چندی پیش « برنی سندرز » سناتور آمریکا یی، در اظهار نظری گفت که بیش از نیمی از سالمندان آمریکا از رفتن به دندانپزشکی به دلیل هزینه سنگین آن خودداری می‌کنند.
چند روز پیش از این، او در توییتر خود نوشته بود: «امید به زندگی در میان آمریکایی‌های کم درآمد، ۱۵ سال کمتر از ثروتمندان است. فقر در ثروتمندترین کشور تاریخ جهان، معادل محکوم به مرگ بودن است.»
در ادامه اظهارات این سناتور آمریکایی قصد داریم نیم نگاهی به سیستم درمانی و بهداشتی و همچنین هزینه‌های مربوط به آن بیندازیم.
آمریکا، در مقایسه با سایر کشور‌ها یکی از بالاترین هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی در جهان را دارد و انتظار می‌رود چنین هزینه‌هایی به رشد خود ادامه دهند. هزینه‌های بالای مراقبت‌های بهداشتی همچنین می‌تواند مانع جلوگیری از بحران‌های بهداشتی، مانند شیوع کرونا شود. زیرا افراد قادر به پرداخت هزینه آزمایشات یا درمان آن نیستند.
این هزینه‌ها در طول سال‌های اخیر رشد چشمگیری داشته و از سال ۱۹۸۰ تاکنون ۱۰ برابر افزایش یافته است. هزینه خدمات درمانی در آمریکا تقریبا ۳.۵ تریلیون دلار در سال است که کمتر از ۵۰ درصد آن توسط دولت تامین می‌شود. این در حالی است که در کشور‌های عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی به طور میانگین نزدیک به ۷۲ درصد این هزینه‌ها را دولت متقبل می‌شود.
طبق اعلام موسسه گالوپ در سال ۲۰۱۹، بیش از ۳۰ درصد از آمریکایی‌ها گفتند که آن‌ها یا یکی از اعضای خانواده‌شان معالجه بیماری جدی یا مزمن خود را به دلیل هزینه‌های بالای درمان، به تأخیر انداخته‌اند. محققان هشدار دادند که برای حل این مشکل اگر اقدامی انجام نگیرد، اوضاع وخیم‌تر هم خواهد شد.
طی یک سال گذشته، ۲۲ درصد از آمریکایی‌ها اذعان کردند که به دلیل هزینه‌های گزاف درمان، از برخی از مراقبت‌های پزشکی، از جمله ویزیت دکتر، داروها، واکسیناسیون، آزمایش‌های سالانه، غربالگری، بینایی سنجی و شمار دیگری از مولفه‌های درمانی خودداری کرده‌اند.
از سوی دیگر عدم امنیت شغلی برای افرادی که به دلیل بیماری مجبور به غیبت موقت در محل کار هستند هم آمریکایی‌ها را تهدید می‌کند. «سوزان فینلی» ۵۳ ساله، یکی از کارگران والمارت، پس از بازگشت از مرخصی برای درمان بیماری ذات الریه خود، به دلیل یک روز تاخیر، از کار اخراج شد.
فینلی پس از دست دادن شغل خود در ماه می ۲۰۱۶، پوشش بیمه درمانی خود را نیز از دست داد. او سه ماه بعد، به دلیل عدم پیگیری معالجه بیماری خود آن هم به دلیل هزینه‌های بالا، جان خود را از دست داد.
فینلی یکی از میلیون‌ها آمریکایی است که به دلیل هزینه‌های سالانه از درمان پزشکی اجتناب می‌کنند. تعداد شهروندان آمریکایی که در سال ۲۰۲۰ زیر پوشش بیمه قرار نداشتند، حدود ۳۱ میلیون نفر بود. پیش بینی می‌شود این تعداد به میزان قابل توجهی افزیش یابد.
