حادثه بالگرد که منجر به شهادت رئیس‌جمهور عزیز و همراهان بزرگوارشان شد، نقطه‌ای تاریخی در کشور پدید آورد؛ حماسه بدرقه شهدای خدمت و قدردانی ملت شریف ایران، بسیاری از محاسبات را به هم ریخت و بار دیگر ثابت کرد فرقان و بصیرت این امت در تاریخ کم‌نظیر است. مردم این مرزوبوم فرق خادم و خائن را خوب می‌دانند ولو کل دنیا علیه خادمشان تبلیغات و سم‌پاشی کرده باشد. خلوص و صدق نیت شهید رئیسی و سایر عزیزان حاضر در بالگرد بر هیچ فرد منصفی پوشیده نیست و همین امر سبب عزت آنان شد.
همان‌گونه که در زمان حیات مادی رئیس‌جمهور، مقام معظم رهبری فرمودند که غیر از حمایت که مخصوص همه دولت‌هاست، این دولت را تمجید می‌کنند، پس از شهادت ایشان، تمجید معظم له از رئیس‌جمهور و همراهان به حد اعلی رسید و به‌تبع سهمی از این تکریم و تمجید به هرکسی که رنگ و بوی آن شهید را دارد و به نحوی قرابتی با ایشان داشته نیز می‌رسد.
طبق اصل یک‌صد و سی و یکم قانون اساسی در صورت فوت، عزل، استعفا، غیبت یا بیماری بیش از دو ماه رئیس‌جمهور و یا در موردی که مدت ریاست جمهوری پایان‌یافته و رئیس‌جمهور جدید براثر موانعی هنوز انتخاب‌نشده و یا امور دیگری از این قبیل، معاون اول رئیس‌جمهور با موافقت رهبری اختیارات و مسئولیت‌های وی را بر عهده می‌گیرد و شورایی متشکل از رئیس مجلس و رئیس قوه قضائیه و معاون اول رئیس‌جمهور موظف است ترتیبی دهد که حداکثر ظرف مدت پنجاه روز رئیس‌جمهور جدید انتخاب شود.
بر این اساس رهبر معظم انقلاب، محمد مخبر را به‌عنوان مدیر قوه مجریه منصوب نمودند. شخصی که معاون اول رئیس‌جمهور شهید بوده و همگان به نقش بی‌بدیل ایشان در دولت سیزدهم واقف بودند. در بحبوحه ثبت‌نام کاندیداها برای ریاست جمهوری، اولین شخصی که به ذهن می‌رسید که هم در دولت سیزدهم صاحب صلاحیت و کارنامه بوده است؛ هم از رهبری حکم داشته است و هم مورد وفاق دولت و بدنه انقلابی است، محمد مخبر است.
اما مخبر به مردم نشان داد کسی در این حدود پنجاه روز مدیر قوه مجریه است که بر سر نفس خود امیر و رئیس است و ریاست و امارت بر قوه مجریه دولت چهاردهم را به قیمت به هم خوردن احتمالی انسجام کابینه فعلی و برگزاری پرشکوه انتخابات نمی‌خواهد.
مخبر قبل از انتخابات، پیروز شد و نامش نه از صندوق آرا که در صندوق دل‌ها ثبت و جاودانه شد.
در اوضاع‌واحوال احساس تکلیف‌های بی‌حدوحصر، وقتی کسی این‌گونه با بزرگ‌منشی خود را مشغول تکلیف بر زمین‌مانده کند، شیرین و دل‌نشین است. از باب شناختی که طی بیش از یک دهه از ایشان دارم بر خود فرض می‌دانم گوشه‌ای از خصلت‌های این مرد پرکار و خالص را ذکر کنم.
محمد مخبر، دلباخته اهل‌بیت است، تواضع و سلوکش، زبانزد است؛ تفاوت در مسئولیت‌ها ذره‌ای در گفتار و رفتار ایشان تغییری ایجاد نکرد. این بزرگ‌منشی و وسعت نظر را دوستان نزدیک‌تر، میراث رفتاری از پدر محمد مخبر می‌دانند و این امر نشان از اصالت و بزرگ‌زادگی اوست.
بسیاری از مدیرانی که امروز صاحب جایگاه و موقعیتی هستند مرهون اعتماد و حمایت بی‌دریغ محمد مخبر بوده‌اند؛ آن‌هم در عین گمنامی.
مجموعه این صفات و تصمیم اخیر ایشان، سبب شد محمد مخبر به‌عنوان یک چهره ماندگار در سپهر سیاسی کشور ثبت شود.
