سخنان رئیس محترم جمهور در نشست خبری روز گذشته، در برخی موارد قابل‌تقدیر و از برخی جهات محل تأمل بود.
یک. برخی سخنان ایشان، به‌ویژه در پاسخ خبرنگار یک رسانه آمریکایی پیرامون توافق مدنظر بایدن ، اصولی و درست بود. اشاره رئیس‌جمهور به این‌که بزرگ کردن دایره توافق و گنجاندن مباحث موشکی و منطقه‌ای، همان مذاکره موردنظر ترامپ بوده است، این خط را برای طرف‌های خارجی روشن کرد که اولا مباحث دفاعی ما قابل‌مذاکره نیست، ثانیا اگر بایدن می‌خواهد تغییری در رفتار خارجی دولت آمریکا ایجاد کند، باید در عمل نشان دهد، هرچند بعید است رفتار کلان و ماهیت نگاه هیئت حاکمه آمریکا به جمهوری اسلامی و بسیاری از مسائل خارجی، تغییری پیدا کند.
دو. بخش‌های دیگری از سخنان ایشان می‌تواند محل اشکال باشد. قصد ورود به جزئیات برخی سخنان ایشان که در نقد دستگاه‌های قضائی و نظامی جمهوری اسلامی ایراد گردیده را ندارم و اساسا بعید می‌دانم رئیس محترم جمهور، قصد تضعیف نیروهای مسلح کشور را داشته باشد، ایشان که خود معتقدند دیپلمات‌های کشور نباید تضعیف شوند، طبیعتا تضعیف نیروهای مسلح کشور را، آن‌هم در این شرایط حساس و شکننده غرب آسیا که همزمان درگیر چند جنگ و زیستگاه چندین گروه تروریستی و تکفیری است، برنخواهند تافت.
سه. گمان برخی این است که در شرایط فعلی، برخی سخنان، صرف‌نظر از این‌که با چه نیتی بیان شوند، عملا در پازل دوقطبی کردن جامعه و فعال کردن گسل‌های سیاسی مؤثر واقع می‌شوند. هرچند نقد لازم است، اما مشکل اصلی امروز ما، نقد این‌وآن نیست، حتی مسئله اصلی مذاکره با این‌وآن نیست، این دوقطبی‌ها هم مسئله‌ای را حل نمی‌کند. این فاصله‌گذاری‌ها، کاری از پیش نمی‌برد، اگر هم فاصله‌ای در جامعه ما واقعیت داشته باشد، فاصله طبقات و اقشار جامعه ما با آسایش اقتصادی و آرامش معیشتی است.
محسن پیرهادی
