنامه صورت می گیرد. اولین موضوع برای دعوت بحثمیزبان است و برای این اجلاس از ۳ سال پیش یعنی در اجلاس شرم الشیخ میزبانی به عهده ایران گذاشته شده بود. سند اجلاس سران هم باز بر اساس عرفی که در جنبش عدم تعهد وجود دارد، در اجلاس وزرای خارجه که چند ماه قبل از برگزاری اجلاس سران برگزار می شود تدوین می شود و بر این اساس محتوای اجلاس از قبل مشخص می شود.
سند اجلاس تهران هم اوایل امسال در اجلاس وزرای خارجه که در شرم الشیخ مصر برگزار شده بود تدوین شده بود و یک بار دیگر بر میزبانی ایران مهر تایید گذارده شد. از آن زمان ما کار های اجرایی برای دعوت از سران کشور های عضو را آغاز کردیم. اما قبل از دعوت کشور میزبان باید امکانات لازم برای برگزاری اجلاس در سطح سران را فراهم کند که در ایران هم از سال گذشته با صدور دو حکم از سوی رئیس جمهور این کار شروع شد و دو ستاد تشکیل شد. یکی ستاد اجرایی بود که آقای دکتر احمدی نژاد طی حکمی آقای سعیدلو را به عنوان مسئول آن مشخص کردند و حکم دیگر هم برای آقای دکتر صالحی وزیر امور خارجه به عنوان
مسئول ستاد محتوایی اجلاس سران صادر شد. کارهای اجرایی از بعد از تعیین آقای سعیدلو انجام شد و جلسات متعددی برگزار شد تا ستاد شکل بگیرد و معاونت های مختلفی هم برای ستاد تعیین شد.
همچنین گروه های کاری مختلفی برای آن مشخص شد. برای تعیین محل برگزاری اجلاس هم اگرچه از قبل از این، یعنی از سال ۸۹ کارهایی انجام شده بود و ابتدا کیش به عنوان محل برگزاری اجلاس مشخص شد اما به دلایلی میزبانی کیش منتفی شد و بعد از تشکیل ستاد اجرایی به صورت منسجم تری موضوع تعیین محل برگزاری تجلاس پیگیری شد.
چرا کیش منتفی شد؟
مهم ترین دلیلی که برای منتفی شدن میزبانی کیش مطرح بود مشکل امنیتی بود که ارگان های مربوطه برگزاری اجلاس در آن را تایید نکردند. بنابراین قرار شد که اجلاس در داخل کشور برگزار شود. بعد از بررسی های اولیه اصفهان مطرح شد و به دلیل اینکه هم ترافیک تهران را نداشت و هم شهر تاریخی ای بود و از جاذبه های بالایی برای میهمانان برخوردار بود از مزیت های بالایی برای میزبانی اجلاس برخوردار بود. با این حال بزرگترین مشکل اصفهان این بود که مکان مناسب برای برگزاری اجلاس در این سطح را نداشت و همچنین محل مناسب برای اقامت سران هم در آن موجود نبود. اول پیشنهاد شد که محل اجلاس و نیز محل
اسکان سران در اصفهان ساخته شود. چندین جلسه با حضور استاندار و معاونین استانداری اصفهان و نیز نهاد ریاست جمهوری و وزارت امور خارجه برگزار شد. نهایتا با توجه به اینکه مقداری از زمان از دست رفته بود و زمان باقی مانده شاید کفایت لازم را برای انجام همه کار ها از صفر و ایجاد زیربناهای مورد نیاز وجود نداشت اصفهان هم منتفی شد.
