من اخیرا با کسی نشست داشتم که با افراد مهم جمهوری اسلامی در ارتباط است. او گفته بود عبدالله مهتدی که اهل خشونت نیست، اما آنها گفته بودند نه او خطرناک است. من فکر میکنم جمهوری اسلامی میدانست چه چیزی خطرناک است.» این بخشی از صورتجلسه یکساعتونیمه مهتدی، دبیرکل حزب کومله کردستان است که انتشار آن حواشی زیادی به همراه داشته و مهتدی را حسابی بههم ریخته و هنوز برای او و همه اعضای جلسه سوال است که در یک جلسه کاملا خودی از تجزیهطلبان چه کسی توانسته این فایلهای محرمانه را در اختیار مقامات ایرانی قرار دهد و پردههای محافظهکاری را اینطور پارهکند تا این روزها بیبیسی فارسی بهشکل کاملا علنی تریبونش را در اختیار تجزیهطلبان برای دفاع از خود قرار دهد.
پیوند میان گروهکهای تجزیهطلب، رژیمصهیونیستی و رسانههای فارسیزبان خارجی موضوعی نیست که اختصاص به امسال یا سال گذشته داشته باشد. اما در سالهای اخیر این پیوندها از پشتپرده بیرون آمده و علنیتر شده است. خبرنگاران رسانههای فارسیزبان خارجی مستقیما با یکی از مقامات رژیمصهیونیستی که آشکارا دشمنی خود را با ایران اعلام میکنند، جلسه میگذارند، چهرههای تجزیهطلب مثل مهتدی در این رسانهها حضور پیدا کرده و با افراطی خواندن ملیگرایی، از انگیزه جداییطلبی خود صحبت میکنند.
این روزها، اما حضور پررنگ اعضای گروهکهای تجزیهطلب کومله، در بیبیسی فارسی واکنشهای زیادی به همراه داشته و اغراق نیست اگر بگوییم این رسانه اکنون به تریبون گروهک تروریستی کومله تبدیل شده است، ژیار گل خبرنگار پژاکی این شبکه نیز گفتگوهای پیدرپی با اعضای حزب تروریستی پژاک داشته است. بهنظر میرسد تریبون دادن این رسانه فارسیزبان به افرادی که سابقه روشنی در جداییطلبی و انجام اقدامات مسلحانه علیه ایران داشتهاند، آن هم در شرایطی که مدعی بیطرفی در پوشش اخبار بوده، ادامه پروژهای است که اتاق فکر آن در جلسه وزیر اطلاعات رژیمصهیونیستی با خبرنگاران در لندن تشکیل شده است.
در ادامه علاوهبر پرداخت به موضوع انتشار فایل صوتی مهتدی نگاهی انداختهایم به موضعگیری بیبیسی فارسی درقبال گروهکهای تجزیهطلب و واکنش ایران به اقدامات تجزیهطلبان کرد.
افشاگری کوملهها از جلسه مهتدی
مهتدی در فایلی صوتی که از او منتشر شده به موضوعاتی اشاره کرده که نشان میدهد، با وجود اینکه وی در طول اتفاقات سال گذشته مدام ادعا میکرد که بهدنبال تجزیه ایران نیست، اما قصد داشته ائتلاف همبستگی را به اجماع گروههای تجزیهطلب و رادیکال تبدیل کند. مهتدی در بخشی از صحبتهای خود به این موضوع اشاره میکند: «حزب تضامن اهواز که رادیکال هستند در تورنتو نزد من آمدند و گفتند جایی برای ما هم در اینجا باز کنید.
بلوچها (تجزیهطلبها) نزد من آمدند و گفتند تو را نهتنها بهعنوان رهبر حزب خودت، بلکه بهعنوان رهبر حزب خودمان هم قبول داریم؛ با تو هستیم با تو میآییم.» مهتدی البته در بخشی دیگر از صحبتهایش به ماجرای بروز اختلافها در ائتلاف میان براندازها اشاره میکند و میگوید که ابتدا رضا پهلوی، آن هم بهخاطر اینکه معتقد بود مسیح علینژاد به او بیاحترامی کرده از منشور خارج شده است.
