طی ۱۰ روز اخیر اندیشکده‌ها و رسانه‌های جریان اصلی سعی کردند تا از «ساعت صفر» پاسخ ایران به ترور شهید اسماعیل هنیه خبر دهند اما سیاست «گام به گام» تهران نشان داده است که مقامات تصمیم‌گیر در جمهوری اسلامی ایران براساس خرد جمعی عمل کرده و اسیر جوسازی‌های خارجی نمی‌شوند. شاید بهترین خبر برای تل‌آویو آغاز پاسخ زود هنگام ایران و اعضای شبکه مقاومت باشد اما فرماندهان نظامی ایران با آگاهی از وضعیت داخلی فلسطین اشغالی، انتقام از صهیونیست‌ها را وارد مرحله «جنگ روانی» کرده اند که موجب وارد شدن هزینه سنگینی به بخش‌های پدافندی- لجستیک تل آویو شده است. البته این جنگ روانی پیش مقدمه ای برای پاسخ اصلی ایران به رژیم صهیونیستی در قبال ترور شهید هنیه خواهد بود.
تنها در روزهای اخیر مقامات تصمیم‌گیر در تل‌آویو از کارخانه‌های تولید محصولات شیمیایی خواستند یا فعالیت خود را متوقف کنند یا آنکه میزان ذخایر خطرناک را کاهش دهند. اتخاذ این تصمیم میلیون‌ها دلار به اقتصادی رژیم صهیونیستی ضربه وارد کرده است. در ادامه این یادداشت سعی خواهیم کرد به این سوال پاسخ دهیم که سیاست «انتظار» ایران تا چه اندازه به اقتصاد اسرائیل آسیب وارد کرده است؟
بانک مرکزی رژیم صهیونیستی در گزارشی مدعی شده است که اگر جنگ غزه پایان نیابد نرخ رشد اقتصادی این رژیم در سال ۲۰۲۴ از ۳ به ۲.۳ درصد کاهش پیدا خواهد کرد. این کاهش چشمگیر حاصل افزایش هزینه‌های جنگ به بیش از ۷۰ میلیارد دلار است. از نخستین روزهای جنگ طوفان الاقصی، تنش محدود میان حزب الله و رژیم صهیونیستی سبب وارد شدن خسارت ۱.۶۰۰ میلیارد دلاری به مناطق شمالی فلسطین اشغالی و افزایش نرخ بیکاری به دلیل آواره شدن ساکنان این مناطق شده است. در چنین شرایطی کارشناسان معتقدند با آغاز جنگ بزرگ در شمال فلسطین اشغالی نرخ رشد اقتصادی رژیم در سال جاری میلادی منفی ۲ درصد خواهد بود. همچنین هزینه‌های جنگ محدود با حزب الله رقمی بالای ۳۰ میلیارد دلار را نشان می‌دهد.
به گزارش «NPR» حدود ۴۰ درصد از ساکنان شمال فلسطین اشغالی آواره شدند و این مسئله هفته‌ای ۱۵۸ میلیون دلار خسارت به اقتصاد اسرائیل وارد می‌کند. آغاز جنگ بزرگ در مرز لبنان- فلسطین اشغالی سبب افزایش تعداد آوارگان و به دنبال آن خسارت به اقتصاد داخلی اسرائیل خواهد شد. علاوه بر آمار فوق برآورد خسارت احتمالی حمله مقاومت اسلامی لبنان به زیرساخت‌های حیاتی- اقتصادی رژیم صهیونیستی مانند بنادر، فرودگاه‌ها، پل‌ها، نیروگاه‌ها و … کار دشواری است اما هزینه احتمالی آن برای اقتصاد تل‌آویو بسیار بیشتر از پیش‌بینی‌های انجام شده ارزیابی می‌گردد.
در تاریخ رژیم جعلی صهیونیستی یکی از دلایل اتخاذ استراتژی «جنگ پیش‌دستانه» و نبرد در روزهای محدود، جلوگیری از وارد شدن خسارت جدی به اقتصاد داخلی رژیم و وارد شدن ضرر به واحدهای اقتصادی فعال در فلسطین اشغالی بوده است. برخلاف ارزیابی‌های اولیه بانک مرکزی تل آویو، کسری بودجه رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۲۴ از رقم ۶.۶ درصد بیشتر شده و به ۸.۱ درصد رسیده است. کارشناسان معتقدند دیگر علت افزایش سطح تنش میان رژیم صهیونیستی با ایران و حزب الله سبب شد است تا سرزمین‌های اشغالی در وضعیت «تعلیق» قرار گرفته و خسارت شدیدی به مراکز اقتصادی صهیونیست‌ها وارد شود. البته برخی تحلیلگران معتقدند که تل‌آویو از حمایت کامل واشنگتن و سایر اعضای «گروه -۷» برخوردار است و این هزینه‌ها خیلی سریع از سوی غربی‌ها جبران می‌شود.
