۱- وجوب شرکت در انتخابات و تشویق و ترغیب مردم برای آمدن پای صندوقهای رأی در منطق فقه سیاسی امامین انقلاب و منطق فقه سیاسی مراجع معظم تقلید به‌مثابه یک «حکم» ، اگر بیشتر از حکم میرزای شیرازی در تحریم تنباکو در مبارزه با استعمار پیر انگلیس نباشد، کمتر از آن نیست.
امام خمینی (ره) در وصیت‌نامه سیاسی الهی خود در اهمیت حضور در انتخابات می‌فرمایند:
«چه‌بسا عدم حضور در انتخابات، گناهی باشد که در رأس گناهان کبیره است.»
۲- یک پرسش تلخ در ذهن علما و نخبگان جامعه به‌ویژه مردم وجود دارد و آن این‌که چرا یک تشکل روحانی که افتخارش این است که به اذن امام (ره) تأسیس‌شده در انتخابات اخیر نه‌تنها حضور فعال نداشتند بلکه حکم به تحریم عملی و نظری داد و با بیانیه‌ها و سخنان تحریف‌آلود ، در سلامتی انتخابات تشکیک و در تخریب شورای نگهبان قانون اساسی و ترویج شایعات هرآنچه توانست کوتاهی نکرد؟!
مجمع روحانیون مبارز که اذن تأسیس از امام خمینی (ره) در اوایل انقلاب اسلامی داشت با بزرگ‌نمایی مشکلات اقتصادی، نقد ساختار سیاسی نظام و ضریب دادن به برخی عملکرد سوء مسئولین، درست در همان مسیری گام برمی‌دارد که سلطنت‌طلبان ، منافقان و تجزیه‌طلبان و ... گام بر‌می‌دارند. این هم‌صدایی با ضدانقلاب از چه درجه عقلانیت سیاسی برخوردار است.
پیوستن به کمپین «نه» به انتخابات رضا پهلوی ، مریم رجوی، مسیح علی نژاد و دنباله‌های داخلی آن‌ها چه آورده سیاسی برای آن‌ها دارد.
۳- پس از پایان انتخابات ۱۴۰۲ آذر منصوری، رئیس جبهه اصلاحات در توییتی نوشت :
« پایان انتخابات اسفند ۱۴۰۲ اعلام شد سیدمحمد خاتمی در این انتخابات رأی نداد او از راهبرد جبهه اصلاحات در این انتخابات حمایت کرد.»
آیا خانم آذر منصوری که مرجعیت سیاسی در مجمع روحانیون مبارز را نمایندگی می‌کند و مرجعیت امام (ره) در نگاه حضرات، دیگر جایگاهی ندارد؟!
۴- خاتمی در واکنش به پرسش‌های موافقان و مخالفان رویکرد او در انتخابات گفته است:« آگاهانه و صادقانه رأی ندادم تا به هیچ‌کس دروغ نگفته باشم!»
آدمی که به خودش دروغ می‌گوید، قدرت پیدا می‌کند به همه دروغ بگوید. خاتمی در فتنه ۸۸ به خود دروغ گفت که تقلب شده است و این دروغ‌گویی را هنوز ادامه می‌دهد.
او به ضدانقلاب دروغ نگفت صریحا به آن‌ها گفته من رأی ندادم و به شما وفادارم. اما به ملتی که هشت سال او را در مسند ریاست جمهوری نشاند، دروغ گفت و اعلام کرد؛ من به سوگند ریاست جمهوری که در قانون اساسی آمده است آن‌وقت وفادار نبودم ، الآن هم وفادار نیستم.
۵- مردمی که در ۱۱ اسفند ۱۴۰۲ به‌پای صندوقهای رأی آمدند شلیک دشمن را در تحریم و تهدید به شقیقه خود احساس کردند. آن‌ها آمدند با هر یک رأی خود یک گونی خاک برای ساختن سنگر مقابل دشمن بسازند.آن‌ها آمدند برای تضمین امنیت و اقتدار ملی، چرا مجمع «روحانیون مبارز» با «نه» به انتخابات از پشت به مردم خنجر زدند؟!مردم سؤال می‌کنند مجمع با آمریکا «مبارزه» می‌کند یا با مردم ایران؟!
چرا باید کسانی که در انتخابات ۸۸ تا مرز«بغی» پیش رفتند در انتخابات ۱۴۰۲ در مقام «حرب» برآیند ، حقیر هر چه فکر کردم برای پاسخ به جایی نرسیدم شاید توضیح حضرات پرده از این راز بردارد.
محمدکاظم انبارلویی
