ناصر ایمانی کارشناس مسائل سیاسی در رابطه با این که علیرغم اشاره رهبری به مردمی بودن سفرهای استانی سید ابراهیم رئیسی ، برخی اصلاح طلبان این فعالیت‌های رئیسی را تکرار سفرهای استانی احمدی‌نژاد و نوعی پوپولیسم به شمار می‌آورند، گفت: در پاسخ به این منتقدان باید سوال کنم که به نظر شما مدلی که دولت روحانی داشت که در یکی دو سال آخر دولت خود اساسا از کاخ سعدآباد تکان نخورد، آیا این مدل خوب است؟ مدلی که رئیس‌جمهور حتی در تهران هم بین مردم نرود چه برسد به استان‌ها و مناطق محروم! شما چنین مدلی را تایید می‌کنید؟
وی افزود: اینطور نیست که هر مسئول یا رئیس‌جمهوری که سفر استانی برود این یک کار نمایشی و به اصطلاح شوآف باشد؛ نمایشی بودن به مسائل دیگری است که اتفاقا بخش‌های مهمی از آن را رهبر انقلاب در دیدار با دولت سیزدهم توضیح دادند. آن سفری نمایشی محسوب می‌شود که در آن سفر وعده‌هایی داده شود و به آن وعده‌ها عمل نشود یا صحبت با مردم صادقانه نباشد. این سفر یک سفر تبلیغاتی خواهد بود.
ایمانی تاکید کرد: سفرهای استانی دولتیها و به ویژه رئیس‌جمهور یک کشور به مناطق مختلف، بسیار کار درستی است؛ به این علت که مسئولان در میان مردم قرار می‌گیرند، حرف‌های مردم را مستقیم می‌شنوند و مردم احساس آرامش می‌کنند، چراکه می‌فهمند دولتی بالای سر آنها حضور دارد.
این کارشناس مسائل سیاسی اظهار کرد: به واسطه سفرهای استانی، مسئولانی هستند که مردم را می‌بینند و به آنها توجه می‌کنند، این مسائل آثار روانی بسیار خوب و مثبتی دارد و مسئولان را از نزدیک با مشکلات جاری مردم آشنا می‌کند که این موضوع در تصمیم‌گیری‌ها بسیار حائز اهمیت است.
وی ادامه داد: این موارد که گفتم نکات مثبت این سفرها و فعالیت‌ها بود؛ اما اگر این نکات دستاوردهای عینی برای مردم نداشته باشد پس از مدت زمانی به عکس خودش تبدیل می‌شود و آثار سوء خواهد داشت. بنابراین اصطلاحا به آن می‌گوییم شوآف یا حرکت نمایشی.
ایمانی خاطرنشان کرد: تاکیدی بر شخص سید ابراهیم رئیسی ندارم، نفس سفرهای استانی هر رئیس جمهوری، بسیار پرثمر و مفید است و اگر به وعده‌هایی که داده می‌شود عمل شود از جهات مختلف بسیار کارساز خواهد بود.
این کارشناس مسائل سیاسی عنوان کرد: من فکر می‌کنم برخی افراد هنوز مدل رئیس‌جمهور قبلی در ذهن آنها نقش دارد، که در طول دو سال اساسا از دفتر خودش تکان نخورد.
وی در پاسخ به این سوال که چرا برخی اصرار دارند جلوه مردمی بودن رئیسی را بین مردم تخریب کنند؟ بیان کرد: نقطه قوت دولت سیزدهم همین مردمی بودن است و اتفاقا بزرگترین نقطه ضعف دولت منسوب به اصلاح‌طلبان یعنی دولت حسن روحانی همین نکته بود، یعنی مردمی نبودن!
ایمانی با اشاره به اینکه آنچه می‌گویم طبق آمار است، تاکید کرد: یکی از منفورترین رؤسای جمهور، روحانی بود، همچنین در پایان دولت دوازدهم میزان اعتماد عمومی و سرمایه اجتماعی نیز به پائین‌ترین حد خودش رسید. اینها همه به این معناست که دولت روحانی، به هیچ عنوان مردمی نبود.
این کارشناس مسائل سیاسی درخصوص کسانی که هجمه انتقادات را در آغاز دولت سیزدهم روانه رسانه‌ها کرده‌اند، گفت: متاسفانه برخی افراد به خاطر اینکه دولت رئیسی هم عملکرد موفقی از جهت مردمی بودن نداشته باشد، این نوع از صحبت‌ها و انتقادات را شروع کرده‌اند.
وی افزود: به نظرم باید دوستانه به این منتقدان و افراد توصیه شود که مدتی سکوت کنند، چرا که هرگونه صحبتی که می‌کنند با توجه به عملکردی که در این هشت سال در کشور داشته‌اند، بازتاب منفی از سوی مردم به دنبال خواهد داشت. بنابراین بهتر است مدتی سکوت کنند و این مدل از انتقادات خود را مطرح نکنند چرا که این انتقادات اثر عکس خواهد داشت.
ایمانی با اشاره به سخنان رهبر معظم انقلاب در دیدرا با هیئت دولت درباره ضرورت دوری از منش‌های اشرافی‌گری و نگاه از بالا به پائین، گفت: بزرگترین پیامدهای این نوع نگاه و منش در دولت، فاصله گرفتن مردم از دولت و مجموعه نظام خواهد بود. مردم کسی را از خود می‌دانند که ببینند سطح زندگی، نوع منش و نوع اخلاق او مثل عامه و طبقات عادی مردم است.
این کارشناس مسائل سیاسی ادامه داد: اگر این نوع از منش و رفتار مردمی در مسئولان نباشد، مردم یک احساس بیگانگی نسبت به حاکمیت پیدا می‌کنند. این احساس بیگانگی یعنی فاصله گرفتن مردم و دولت و این یعنی کاهش اعتماد عمومی مردم به دولت، حکومت و نظام.
وی با اشاره به تاکید رهبر انقلاب بر اهمیت موضوع اعتماد عمومی در دیدار با دولت سیزدهم عنوان کرد: به همان میزان که اعتماد مردم آسیب ببیند، میزان مشارکت آنها در امور کشور مثل انتخابات، مشارکت های اقتصادی، مشارکت‌های فرهنگی و اجتماعی نیز کاهش پیدا خواهد کرد.
ایمانی افزود: در پی این کاهش اعتماد عمومی دید مردم نسبت به حاکمیت و قوای سه گانه به شدت بدبینانه خواهد شد و هیچ دولتی در چنین شرایطی نمی‌تواند اهداف خود را به پیش ببرد.
این کارشناس مسائل سیاسی با بیان مثالی کاهش اعتماد عمومی مردم را تشریح کرد و گفت: برای نمونه، اگر اهالی فرهنگ و هنر با مجموعه حاکمیت و دولت فاصله بگیرند، نتیجه این خواهد شد که تولیدات فرهنگی آنها، محصولاتی سیاه نمایی شده خواهد بود. این کاملا طبیعی است چرا که اعتماد آنها کاهش پیدا کرده است. دولتمردان به ویژه روسای جمهور، اگر رفتارهای متکبرانه و خوی اشرافی‌گری داشته باشند، مردم با آنها بیگانه خواهند شد.
وی در پایان تاکید کرد: اشرافی‌گری خویی است که به مرور و به تدریج شکل می‌گیرد. دولتمردان باید همواره مراقب این موضوع باشند. کسانی که تا امروز زندگی نسبتا عادی داشتند و از امروز زندگی آنها به واسطه مسئولیت تغییر می‌کند، باید مراقبت کنند که دچار این موضوع نشوند.