مهتدی، اما با حضور در شبکه بیبیسی فارسی نسبت به انتشار این فایل صوتی اینطور واکنش نشان میدهد: «این فایل صوتی مربوط به نشستی درونحزبی است و برای بعضی اعضای کادر حزب صحبت میکردم، اینکه چطور به بیرون درز کرده و به دست جمهوری اسلامی رسیده، موضوعی است که مورد تحقیق ماست...» اگرچه ظاهرا انتشار این فایل صوتی باعث غافلگیری اعضای این حزب شده، اما مشخصا همه آنچه را مهتدی از پیوستن به منشور همبستگی در یکسال گذشته در سر داشته، برملا کرده و این موضوع را عیان کرده که شعارهای تجزیهطلب نبودن او صرفا پوششی بوده تا بتواند یک ائتلاف را تشکیل داده و بعد با حذف دیگر افراد، اجماعی بههم پیوسته از تجزیهطلبها را تشکیل بدهد.
با اینحال برخی اظهارنظرها مبنیبر اینکه اعضای حزب کومله خود اقدام به انتشار این فایل صوتی کرده نیز مطرح شده است. اخیرا یک اکانت متعلق به یکی از چهرههای اپوزیسیون مدعیشده که فایل صوتی را خود اعضای حزب برای روزنامهنگاران فرستاده و او اقدام به انتشار آن کرده است. مهتدی البته در گفتوگویی که با بیبیسی فارسی داشته محتوای آنچه را از او منتشرشده رد نمیکند و میگوید: «چیز خلاف واقعی نگفتم و این اظهارات همان صحبتهایی بوده که قبلا با محافظهکاری بیشتر در رسانهها مطرح کرده بودم.»
او در ادامه همچنان بر ادبیات تجزیهطلبیاش اصرار میکند و میگوید: «منشور همبستگی با ادبیات مردمی و دموکراتیک نوشته شده است نه با ادبیات ناسیونالیسم خاص ایرانی، تعریف جدیدی باید از ایرانی به دست بدهیم که تکثر و تنوع را نمایندگی کند. این نوع ملیگرایی و ناسیونالیسم افراطی چیزی است که ما را از هم جدا میکند و این متن با روح دموکراتیک نوشته شده است.» تاکید بر منفی بودن ناسیونالیسم افراطی و اینکه ادبیات منشور دموکراتیک بوده نه ملی، بهخوبی تعریفکننده اظهارات و ادبیات تجزیهطلبانه عبدالله مهتدی است.
تاکید وی بر صحت آنچه در صوت منتشرشده گفته و اصرار بر ادبیات تجزیهطلبانه، احتمال این گزاره را که اعضای حزب کومله اقدام به انتشار این فایل صوتی کرده باشند، تقویت میکند؛ چراکه مهتدی در سال گذشته و بعد از پیوستن به منشور همبستگی، واکنشهای منفی زیادی از جانب اعضای تجزیهطلب کرد دریافت کرد تا آنجا که از وی اعلام برائت کردند. حالا و در شرایطی که اختلافات میان اعضای این ائتلاف آنقدر بالا گرفته که حاضر نیستند دوباره دور یک میز بنشینند، انتشار این فایل صوتی بیشتر برای بازسازی چهره مهتدی در میان حزب کومله و دیگر احزاب تجزیهطلب است تا حداقل بتواند قدرت خود را در این حزب حفظ کند.
بیبیسی در اجرای پروژه تجزیه گوی سبقت را از اینترنشنال ربود
در جریان اتفاقات سال گذشته، چهرهها و اعضای ارشد گروهکهای تجزیهطلب کرد در رسانههای فارسیزبان حضور پررنگی پیدا کردهاند. اعضای این حزب که با نام فعال سیاسی و اجتماعی در این رسانهها خصوصا اینترنشنال حضور پیدا کردهاند، مشخصا ایدههای تجزیه و جداییطلبی منطقه کردستان را در پوشش و شعار آزادی به خورد مخاطب میدادند.
اینترنشنال که در این موضوع، گوی سبقت را از دیگر رسانههای فارسیزبان ربوده بود و تقریبا با تمام احزاب تجزیهطلب؛ پانترکها، پانعربها و تجزیهطلبهای بلوچ گفتگو میکرد و ایده تجزیه ایران را با ضریب رسانهای مطرح میکرد، بعد از شکست پروژه براندازی و اجبار به ترک دوساعته ساختمان اینترنشنال در واشنگتن و بروز اختلافات داخلی، امسال و همزمان با سالگرد اتفاقات سال گذشته، چندان در اجرای این پروژه موفق عمل نکرده، اما در نقطه مقابل، بیبیسی فارسی که همواره مدعی بوده اصل بیطرفی را رعایت کرده است، این روزها بخش زیادی از کارشناسان برنامه و گفتگوهای اختصاصی این شبکه را اعضای حزب کومله یا وابستگان به احزاب تجزیهطلب به خود اختصاص دادهاند.
