سعید لیلاز در گفت‌وگو با روزنامه شرق اظهار کرد: به رفتار ایالات متحده آمریکا در تمام سال‌های بعد از جنگ جهانی دوم دقت کنید، رفتاری که در دوران ریگان در اشغال گرانادا کردند، رئیس‌جمهور را از اریکه قدرت پایین کشیدند و به زندان انداختند. یا رفتاری که با رئیس‌جمهور پاناما کردند بر سر استقلال‌طلبی که در کانال پاناما داشت، گرفتند و به زندان انداختند. ممکن است در لحن آمریکایی‌ها تفاوت ببینید، ولی عین همین کار را در دوره ریگان به یاد دارم. همین‌طور در دوره جورج دبلیو بوش که می‌گفت هرکس با ما نیست علیه ما است و نظم جدید جهانی آمده. دونالد رامسفلد وزیر دفاع سابق آمریکا در دوره جورج بوش می‌گفت ما دو اروپا داریم، یک اروپای پیر یعنی اروپای غربی و یک اروپای جوان شرقی که تازه از قید اتحاد جماهیر شوروی آزاد شده. بنابراین اتفاق چند شب پیش تازه نیست.
اگر فکر کنید که این سیاست جمهوری‌خواه‌ها است، نهایت اشتباه را مرتکب شده‌اید، چون آقای بایدن وقتی روی کار آمد، تمام مصوبات آقای ترامپ را یک‌شبه لغو کرد مگر سه مصوبه تحریم‌های ایران و تحریم‌های کوبا و چین. این نهایت ساده‌لوحی بعضی از دوستان ما در داخل است که فکر می‌کنند اگر سعی کنیم سیاست تنش‌زدایی با هارترین بخش نظام امپریالیستی در پیش بگیریم، باعث می‌شود آنها به ما رحم کند و روابط محترمانه‌تری داشته باشند. تصور کنید آقای ترامپ کاری را که با زلنسکی کرد، می‌خواست با آقای پزشکیان کند، آقای پزشکیان باید چه واکنشی نشان می‌داد و شما الان این‌جا باید چه می‌کردید. این یک علامت بسیار روشن برای تحقیر اروپا بود و نمایش چند شب پیش از قبل طراحی شده بود.
سؤال من این است که خط لوله نورد استریم را چه کسی منفجر کرد؟ یک نفر در ایران از خودش سؤال نکرده که خط لوله نورد استریم را که اقتصاد انرژی اروپا را به روسیه پیوند می‌داد چه کسی منفجر کرد؟ همین آقای زلنسکی و غواصان CIA ابتدای جنگ اوکراین خط لوله نورد استریم را منفجر کردند که ایالات متحده بتواند اروپا را هر چقدر بیشتر به خودش وابسته کند.
آمریکایی‌ها نشان دادند از هیچ‌گونه رفتار خشن پرهیز نمی‌کنند. مدتی است در فکر هستم مقاله یا کتابی بنویسم تا بتوان چند توهم را درباره ظهور آقای ترامپ و رفتار اخیر آمریکا از روشنفکران جهان و نخبگان جهان زدود. یکی دموکراسی است که وجود خارجی ندارد. دوم تفکیک قوا است. سوم آزادی است، چهارم اقتصاد آزاد که اگر همین الان در رسانه‌های داخل ایران نگاه کنید، به‌طرز رقت‌باری همین حرف‌ها را تکرار می‌کنند. پنجم، نزاکت و آداب دیپلماسی. تقریبا به‌لحاظ تاریخی وسط روز روشن خط لوله نورد استریم را منفجر کردند و نفس کسی در اروپا درنیامد.
همه دنیا خودشان را برای رویارویی با آمریکا آماده می‌کنند غیر از ایران... چیزی که الان من را متأسف می‌کند این است که ایالات متحده آمریکا آماده گفت‌وگو با ایران نیست. این‌قدر از رئیس‌جمهور ما گرفته تا رده‌های پایین، نخبگان، روشنفکران، رجال سیاسی و نسوان سیاسی می‌گویند و پس می‌گویند که دیگر تحقیرآمیز شده. یکی دو بار از کانال‌های دیپلماتیکی که هیچ‌گاه بسته نشده بود باید گفته شود و یکی دو بار هم در صحنه عمومی، بعد باید بتوانیم کشور را اداره کنیم. مایلم یک بار درباره این صحبت کنیم که چقدر از مشکلات کشور به خاطر تحریم‌ها است که یقین دارم زیر بیست درصد است.