سیستم بیمه درمانی در آمریکا چگونه است؟
پوشش بیمه درمانی در این کشور توسط چندین منبع دولتی و خصوصی تامین می‌شود. در طول سال ۲۰۱۹، جمعیت آمریکا به طور کلی حدود ۳۳۰ میلیون نفر تخمین زده شد که از این تعداد، ۵۹ میلیون نفر از افراد ۶۵ سال و بالاتر تحت پوشش برنامه فدرال مدیکر بوده‌اند. ۱۵۹ میلیون نفر زیر ۶۵ سال پوشش خود را از منابع کارفرمایی دریافت کرده‌اند و ۸۴ میلیون نفر دیگر در چارچوب غیرکارفرمایی بیمه شده‌اند. در این بین ۳۰ میلیون آمریکایی فاقد هرگونه بیمه‌ای هستند.
هرچه درآمد یک خانوار کمتر باشد، احتمال بیمه نبودن آن بیشتر است. آمریکایی‌هایی بنا به دلایل مختلفی ممکن است که بیمه نباشد. مثلا محل کارشان آن‌ها را بیمه نکرده و یا شاید بیکار هستند و توانایی پرداخت حق بیمه را ندارند. ممکن است از نظر مالی قادر به پرداخت حق بیمه باشند، اما هزینه را بسیار سنگین بدانند و از پرداخت آن منصرف شوند.
آتلانتیک: سیستم درمانی آمریکا یکی از بدترین‌ها در جهان است
براساس اعلام صندوق مشترک المنافع، که به طور منظم سیستم‌های بهداشتی تعداد معدودی از کشور‌های پیشرفته را رتبه بندی می‌کند، انگلیس در رتبه اول کشور‌ها و بعد از آن، هلند و استرالیا بودند و پایین‌ترین رتبه به آمریکا تعلق دارد. آمریکا طی ۲۰ سال اخیر در قعر جدول جا خوش کرده است.
از دلایل عقب ماندگی آمریکا از دیگر کشور‌های پیشرفته همتای خود، میتوان به عدم پوشش کافی بیمه اشاره کرد. در آمریکا، فقط به این دلیل که یک شخص بیمه است، به این معنی نیست که او الزاما توانایی پرداخت هزینه‌های بیمارستان، دارویی و سایر خدمات درمانی خود را داشته باشد. هدف از بیمه این است که هزینه‌های بیماران را از بستری شدن در بیمارستان تا دارو‌های تجویز شده، پوشش دهد. بسیاری از دارو‌های گران قیمت تحت پوشش بیمه نیستند. با این حال، تعدادی از مردم آمریکا ادعا کردند صورتحساب‌های پزشکی آسیبی جدی به خانواده آن‌ها وارد کرده است.
در این کشور هزینه مراقبت‌های بهداشتی و پوشش بیمه درمانی متعادل نیستند و این یعنی بیمه شدن افراد بیشتر، لزوماً باعث بهبود نتایج بهداشتی نمی‌شود.
این کشور همچنین دارای بالاترین میزان مرگ‌ومیر ناشی از مراقبت‌های بهداشتی است. مرگ‌هایی که پزشکان و بیمارستان‌ها می‌توانند از آن جلوگیری کنند.
به گفته کارشناسان صندوق مشترک المنافع، راه حل رفع این مشکلات، افزایش نرخ پوشش بیمه‌ای و ساده سازی سیستم بیمه به گونه‌ای است که برای پزشکان موانع اداری کمتری داشته باشد.
دلیل دیگر این معضل، ناکارآمدی ادارات در این کشور است. «دیوید بلومنتال»، رئیس صندوق مشترک المنافع، گفت: «ما هزینه‌های زیادی را برای ادارات هدر می‌دهیم.» بلومنتال افزود: «ما یک سیستم درمانی بسیار نابسامان، چندپاره، ناکارآمد و با منابع محدود داریم و مراقبت‌های بهداشتی در این کشور دارای عملکرد خوبی نیستند».
این دلایل در کنار هم توضیح می‌دهند که چرا امید به زندگی در این کشور پیشرفته و سرمایه داری، اخیراً برای دو سال متوالی کاهش یافته است.