زمانی که اصفهان منتفی شد چقدر زمان تا برگزاری اجلاس باقی بود؟
حدود یک سال تا یک سال ونیم قبل از اجلاس این بحثمطرح شد. ضمن آنکه علاوه بر زمان اندک، هزینه ساخت محل برگزاری اجلاس و اسکان سران هم بالا بود و نهایتا تصمیم گرفته شد اجلاس در تهران و با امکانات موجود برگزار شود. چون هم در هزینه ها صرفه جویی می شد و هم مکان هایی برای برگزاری اجلاس وجود داشت و نهایتا حدود یک سال قبل از اجلاس برگزاری آن در تهران به تصویب نهایی رسید و مقرر شد امکانات موجود بازسازی و بهسازی شود و همین امکانات برای برگزاری اجلاس مورد استفاده قرار گیرد. قرار شد اجلاس در همان ساختمان سران کنفرانس اسلامی برگزار شود و یکی دو سالن هم به عنوان پشتیبان و جایگزین در
نظر گرفته شد و برای محل اسکان هم از امکاناتی که در سعدآباد موجود بود و سوئیت های مناسبی که در هتل های تهران وجود داشت و نیز مهمانسراهای سازمان ها و نهادهای دولتی که از شأنیت خوبی هم برخوردار بودند استفاده شود.
برآورد اولیه حاکی از این بود که می توانیم این کار را انجام دهیم و فقط لازم است بازسازی و بهسازی صورت بگیرد و ستاد اجرایی به ریاست آقای دکتر سعیدلو این کار را پیگیری کردند و انجام دادند و با بسیج همه امکانات و با استفاده از ظرفیت ها و توان وزارتخانه های موجود و سازمان های دولتی و با بهره گرفتن از امکانات مهندسی داخلی خوشبختانه هم سالن اجلاس را به نحو شایسته ای بازسازی کردیم و هم محل های اسکان با هزینه های بسیار کمتری از هزینه هایی که برای ساخت چنین اماکنی لازم است بازسازی شد.
بعد از اینکه ما مطمئن شدیم که می توانیم این کار ها را انجام دهیم اول تاریخ برگزاری اجلاس را برای بعد از ماه رمضان مشخص کردیم و این تاریخ به تایید رئیس جمهور رسید و به دفتر هماهنگی جنبش که وین و از طریق آن به همه کشور های عضو هم اعلام شد. بعد از تعیین تاریخ مرحله بعد تنظیم و ارسال دعوتنامه ها برای سران کشور های عضو جنبش بود که دعوتنامه برای سران ۱۲۰ کشور عضو اصلی و ۱۷ کشور عضو ناظر تنظیم شد و به امضای رئیس جمهور رسید و از کانال های دیپلماتیک مختلف مانند وزارت امور خارجه، سفرا، معاونین رئیس جمهور و فرستادگان ویژه تقدیم سران کشور های عضو شد. در این مرحله قرار شد علاوه
بر کشور های عضو و ناظر، مهمانانی هم دعوت شوند که آقایان پوتین از روسیه و عبدالله گل از ترکیه به عنوان مهمانان ویژه دعوت شدند.
پس چرا مهمانان ویژه نیامدند؟
آنها مهمان بودند و ما فقط خواستیم احترام بگذاریم و معمولا مهمانان در چنین اجلاس هایی در سطح سران شرکت نمی کنند. ترکیه و روسیه هم حضور پیدا کردند اما نه در سطح سران. بقیه کشور های میهمان در سطوح پایین تر از سران دعوت شدند.
ساختمان اجلاس از کِی به شما تحویل داده شد؟
دقیقا دو هفته قبل از برگزاری اجلاس کار های عمرانی ساختمان اجلاس به پایان رسیده بود. چون هم باید یک ساختمان به عنوان ساختمان تشریفات باید در کنار ساختمان اصلی ساخته می شد و هم خود ساختمان اصلی تعمیر و بهسازی می شد و دکوراسیون داخلی آن تغییراتی می کرد و فقط کارهای نظافت و تعبیه سیستم های صوتی و تصویری و کارهای اینچنینی مانده بود که قبل از اجلاس به اتمام رسید.