مرکز فرودگاه‌های رژیم صهیونیستی اعلام کرده است که ۲۵ شرکت خارجی پروازهای خود به مقصد سرزمین‌های اشغالی را به حالت تعلیق درآوردند. این مسئله سبب شده است تا قریب به ۲۰۰ هزار مسافر صهیونیست در نقاط مختلف جهان به دنبال پروازهای جایگزین باشند و گاهاً در این مسیر توفیقی هم به دست نمی‌آورند. تداوم وضعیت بحرانی در فلسطین اشغالی موجب شده است تا میزان سرمایه گذاری شرکت‌های خارجی به میزان ۷۰ درصد کاهش پیدا کند. علاوه بر این به نظر می‌رسد که گروه‌های مقاومت قصد دارند تا علاوه بر بندر ایلات، بنادر حیفا و اشدود را نیز از مسیر خدمات رسانی خارج کرده و شرق مدیترانه را تبدیل به پارکینگ کشتی‌های باری کنند. کارشناسان معتقدند تحقق این هدف موجب کاهش ۷۰ درصد میزان واردات خارجی صهیونیست‌ها از مسیر اروپا خواهد شد.
وزارت جنگ رژیم صهیونیستی اعلام کرده است که هزینه تجهیز سامانه گنبد آهنین به موشک‌های تامیر ۵۰ میلیون دلار است. علاوه بر این هزینه هر موشک سامانه پدافندی فلاخن داوود ۱ میلیون دلار و کمان- ۳ قریب به ۲.۲ میلیون برآورد شده است. در چنین شرایطی، سوال پرتکرار در میان کارشناسان صهیونیست آن است که اگر ایران تصمیم بگیرد حمله‌ای گسترده‌تر از عملیات «وعده صادق» علیه اهداف راهبردی در فلسطین اشغالی ترتیب دهد، چه هزینه‌ای به اقتصاد اسرائیل وارد خواهد شد؟ به گزارش «تایمز اسرائیل» یکی از دلایل آغاز پروژه «دفاع لیزری» در سرزمین‌های اشغالی، پر هزینه بودن روند مقابله با حملات موشکی- پهپادی گروه‌های مقاومت اعلام شده است.
سیستم‌های پدافندی اسرائیل از ترس بمباران موشکی و حملات پهپادی مقاومت به کارخانه‌ها، نیروگاه‌های برق، راه‌آهن‌ها و انبارهای سوخت خواستار تخلیه و رقیق شدن مواد شیمیایی در مراکز صنعتی مانند انبارهای آمونیاک و پالایشگاه‌های نفت در خلیج حیفا شدند. جلسات مقامات سیاسی و فرماندهان نظامی در پناهگاه‌های زیر زمینی انجام می‌شود و سران کشورهای مختلف جهان خواهان عدم سفر شهروندان‌شان به فلسطین اشغالی هستند. به نظر می‌رسد تهران پیش از تنبیه متجاوز قصد دارد تا ترس از پاسخ مقاومت را در ناخودآگاه صهیونیست‌ها وارد و آنها را نسبت به امنیت دائمی سرزمین‌های اشغالی دچار تردید کند.
بهره سخن
وارد کردن آسیب اقتصادی به صهیونیست‌ها و نگاه داشتن آنها در وضعیت آماده باش تاکنون بخشی از مجازات ایران و جبهه مقاومت برای رژیم صهیونیستی بوده است. پس از ماجرای حمله تروریستی به ساختمان کنسولگری ایران در دمشق نیز جمهوری اسلامی ایران نزدیک به دو هفته تمام بخش‌های نظامی- درمانی رژیم صهیونیستی را در وضعیت آماده باش قرار داد و عملاً فرودگاه‌های اراضی اشغالی را از چرخه خدمت رسانی خارج کرد. اکنون نیز مقامات سیاسی و فرماندهان نظامی رژیم صهیونیستی از بیم پاسخ کوبنده جمهوری اسلامی ایران به ترور شهید هنیه در حریم خود، در حالت تعلیق و ابهام به سر می‌برند و این خود بخشی از انتقام تهران و مقاومت محسوب می‌شود. معمولا پاسخ های نظامی زمانی که با جنگ روانی و سیاست انتظار کُشنده همراه باشند، نتیجه بسیار مطلوب تری به دنبال خواهد داشت.