این البته همه ماجرا نیست، بیبیسی فارسی حتی اخبار و جزئیات کشتهشدگان حزب کومله یا دموکرات در درگیری با یکدیگر یا مورد اصابت قرار گرفتن مقر این احزاب را با جزئیات پوشش داده و به سفیدشویی احزاب تروریست کرد پرداخته است. عبدالله مهتدی، دبیرکل حزب کومله کردستان از اتفاقات سال گذشته تا حال، میهمان پای ثابت بیبیسی فارسی بوده و در آخرین مورد و بعد از انتشار فایل صوتیاش تریبون خود را در اختیار این عضو تجزیهطلب قرار داد تا از خود دفاع کند.
مهتدی پیش از این نیز در برنامهای با موضوع یکپارچگی سرزمینی یا تمامیت ارضی حضور پیدا کرده بود. یکپارچگی سرزمینی کلیدواژهای است که تجزیهطلبها در مقابل واژه تمامیت ارضی از آن استفاده میکنند تا بهنوعی از این اتهام که دنبال تجزیه و جدایی هستند، فرار کنند. ناهید بهمنی، همسر عبدالله مهتدی و عضو کمیته مرکزی حزب کومله نیز دیگر شخصیتی است که این روزها با نام فعال سیاسی در بیبی سی فارسی حضور پیدا کرده است.
«کردها از ۴۵ سال قبل به این رژیم نه گفتند و میدانستند که حقوق ملیت کرد رعایت نخواهد شد.» این اظهارات که از جانب ناهید بهمنی در بیبیسی مطرح شد، مشخصا به قصد تحریک یا تعمیق شکاف و ایجاد حس ناامیدی در کردهای ایران گفته شده است.
ابراهیم علیزاده، دبیر اول کومله دیگر میهمان این روزهای بیبیسی فارسی است. وی در گفتگو با این شبکه و در پاسخ به سوال مجری برنامه که آیا اساسا سه حزب کرد مستقر در مرزهای ایران مسلح هستند که ایران نسبت به آنها احساس خطر کنند، پاسخ میدهد: «در کردستان عراق حمل سلاح قانونی است و ممنوع نیست. همه مردم میتوانند سلاح داشته باشند.» و بعد از این در پاسخ به مجری که میگوید پس برای استفاده سازمانی از سلاح استفاده نمیشود هم آخرین تلاشهای مجری بیبیسی برای تطهیر چهره این حزب را بینتیجه میگذارد و میگوید: «اینجا تمام احزاب سیاسی سلاح دارند.»
این البته نخستینباری نیست که بیبیسی فارسی تریبون خود را در اختیار اعضای تجزیهطلبها قرار میدهد، مصاحبههای اختصاصی با رهبر گروهک تروریستی (پژاک)، حمایت از حبیب اسیود، سرکرده گروهک تروریستی الاحوازیه و معرفی او بهعنوان رهبر مقاومت ملی اهواز، ازجمله مواردی است که میتوان بهعنوان حمایت بیبیسی از تجزیهطلبها در سالهای اخیر از آن یاد کرد.
اما پوشش خبری این احزاب تجزیهطلب، اکنون و در شرایطی که افکار عمومی هنوز آسیبهای واردشده توسط این احزاب تروریستی را فراموش نکرده با ضریب بیشتری مورد توجه بیبیسی فارسی قرار گرفته است. به نظر میرسد این رسانه اکنون در پیگیری مسیر تجزیه ایران و تحریک اقوام ایرانی، گوی سبقت را از اینترنشنال ربوده است.
بر این مبنا میتوان گفت بیبیسی فارسی که همواره ادعای بیطرفی و پایبندی به قانون رسانهای آفکام، که یکی از مفاد آن عدم تحریک یا تشویق ارتکاب جرم که منجر بینظمی شود و عدم انتشار مطالبی که رفتارهای ضداجتماعی را ترویج کند و منجر به ایجاد آشوب شود را مشخصا زیر پا گذاشته و عملا بهدنبال اجرای پروژه تجزیه ایران و درکنار این درحال سفیدشویی چهرههای تجزیهطلبی است که سابقه انجام اقدامات تروریستی علیه مردم ایران را داشته است.
پوشش همهجانبه این شبکه برای تطهیر تجزیهطلبها را نمیتوان بیارتباط با جلسه برخی خبرنگاران با وزیر اطلاعات اسرائیل دانست و میتوان گفت تلاش بیبیسی برای تبدیل شدن به بلندگوی تجزیه طلبهای کرد در راستای اجرای ایده کارفرمای تازه اسرائیلی آنها بهشمار میرود و این پروژه را در قالب حرفهایگری و با شعار بیطرفی در اختیار مخاطب قرار میدهد.