اما ما شنیدیم که ساعت ۵ صبح روز آغاز اجلاس سالن تحویل داده شد؟
نه اگر منظورتان تحویل نهایی به این معنا است که همه کار ها انجام شده باشد خب تا یک ساعت قبل از آغاز اجلاس هم در سالن کار انجام می شد اما تحویل به این معنا که کار ساخت و ساز و بهسازی تمام شده باشد دو هفته پیش از اجلاس انجام شده بود.
صحبت های زیادی در باره هزینه های اجلاس در سطح جامعه وجود دارد. لطفا در این خصوص توضیح بفرمایید.
ببینید اینکه بخواهیم دقیق بگوییم چقدر هزینه شده است هنوز کامل برآورد نشده تا بتوان رقم دقیقی ذکر کرد. چون کار گستردگی های زیادی داشت اما انچه که الان می توانم بگویم این است که برگزاری اجلاس سران کشورهای عضو جنبش عدم تعهد علی رغم گستردگی زیاد و تعداد مهمانان و کشورهای شرکت کننده در مقایسه با اجلاس سران کنفرانس اسلامی که حدود یک سوم این تعداد کشور در آن شرکت کرده بودند شاید حدود نصف آن مبلغ هزینه داشت.
مگر در اجلاس کنفرانس اسلامی چه هزینه هایی شده بود؟
چون برای آن اجلاس ساختمان کنفرانس ساخته بودند و ساختن آن هزینه بر بود. برای اسکان مهمانان هم ساختمان هایی در مجموعه های حافظیه و سعدآباد ساخته شده بود و ما از همین امکانات استفاده کردیم. بنابراین طبیعی است که هزینه های ما کمتر شد. البته شما نرخ تورم را از ۱۶ سال پیش تا کنون در نظر بگیرید. با وجود این هزینه ریالی برگزاری این اجلاس حدود نصف اجلاس پیشین بود.
اتومبیل های بنزی هم که برای اجلاس در نظر گرفته شده بود از دیگر موضوعات مورد بحثبود. آقای سروش پور؛ مسئول تشریفات مصاحبه ای کرده بودند و گفتند که این بنزها را از کشور های همسایه اجاره کردیم. اما در یکی از سایت ها خبری منتشر شده بود که نشان می داد ظاهرا بنزهای زیادی هم خریداری شده بود. لطفا در این رابطه هم توضیح بدهید.
ما برای برگزاری اجلاس در چند رده به اتومبیل نیاز داشتیم. یک رده اتومبیل هایی بوده که برای جابجایی سران مورد استفاده قرار می گیرد و اتومبیل های زرهی هستند که باید برای روسای جمهور و نخست وزیران شرکت کننده در اجلاس مورد استفاده قرار می گرفت. ما این اتومبیل ها را نداشتیم و باید تهیه می کردیم. بنابراین یک تعداد از این اتومبیل ها را وارد کردیم که بعدا هم می تواند در مورد مهمانان خارجی و سران کشور هایی که به تهران سفر خواهند کرد مورد استفاده قرار گیرد. مازاد بر آن را به جای اینکه خریداری شود و هزینه هنگفتی صرف خرید ماشین های لوکس شود که مورد استفاده ای هم غیر از اجلاس
ندارند، تصمیم بر این شد که از کشور های همسایه که این امکان را دارند اجاره کنیم.
از کدام کشور ها اجاره کردید؟
از یکی از کشورهای همسایه
چند دستگاه بنز اجاره شد؟
برای سران ۲۰ اتومبیل لازم بود که ۱۰ عدد را خودمان خریداری کردیم و ۲۰ مورد دیگر را اجاره کردیم. چون هزینه نگه داری این اتومبیل‌ها هم زیاد است و استفاده چندانی هم ندارند.