طرح درمانی «اوباماکر» و چالش‌های آن
تقریباً همه در آمریکا نام اوباماکر را شنیده‌اند، اما بسیاری از آن‌ها درمورد اینکه این طرح واقعاً چه چیزی را در بر می‌گیرد، مطلع نیستند.
این لایحه که در سال ۲۰۱۰ از سوی اوباما رئیس جمهور اسبق این کشور تصویب شد، برای آن طراحی شد که کیفت و قیمت پایین بیمه‌های درمانی را تضمین کند، با گسترش پوشش بیمه، میزان افراد بیمه نشده را کاهش دهد. این قانون سازوکار‌هایی مانند الزام به بیمه شدن، یارانه بیمه و تبادل بیمه را معرفی کرد. این قانون بیمه‌گران را ملزم می‌کند که فهرست معینی از بیماری‌ها را پوشش دهند و افراد را بدون توجه به جنسیت با بیماری پیشین با نرخ مشابهی بیمه کنند. از این طریق این لایحه در پوشش بیمه بیماران خاص و کسانی که امید به زندگی پایینی داشته‌اند، نقش قابل‌توجهی داشته است.
نظرسنجی‌های متعدد نشان می‌دهد که تعداد بیمه شدگان بین سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۶ به دلیل گسترش طرح اوباماکر، کاهش یافته است. بین ۳ تا ۵ میلیون نفر بیمه درمانی مبتنی بر شغل خود را از دست دادند و کارفرمایان، پرداخت جریمه را مقرون به صرفه‌تر از پرداخت حق بیمه کارگران دانستند.
با این حال، برخی از دموکرات‌ها پیش بینی می‌کردند که در طولانی مدت، این طرح درمانی به کاهش کسری کمک خواهد کرد، اما از طرفی دیگر برخی جمهوری خواهان بر این عقیده بودند که این طرح تنها باعث افزایش بدهی ملی خواهد شد.
طرح پیشنهادی ترامپ برای جایگزینی «اوباماکر» که هرگز اجرایی نشد
دونالد ترامپ، در جریان رقابت‌های انتخاباتی ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ از منتقدان سرسخت طرح خدمات درمانی باراک اوباما بود و یکی از اولویت‌های اصلی دولت خود را لغو «اوباماکِر» و جایگزینی آن با برنامه‌های پیشنهادی خود اعلام کرده بود.
تلاش‌های کنگره جمهوری خواهان برای لغو و جایگزینی قانون مراقبت مقرون به صرفه، بیشتر سال اول ریاست جمهوری ترامپ را به خود اختصاص داد.
ترامپ فقط در حالی که تنها یک ماه به پایان ریاست جمهوری‌اش باقی مانده بود، گفت: «هیچ کس نمی‌دانست که طرح مراقبت‌های بهداشتی می‌تواند انقدر پیچیده باشد».
از لوایحی که در طرح پیشنهادی جایگزین ترامپ وجود داشت میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
محدودیت برنامه «مدیکید» (کمک پزشکی به افراد کم درآمد) برای افرادی که درآمدشان پایین است.
ارائه اعتبار مالیاتی برای کمک به کسانی که بدهی درمانی دارند، اما کمتر از میزانی که اوباماکر ارائه می‌کرد.
پایان پرداخت جریمه برای کسانی که از خریداری بیمه درمانی خودداری می‌کنند
به شرکت‌های بیمه اجازه می‌داد بهای بیمه برای افراد مسن را بالا ببرند.
برای یک سال کمک فدرال به سازمان تامین کننده بهداشت زنان را قطع می‌کرد.
حتی با رفتن ترامپ که طرح اوباما را منسوخ شده میدانست، این طرح هنوز هم پابرجاست. برخی ناظران، ناکامی ترامپ در الغاء قانون اوباماکر و جایگزینی آن با طرحی پیشنهادی خود را شکست عمده دیگری برای او عنوان کرده‌اند.