کارویژه تجزیه خبرنگار پژاک
«زن زندگی آزادی؛ این شعار بیش از دودهه است که شعار حزب پژاک بوده است.» این بخشی از صحبتهایی است که ژیار گل خبرنگار بیبیسی فارسی در ابتدای صحبت خود با زیلان وژین رهبر مشترک گروهک پژاک مطرح میکند. گروهک تروریستی پژاک در سال ۲۰۰۴ و با همکاری پکک اعلام موجودیت کرد و اقدام به انجام فعالیتهای تروریستی علیه ایران و مردم ایران کرد.
در یک مورد در سال ۱۳۹۸ اعضای این گروهک اقدام به تهدید فردی روستایی به نام تاجالدین میرزایی در شهرستان ماکو میکنند و از او میخواهند ظرف ۲۰ روز آینده، ۵۰۰ میلیون تومان پول به آنها بدهد و از آنجا که وی نمیتواند این مبلغ را به آنها بدهد توسط اعضای این گروهک ربوده میشود و بعد از ۱۲ روز شکنجه به قتل میرسد. اما درباره اینکه چرا این رسانه و ژیار گل با رهبر پژاک گفتگو کرده، لازم است اشارهای به سرگذشت این خبرنگار بیبیسی داشته باشیم.
او همان خبرنگاری است که در جریان تلاشهای نافرجام رسانههای فارسیزبان برای تروریستی اعلام شدن سپاه توسط اتحادیه اروپا، در محل این اتحادیه از بورل پرسید: «چرا سپاه را در لیست گروههای تروریستی قرار نمیدهید؟» و بورل آب پاکی را روی دستش ریخت و گفت انجام این کار نیاز به قوانینی دارد و ما باید شواهدی در این باره داشته باشیم. ژیار گل بعد از خروج از ایران و در اوایل سال ۹۰ ارتباط نزدیکی با پژاک پیدا میکند.
البته آن زمان هم خبرنگار بیبیسی فارسی بود. ازدواج وی با کارمند سفارت آمریکا در امارات منجر به این میشود که روابط نزدیکی با سرویسهای جاسوسی، ازجمله موساد پیدا کند. همین گسترش روابط گل با پژاک و موساد و سفرهای چندباره او به سرزمینهای اشغالی منجرشده همواره این خبرنگار، گفتگوهای اختصاصی با مقامات اسرائیلی و اعضای پژاک داشته باشد.
ارتباط ژیار گل با مقامات اسرائیلی آنقدر نزدیک بوده که در آخرین دیداری که وزیر اطلاعات اسرائیل با خبرنگاران رسانههای فارسیزبان داشت، حضور داشته باشد، اما نمیتوان این روابط را تنها درحد یک دیدار دوستانه دانست و بهنظر میرسد ارتباط گسترده تری میان گل و مقامات رژیمصهیونیستی وجود داشته باشد. او در آستانه سالگرد اتفاقات سال گذشته و با بیان علنی این موضوع که شعار زن، زندگی، آزادی، شعار گروهک تروریستی پژاک بوده، بهدنبال سفیدشویی اقدامات تروریستی این حزب است.
ژیار گل در گفتوگویی که با رهبر این گروهک تروریستی داشته، درپی برجسته کردن رهبری یک زن در پژاک است. کافی است بدون هیچ پیشینه ذهنی، پای گفتوگوی چنددقیقهای او با رهبر این گروهک تروریستی بنشینید تا در نگاهتان اعضای این گروهک قهرمانانی باشند که حقوق زن برای آنها ارزش و اهمیت زیادی دارد. این همان اقدامی است که ژیار گل وظیفه دارد در این گفتگو آن را به نمایش بگذارد.
استفاده از اتفاقاتی که در سال گذشته و بعد از فوت دختر ایرانی اهل کردستان افتاد، یکی از عواملی بود که او برای تاثیرگذاری بیشتر سراغ رهبر زن این گروهک تروریستی برود. کارویژه گل البته درطول این سالها پوشش و پیگیری اخبار کردستان بوده و اگرچه در سالهای گذشته بهشکلی چراغ خاموش این ایده را دنبال کرده، اما این روزها این رویکرد علنیتر شده است. درکنار این پیگیری و پوشش اخبار احزاب تجزیهطلب کرد و گفتگو با رهبران این احزاب، ژیار گل کارویژه دیگری دارد؛ ارائه تصویری زیبا از سرزمینهای اشغالی و القای این موضوع که میان مردم ایران و اسرائیل نزدیکی وجود دارد و دشمنی ایران با رژیمصهیونیستی خواست مردم ایران نیست.
