مجلس شورای اسلامی تصویب کرد که لایحه عفاف و حجاب سه سال به صورت آزمایشی اجرا شود که این لایحه در صورت تأیید از سوی شورای نگهبان تبدیل به قانون شده و باید اجرایی شود.
این لایحه ۷۱ ماده دارد که در برخی از مواد آن سازوکار امر به معروف و نهی از منکر در حوزه عفاف و حجاب مشخص شده است.
بر اساس ماده ۵۷ این لایحه، مطابق مبانی شرعی و اصل هشتم قانون اساسی امر به معروف و نهی از منکر لسانی در حوزه پوشش و حجاب وظیفه اجتماعی همه مردم است و هیچ کس را نمی‌توان به علت انجام واجب شرعی مؤاخذه نمود.
امر به معروف و نهی از منکر در این حوزه باید با احترام و با رعایت شروط آن از جمله نداشتن مفسده باشد. هرکس در امر به معروف و نهی از منکرِ عدم رعایت حجاب شرعی یا بی حجابی یا بدپوششی، مرتکب توهین یا افترا گردد به مجازات مقرر قانونی محکوم می‌گردد. در صورتی که فردی ابتدائاً امر به معروف و نهی از منکر را با پرخاش و دعوا همراه کند به جزای نقدی درجه شش محکوم می‌گردد.
ماده ۵۸- هرکس در مقابل امر به معروف و نهی از منکر شرعی و قانونی در خصوص عفاف و حجاب، حرکات غیرمتعارف انجام داده یا توهین یا پرخاش کند، به جزای نقدی درجه پنج محکوم می‌گردد.