مابقی اتومبیل های استفاده شده به چه صورت بود؟
اتومبیل های اجاره ای کیفیت خیلی بالایی نداشتند، اما آنهایی که خریداری کردیم از کیفیت خیلی خوبی برخوردارند. غیر از سران رده های دیگری هم هستند که شامل وزرا و هیات های عالی رتبه می شوند که باز نیازمند اتومبیل های تشریفاتی هستند. اینها هم یک مقداری از قبل داشتیم و یک مقداری هم تامین شد. برای اعضای عادی هیات ها هم اتومبیل هایی لازم بود که باید در اختیار آنها قرار می گرفت که اینها هم تماما از اتومبیل های تولید داخل مانند ماکسیما و مگان و زانتیا استفاده شد و تعداد خیلی کمی هم هیوندا بود که این هم باز با شرکت قرارداد اجاره بسته شد و قرار شد بعد از پایان اجلاس درصورتی که
ارگان ها نیاز داشته باشند به ارگان ها فروخته شود.
پر جمعیت ترین هیات مربوط به کدام کشور بود؟
هیات هندوستان بود.
بالاخره هیات هند ۲۵۰ نفر بودند یا ۱۵۰ نفر؟
خود هیات هند حدود ۲۰۰ نفر بود منتها سفارت هند تمام کارمندهایش بسیج شده بودند برای تنظیم امور این هیات و حتی یک تعدادی از دیپلملت های هندی هم از کشور های همسایه آمده بودند برای کمک. در مجموع هیات هندی با کارمندان سفارتخانه های کشور های همسایه که به ایرا آمده بودند حدود ۲۵۰ نفر شدند.
هیات هندی از کجاها بازدید کردند؟
از مکان های دیدنی تهران بازدید کردند اما از تهران خارج نشدند.
آقای بان کی مون در کجا اسکان داده شده بود؟ و از چه مکان هایی بازدید داشت؟
بان کی مون در جمع برخی از محققین و تحلیلگران و دانشجویان و اساتید سیاست خارجه در دانشکده وزارت امور خارجه حاضر شد. به دفتر خودشان یعنی دفتر سازمان ملل در تهران رفتند و طبیعتا جاهای مختلف تهران را هم از نزدیک دیده اند اما مکان خاصی که ایشان تقاضا داشته باشند ببینند وجود نداشت.
کم تعدادترین هیات کدام بود؟
ما هیات های یک نفره زیاد داشتیم. مثلا از موریس فقط وزیر امور خارجه به تنهایی شرکت کرده بود و از روسیه هم فقط نماینده ویژه آقای پوتین آمده بود. خیلی از کشور های دیگری هم که در سطوح پایین تری شرکت کرده بودند با هیات های یک نفره آمده بودند.
در سال های گذشته دولت نهم و دهم روابط بسیار خوبی با کشور های آمریکای لاتین داشته و حتی آقای سعیدلو شخصا دعوتنامه های کشور های آمریکای لاتین را تحویل دادند اما حضور این کشور ها در اجلاس تهران خیلی کمرنگ بود. علت آن چیست؟
کشورهای آمریکای لاتین حضور خوبی در اجلاس تهران داشتند. درست است که در سطح سران نیامدند اما سطح حضورشان قابل قبول بود. کشورهایی مانند کوبا، ونزوئلا، بولیوی و نیکاراگوئه در سطح معاونین رئیس جمهور و وزیر امورخارجه شرکت کرده بودند. بقیه کشور های آمریکای لاتین هم در سطح وزرا شرکت کرده بودند.