او البته گفتگوهای اختصاصی با مقامات رژیمصهیونیستی داشته است. با درنظر گرفتن این موارد میتوان این فرض را محتمل دانست که ضریب پیدا کردن اقدامات تجزیهطلبانه ژیار گل در بیبیسی فارسی در راستای اجرای پروژه و خواست همکار و کارفرمای قدیمی صهیونیستی اوست که این روزها از ارتباط خود با رسانههای فارسیزبان مثل بیبیسی فارسی پرده برانداخته است.
تجزیه جداییطلبان
اقدامات تروریستی و تجزیهطلبانه گروهکهای کرد (پژاک، کومله و دموکرات) اگرچه مختص به یکی، دوسال گذشته نبوده است و در این سالها همواره اقدام به جذب نیرو و تهدید مرزهای ایران کردهاند، اما در سال گذشته و در جریانات ناآرامیها این اقدامات افزایش یافت و درکنار این سفیدشویی رسانههای فارسیزبان از اعضای این گروهکها برای اجرای دقیق پروژه تجزیه و جداییطلبی ادامه پیدا کرد. ایران، اما در پاسخ به این اقدامات، مقر این گروهک تروریستی در اقلیم کردستان را مورد هدف قرار داد.
بعد از آن ایران و عراق با هدف جابهجایی تروریستهای کرد اقلیم کردستان در اسفند سال گذشته توافقنامهای امنیتی امضا کردند که برمبنای آن قرار بود تا ۶ ماه پس از امضای این توافق ایران بمباران مناطقی در اقلیم کردستان عراق را متوقف کند و بهمحض اجرای بندهای توافق نیروهای ایران از نوار مرزی عراق خارج شوند.
عراق از نفوذ غیرقانونی افراد مسلح جلوگیری کند و افراد پس از صدور حکم بازداشت، تحویل ایران داده شوند، خلع سلاح تجزیهطلبان بهویژه سلاح سنگین و نیمهسنگین و نابودی اردوگاههای آموزشی این گروهکها ازجمله مواردی است که در این توافقنامه مورد اشاره قرار گرفتهاند. ایران، اما این را مطرح کرده که درصورتیکه عراق بندهای کامل توافق را اجرایی نکند خود اقدام به نابودی مقر این گروهکها در اقلیم کردستان خواهد کرد.
روز گذشته، اما آخرین روز اجرای این توافق امنیتی بود و باید همه اعضای این گروهکها از مرزهای ایران دور و خلع سلاح شده باشند و به داخل اقلیم کردستان منتقل شوند. اخیرا رسانه نزدیک به دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی اظهار داشت که با وجود اقدامات دولت فدرال عراق برای اجراییسازی توافق امنیتی، اما هنوز برخی از مفاد آن اجرایی نشده است. در چند روز گذشته برخی تجهیزات زرهی ایران به مرزهای شمال غرب کشور منتقل شدند تا این پیام را داشته باشند که درصورت اجرایی نشدن توافقات ایران خود با گروهکها برخورد خواهند کرد.
به همین بهانه و در جریان سفر وزیر خارجه عراق به ایران، وزیر خارجه عراق به این موضوع تاکید کرد که برای خلع سلاح گروههای معارض علیه ایران در خاک عراق تلاش خواهیم کرد. نیچروان بارزانی، رئیس اقلیم کردستان نیز ضمن اعلام پایبندی به توافق ایران و عراق، گفت: «نمیخواهیم اقلیم کردستان عراق تهدیدی برای هرکدام از کشورهای همسایه باشد.» بهنظر میرسد شکست پروژه تجزیه که البته همچنان گروهکهای تروریستی کرد بهدنبال اجرای آن هستند، برای اعضای این گروهکها گران تمام شد و ایران را واداشت تا برای دفاع از تمامیت ارضی خود نسبت به اقدامات آنها که در سال گذشته با شدت بیشتری صورتگرفته واکنش نشان دهد.
در این میان، اما اعضای این گروهکها تلاش میکنند با حضور در رسانههای فارسیزبان که بهنظر میرسد بخشی از پروژه ضدایرانی این رسانهها با محوریت رژیمصهیونیستی است، چهره خود را تطهیر کرده و از این طریق موجودیتشان را حفظ کنند. آن هم در مواردی که علنا اعلام میکنند، قصد ندارند از اقدامات مسلحانه علیه مردم ایران دست بردارند.