برخی از جریان‌های سیاسی به جای اینکه بگویند همه با هم، می‌گویند همه با ما

 حسین کنعانی مقدم دبیرکل حزب سبز درباره چگونگی شکل‌گیری وحدت در بین جریان‌های مختلف سیاسی کشور گفت: ابتدا باید دید که آناتومی سیاسی یک جامعه چگونه شکل گرفته است؛ چه کسانی در راس قرار داشته و اقدامات مربوط به تصمیم گیری را انجام می‌دهند و چه افرادی چشم و گوش هستند، به این وسیله می‌توان ساختار سیاسی آن جامعه را تحلیل کرد.

او ادامه داد: بر اساس این الگو می‌توان گفت که چگونه آن‌ها می‌توانند در یک پیکره واحد، همسو با هم حرکت کنند؛ فرمان از مغز بگیرند و مغز‌ و پا‌ها مسیری را بروند که بتوانند به نتیجه برسند، علاوه بر این در هندسه سیاسی کشور ما الان شرایط به گونه‌ای است که برخی گروه‌ها واگرا و برخی گروه‌ها همگرا هستند، برخی همسو، برخی همراه و برخی هم همدل هستند.

مرحله بالاتر از ائتلاف سیاسی ، هم گرایی و وحدت است

کنعانی مقدم تشریح کرد: آن‌هایی که واگرا هستند تلاش دارند تا در هیچ رقابت و شرایط سیاسی در کنار هم قرار نگیرند و با تخریب، راه خود را هموار کنند؛ در عین حال آن‌هایی که همسو هستند در صددند تا حتی به صورت مرحله‌ای هم که شده هدف مشترک برای خود تعریف کنند؛ آنهایی هم که همدل هستند  ممکن است از این نظر که مخالفتی با هم ندارند هیچ درگیری هم باهم نداشته باشند، اما در ظاهر با رقابت‌های سیاسی هر کدام کار خود را دنبال می‌کنند.

دبیرکل حزب سبز بیان کرد: در موضوع انتخابات شاهد چند ساختار هستیم، در ابتدا ساختار ائتلاف‌های انتخاباتی است که بر سر یک نامزد و یا یک لیست مشترک با هم ائتلاف می‌کنند و انتخابات هم که تمام می‌شود هر کس به دنبال کار خود می‌رود و این‌ها ائتلاف‌های پایداری نیست؛ برخی از ائتلاف‌ها هم جنبه سیاسی دارد؛ یعنی یک منشور و اساسنامه‌ای می‌نویسند و تلاش دارند که باهم در یک چهارچوب با یکدیگر گام بردارند.

فعال اصولگرا گفت: مرحله بالاتر از ائتلاف سیاسی، هم گرایی و وحدت است؛ هم گرایی و علت شکل گیری آن این است که ساختارهای سیاسی به هم نزدیک می‌شوند، یعنی فقط فکر و مواضع نباشد؛ اگر این‌ها توانستند این مراحل را پشت سر بگذارند آن زمان می‌توان گفت که برای رسیدن به وحدت آماده هستند.

 ما حتی حاضر نیستیم با خودمان مذاکره کنیم

تحلیلگر مسائل سیاسی درباره انواع وحدت هم خاطرنشان کرد: وحدت شکل‌های مختلفی دارد، اما این مواردی که مطرح می‌شود نظیر ۱۲ به علاوه یک یا ۵ به علاوه یک این‌ها عمدتا موارد خود ساخته هستند که معمولا گروه‌های انتخاباتی برای اینکه خود را با شرایط جدید وفق دهند طرح می‌کنند؛ برای مثال ۵ یا ۱۲ گروه باهم جمع می‌شوند و نامش را می‌گذارند ۱۲ به علاوه یک؛ مهم این است که تمام اینها به عنوان ائتلاف انتخاباتی شناخته شده و کوتاه مدت هستند.

او در تعریف ائتلاف انتخاباتی گفت: ائتلاف انتخاباتی معمولا این گونه است که گروه ها در آستانه انتخابات با هم صحبت کرده، سهم بندی کرده و در نهایت با هم کار می‌کنند و سپس هر کس سهم خودش را بر می‌دارد، این ائتلاف‌ها معمولا ناپایدار هستند و در نهایت نمی‌توان بر روی آن‌ها حساب چندانی کرد؛ اگر ائتلاف را هم در ساختار و هم در مواضع سیاسی ببینیم، بهترین نوع یک وحدت است؛ در غیر این صورت ائتلاف سیاسی است که جناح‌های هم فکر و هم سو در یک موضوع باهم ائتلاف می‌کنند؛ مانند ائتلاف اصلاح طلبان یا ائتلاف اصولگرایان.

کنعانی مقدم درباره عدم وحدت اصولگرایان با هم افزود: متاسفانه همانطور که مقام معظم رهبری فرمودند ما حتی حاضر نیستیم با خودمان مذاکره کنیم؛ یعنی جناح های مختلف درون خود هم اختلافاتی دارند که بر اساس آن حتی حاضر نیستند باهم مذاکره کنند، چه برسد به اینکه دو جناح مخالف نظیر اصلاح طلبان یا اصولگرایان بخواهند با هم مذاکره کنند، زیرا این یک مرتبه بالاتر است و اگر جناح‌ها درون خود وحدت نداشته باشند نمی‌توانند با هم مذاکره کنند.

برخی از جریانات به جای اینکه بگویند همه با هم، می‌گویند همه با ما

دبیرکل حزب سبز اضافه کرد: من خودم طرحی دادم به نام گفت و گوی ملی در برابر آشتی ملی و معتقدم که ما قهر نیستیم و ملت هم با ما قهر نیستند، بلکه ما فقط بلد نیستیم با هم حرف بزنیم، اگر یک گفتمان ملی در باب امنیت و منافع ملی ایجاد شود می‌تواند ساختار سیاسی ما را اصلاح کند.

تحلیلگر مسائل سیاسی گفت: برخی از جریان‌های سیاسی به جای اینکه بگویند همه با هم، می‌گویند همه با ما؛ اما این وحدت نیست بلکه همه با هم بودن وحدت است؛ برخی‌ها باید دست کم روی حداقل‌ها به تفاهم برسند و نباید بگذاریم که تعدد لیست‌ها باعث ریزش آرا شود، زیرا موضوعی است که بار‌ها تجربه کردیم و منجر به شکست شده است.

او درباره وضعیت درونی اصلاح طلبان هم بیان کرد: اصلاح طلب‌ها وحدت را بهتر از اصولگرایان بلد هستند و شوراهایی را با مشارکت همه گروه های سیاسی خود شکل داده اند و هر کدام در شکل‌گیری اراده سیاسی آن جناح‌ها نقش دارند؛ در انتخابات هم تلاش دارند تا رهبرشان در تصمیم گیری نهایی اعمال نظر کرده و اجماع ایجاد کند و در مقاطع مختلف هم این اجماع را داشته‌اند.