چرا در سطح سران شرکت نکردند؟
آقای چاوز خوب می دانید که به علت بیماری ای که دارد کلا سفر نمی رود و همه مسافرت هایش را کنسل کرده است. آقای رائول کاسترو رئیس جمهور کوبا هم بنابر دلایلی که اعلام کردند نتوانست بیاید و معاون خودش را فرستاد. نیکاراگوئه و بولیوی هم اگرچه اعلام کرده بودند که می آیند و همه برنامه ها برای آمدنشان فراهم بود اما باز به دلیل کارهایی که پیش آمده بود و شاید یکی از آنها هم بحثی بود که کشورهای آمریکای لاتین برای برخورد با دولت انگلیس در قضیه آسانژ باشد. چون اگر خاطرتان باشد در همان مقطع آسانژ به سفارت انگلیس در اکوادور پناهنده شده بود و بحران دیپلماتیک میان اکوادور و انگلیس به
وجود آمده بود و همه کشورهای آمریکای لاتین هم از اکوادور حمایت کردند و شاید همین موضوع باعثشده باشد که برخی کشور های این منطقه برخلاف هماهنگب های قبلی نتوانند در اجلاس حاضر شوند.
ترکیه و آدربایجان چرا در سطح سران نیامدند؟
ترکیه که اصلا عضو جنبش نیست و آذربایجان هم در سطح وزیر امور خارجه شرکت کرد ولی در همان زمان گویا برنامه تداخل کاری پیش آمده بود و علی اف سفری به بلاروس داشت و نتوانست در اجلاس تهران حاضر شود.
برخی از نمایندگان تذکر داده بودند که چرا از مجلس برای این اجلاس دعوت به عمل نیامده بود و حتی یکی از نمایندگان در تذکری گفته بود دولت باید چند نفر از نمایندگان را به عنوان ناظر دعوت می کرد. آیا واقعا از نمایندگان دعوت به عمل نیامده بود؟
اولا برای مراسم افتتاحیه ما از مجلس دعوت کرده بودیم و تعدادی از نمایندگان هم حضور هم پیدا کرده بودند که حداقل بیش از ۱۵ نماینده را من خودم در مراسم افتتاحیه دیده بودم. در طول برگزاری اجلاس هم باز نمایندگانی از مجلس در اجلاس حضور داشتند. یعنی چه در مراسم افتتاحیه و چه در طول مدت برگزاری اجلاس و چه مراسم اختتامیه نمایندگانی از مجلس حضور داشتند.
چه تعداد قراردادهای اقتصادی در حاشیه اجلاس بسته شد؟
ببینید ماهیت اجلاس و فلسفه دعوت از کشور ها بین المللی بود. یعنی کشورها برای حضور در یک اجلاس بین المللی در اجلاس حضور پیدا کرده بودند و اعضای هیات های خودشان را متناسب با اجلاس انتخاب کرده بودند. معمولا دراین هیات ها بحثهای اقتصادی و قراردادی مطرح نیست. فقط چند کشور که برای سفرهای دوجانبه به ایران آمده بودند هیات هایشان متناسب با بحثهای دوجانبه و اقتصادی تنظیم شده بود که از آن جمله می توان به هند، مغولستان، رئیس پرزدیوم کره شمالی اشاره کرد. خب اینها افرادی برای مذاکرات دوجانبه در هیات های خودشان پیش بینی کرده بودند و مذاکراتی هم صورت گرفت و بعضا توافقاتی هم
انجام شد. مثلا در سفر رئیس جمهور مغولستان دو سند میان دو کشور به امضا رسید و نیز در سفر نخست وزیر هند هم مذاکرات اقتصادی میان مسئولان ایران و هند صورت گرفت.
چه هیات هایی بیشتر از تور های تهران گردی استقبال کردند؟
ما برای اینکه بتوانیم حداکثر استفاده را از حضور کشورها در تهران ببریم و این کشور ها با تهران و ایران آماده شوند، تورهایی را به همین منظور در نظر گرفتیم که اگر هیات ها بخواهند از اماکن دیدنی تهران مانند پارک ها، موزه ها، مراکز خرید و … تهران دیدن کنند تسهیلاتی برای آنان فراهم باشد و اکثر کشورها هم از این امکانات استقبال کردند. البته هیات های کشورهای عربی بیشتر بیشتر علاقه به خرید آجیل و فرش از بازار تهران داشتند. کشور های دیگر هم به تناسب نیاز و علاقه شان از این امکانات بهره بردند. اما در میان محصولات داخلی فرش و آجیل و صنایع دستی و نیز لباس با استقبال بسیار زیادی
مواجه بود.
بیشتر از کدام شهرها بازدید داشتند؟
از شهر های زیادی بازدید صورت گرفت. زنجان، شیراز، مشهد و حتی شمال مورد بازدید مهمانان واقع شد اما تعداد بازدید ها از این شهر ها زیاد بالا نبود. چون اغلب سران زود باز می گشتند و وزرای خارجه هم چون قبلا باید در اجلاس وزرای خارجه شرکت می کردند خیلی زمان برای سفر نداشتند.
هزینه این تورها را ریاست جمهوری پرداخت کرد یا خود مهمانان؟
تهران گردی که چندان هزینه نداشت و ایران گردی هم هیات هایی که مهمان ما بودند هزینه هایشان بر عهده ما بود که البته فقط یک مورد بود و آن هم هیات مغولستان بود و بقیه هیات ها اگر تمایل به بازدید از شهری داشتند هزینه آن به عهده خودشان بود. خیلی از هیات ها و روسای هیات های خارجی که برای شرکت در اجلاس تهران آمده بودند از دیدن آنچه که در تهران جریان داشت خیلی شگفت زده شده بودند چون تصویر و ذهنیتی که برای آنان ساخته شده بود با آنچه می دیدند تفاوت بسیار زیادی داشت. اکثرا اینها فکر می کردن ایران کشوری است که چون تحریم است وضعیت اجتماعی نا بسامانی دارد و در فقر به سر می برد.
مخصوصا با تبلیغاتی که روی قیمت مرغ شده بود این تصور تقویت می شد. اما وقتی وارد تهران شدند در همان نگاه اول مشاهده اوضاع ایران آنها را شگفت زده کرد و تعدا زیادی از این هیات ها در صحبت هایی که با مقامات ما یا مهمانداران خود داشتند این را مطرح می کردند که برای ما اصلا قابل تصور نبود که ایران چنین وضعیتی داشته باشد و یک کشور پیشرفته و دارای جمعیت زنده و با نشاط باشد که اثری از تحریم در آن مشاهده نمی شود. همه اذعان داشتند که ایران واقعا برخلاف تبلیغاتی که صورت می گیرد یک کشور قدرتمند و پیشرفته است که از فرهنگ بالایی برخوردار است.
جالب ترین اظهار نظر در مورد ایران از سوی چه کشوری بود؟
اظهارات زیادی در خصوص ایران و مکان های دیدنی آن صورت گرفت اما شاید جالب ترین آنها اظهارات رئیس جمهور مغولستان بود که در صحبتی که با خودم داشت می گفت از ایران خیلی خوشم آمده. کشور بسیار زیبایی است، کشور بسیار ثروتمند و با تمدن غنی و قدیمی ای است. البته ما می دانستیم که ایران از تمدن کهنی برخوردار است اما فکر نمی کردیم به این خوبی تمدن مدرن را با تمدن کهن آمیخته باشد.
چون روز قبل هم از سلطانیه بازدید کرده بود می گفت خیلی برایم شگفت انگیز بود که شما هم تمدن قدیم خودتان را به طور کامل حفظ کرده اید و هم تمدن مردن را پذیرفته اید و آمیختگی بسیار جالبی را ایجاد کرده اید. و می گفت آنقدر من از ایران خوشم آمده که دیگر برای دور آینده هم کاندیدای ریاست جمهوری نمی شوم و تلاش خواهم کرد تور گردشگری برای بازدید مردم کشورم از جاذبه های ایران ایجاد کنم.
کشورهای دیگر چطور؟
تقریبا همه کشور هایی که برای اولین بار به ایران می آمدند مجذوب توسعه و جاذبه های ایران شده بودند. چون ما با خیلی از کشور های عضو جنبش ارتباط دیپلماتیک نداریم و آنها هم مراوده زیادی با ما نداشتند. برای اینها تهران و ایران و فرهنگ و نحوه برخورد ایرانیان بسیار جالب و شگفت انگیز بود.
واکنش آنان به پوشش زنان و حضور آنان در جامعه چگونه بود؟
قطعا یکی از موارد تبلیغات مسموم استکبار علیه ایران موضوع چگونگی حضور و فعالیت زنان در جامعه است که تصاویر کاملا غلط و نادرستی را ایجاد می کند. آنچه را که مهمانان در اجلاس دیدند حضور فعال خانم ها در عرصه های مختلف اعم از کار های خبری و اطلاع رسانی و یا حضور در برگزاری اجلاس به عنوان مترجم و همراه هیات ها و نیز حضور و فعالیت زنان در جامعه و سطح شهر بود که برای آنها خیلی شگفت انگیز بود. حتی حضور خانم ها در مهمانی شام رسمی که برگزار شد هم برای آنها تعجب برانگیز بود.
ضیافت شام رسمی کجا برگزار شد؟
در یکی از سالن های نمایشگاه بین المللی که به نحو بسیار زیبایی بازسازی شده بود و همه کشورها در این مهمانی حضور داشتند.
حضور خانم ها در این مراسم چگونه بود که جلب توجه می کرد؟
خانم ها در گروه های هنری و فرهنگی که برای این مراسم تدارک دیده شده بود حضور داشتند.
از غذاهای ایرانی هم خوششان آمده بود؟
غذاهای ایرانی در همه جای دنیا به لذیذ بودن معروف هستند و هیات های خارجی ای هم که در اجلاس حاضر شده بودند از کیفیت و مزه و نیز طرز پخت غذاهای ایرانی بسیار تعریف می کردند. حتی یک هیات گفته بود ما نمی دانستیم که برنج را اینگونه هم می توان پخت.
هیات کدام کشور بود؟
هیات یکی از کشورهای آفریقایی.
آنجا برنج را خام می خورند؟
ما سوال نکردیم اما احتمالا یا خام می خورند یا به گونه دیگری پخت می کنند. مخصوصا از غذای آبگوشت ایرانی هم خیلی خوششان آمده بود و درخواست می کردند.
در دیدار آقای احمدی نژاد و مرسی چه گذشت؟
این دیدار در محل اجلاس برگزار شد و دومین ملاقات آقای احمدی نژاد با آقای مرسی بود. اولین بار در مکه و در حاشیه اجلاس کنفرانس اسلامی با هم دیدار کرده بودند. ملاقات خوب و بسیار مثبتی بود. اگر چه محور اصلی موضوعات مورد بحثبرگزاری اجلاس و مسائل منطقه و جهان اسلام بود و همچنین در خصوص مسائل و موضوعات دوجانبه و برقراری روابط هم صحبت هایی صورت گرفت و قرار شد دو کشور اقداماتی را در این خصوص انجام دهند.
پسر پادشاه عربستان حامل چه پیامی بود؟
ملاقات پسر پادشاه عربستان با رئیس جمهور ملاقات خصوصی بود که در نهایت آقای احمدی نژاد اعلام کردند که مسائل بسیار خوبی بود و خیلی از مسائل منطقه و موضوع روابط دو کشور هم خیلی صریح و شفاف مورد بحثقرار گرفت و دو طرف مواضع خودشان را به یکدیگر منتقل کردند. شاید به دلیل همین ملاقات بود که الان شاهد تغییر در مواضع کشور عربستان در قبال ایران هستیم.
چه تغییری ایجاد شده؟
اگر دقت کرده باشید بعد از اجلاس مقامات عربستانی هم موضوع دخالت ایران در بحرین را رد کردند و اعلام کردند که ایران هیچ دخالتی در بحرین ندارد و حضور نیروهای ایرانی را فریب بحرین برای تغییر در روند اعتراضات مردمی این کشور دانستند و گفتند ما هیچ شواهدی از دخالت ایران در موضوع بحرین مشاهده نکرده ایم. وزیر کشور عربستان هم چند روز پیش مجددا هرگونه دخالت ایران را در نا آرامی های شرق عربستان رد کرد.
گفته می شود شرکت قریشی که غذای اجلاس را تامین می کرد به روایتی ۸ میلیارد و به روایتی دیگر ۴۰ میلیارد گرفته است. آیا این موضوع صحت دارد؟
۴۰ میلیارد که قطعا دروغ است. من مبلغ دقیق آن را نمی دانم اما مهم این است که شرکت قریشی هم غذای اجلاس کارشناسان، هم اجلاس وزاری خارجه و هم اجلاس سران را تامین می کرد و هم از زمان یک ماه قبل که ستادهایی برای برگزاری اجلاس تشکیل شده بود و نیروهای ستادی و امنیتی در این ستاد ها مستقر شده بودند تامین غذای آنها را هم بر عهده داشت. یعنی اینطور نبوده که فقط برای دو روز این هزینه صرف شده باشد.
چه کسی قرار است مسئول دبیرخانه اجلاس شود؟
دبیرخانه اجلاس به دلیل اینکه جمهوری اسلامی ایران رئیس جنبش است باید طبق عرف این جنبش در وزارتخانه های کشور های میزبان تشکیل شود و در آنجا به عنوان دبیرخانه موقت متمرکز باشد. در ایران هم به احتمال بسیار زیاد این دبیرخانه در وزارت امور خارجه تشکیل خواهد شد. البته نه به عنوان ساختمانی. بیشتر وظایف دبیرخانه کارهای محتوایی است که باید انجام شود و کارهای محتوایی هم جزو وظایف وزارت امور خارجه است.
گفته می شود که حدود ۱۰۰۰ نفر قرار است برای دبیرخانه استخدام شوند. این موضوع صحت دارد؟
من فکر می کنم این موضوع که از قول دکتر صالحی؛ وزیر امور خارجه مطرح شد اشتباه منعکس شده است. من نمی دانم آقای صالحی این حرف را زده اند یا نه اما آنچه مسلم است این است که دبیرخانه به ۱۰۰۰ نفر نیرو احتیاج ندارد و با این تعداد نیرو هم تشکیل نشود. حتی شاید کمتر از ۱۰ درصد این میزان نیرو لازم داشته باشد و قطعا یک دبیرخانه جمع و جوری تشکیل خواهد شد که کارها را پیگیری خواهد کرد. تحتمالا منظور آقای صالحی این بود که از آنجایی که وزارت امور خارجه اخیرا مجوز استخدام ۱۰۰۰ نفر نیرو را گرفته است، احتمالا بخشی از این نیروها در دبیرخانه جنبش به کار گرفته خواهند شد.
با توجه به اینکه از سوی کشور های غربی انزوای نظام تبلیغ می شد برگزاری این اجلاس چه تاثیری بر این تبلیغات داشت؟
بله تبلیغات وسیعی از سوی غرب انجام می شد مبنی بر اینکه جمهوری اسلامی ایران تبدیل به یک کشور منزوی شده و تحریم ها ایران را به انزوا کشانده و سیاست خارجی ایران دارای دیپلماسی فعالی نیست. اما خوشبختانه با برگزاری این اجلاس عملا نشان داده شد که این تبلیغات ها صحت ندارند و جمهوری اسلامی ایران نه تنها یک کشور منزوی نیست بلکه یک کشور فعال در عرصه دیپلماسی و سیاست بین المللی ویک کشور تاثیرگذار و توانمند است.
سفر آقای احمدی نژاد به نیویورک چه زمانی اتفاق می افتد؟
احتمالا هفته اول مهر صورت مي گيرد.
