رسانه‌های صهیونیستی از یک هفته گذشته به این سو، همنوا با مقامات ارشد رژیم صهیونیستی سناریوی ساختگی جنگ احتمالی حزب الله را علم کردند. سناریوسازی رسانه‌ای که البته نگرانی از اقدام حزب الله در آن موج می‌زد.
اخبار بین الملل- ماندگاری خاطره تلخ جنگ ۳۳ روزه و پیروزی قاطع حزب الله در سال ۲۰۰۶ در حافظه تاریخی صهیونیست ها، گمانه زنی‌های رسانه‌ای آن‌ها را به سمت و سوی هراس آمیخته با تردید سوق می‌داد. سرنخ این نگرانی‌ها به بیانیه ۲۱ ژوئیه حزب الله می‌رسد که در آن به اسرائیل صراحتا اعلام شده بود برای یک حمله انتقامی گوش به زنگ باشد.
صبر راهبردی حزب الله برای پاسخ به تجاوز تل‌آویو در سوریه ، بالاخره کار دست صهیونیست‌ها داد. هراس آمیخته با بلاتکلیفی در جبهه صهیونیست ها، بیش از یک هفته تاب نیاورد و عصر دوشنبه در اقدامی سراسیمه و حساب نشده خود را نشان داد. عصر روز دوشنبه رسانه‌های داخلی صهیونیست، خبر از حمله حزب الله به مواضع این رژیم در منطقه مرزی جبل روس در نزدیکی مزارع شعبا را به سرعت پوشش دادند. اما در کمتر از یک ساعت سرو صدا‌ها به سرعت فروکش کرد و خبر برقراری آرامش و بازگشت اوضاع به حالت عادی از سوی رسانه‌های صهیونیست بازتاب داده شد. نخست وزیر رژیم صهیونیستی در هنگام ترک سراسیمه نشست حزب لیکود برای رفتن به پناهگاه، سعی کرد با توسل به لفظ «حادثه امنیتی بزرگ» در بزرگ نمایی ماجرا نقشی داشته باشد. ساعاتی بعد انتشار بیانیه حزب الله به تمامی شلوغ کاری‌های نظامی و رسانه‌ای صهیونیست‌ها پایان داد.
داستان از کجا کلید خورد
شامگاه دوشنبه ۲۱ ژوئیه، حزب الله طی بیانیه‌ای خبر شهادت یکی از رزمندگان خود در سوریه را اعلام کرد. «علی کامل محسن» هدف تجاوز هوایی صهیونیست‌ها به حوالی فرودگاه دمشق قرار گرفته بود. رسانه‌های صهیونیستی به سرعت وارد عمل شدند و بیانیه حزب الله را اینگونه تفسیر کرد: حزب الله قطعا انتقام خواهد گرفت. خیلی زود خط خبری رسانه‌های صهیونیست به نقل از مقامات امنیتی و نظامی آن به سوی هراس از حمله انتقام جویانه حزب الله سمت و سو گرفت.
یک روز بعد شبکه المیادین با انتشار اظهاراتی منتسب به دبیرکل حزب الله اعلام کرد اسرائیل باید برای یک حمله انتقامی هوشیار باشد. هراس صهیونیست‌ها تا آنجا پیش رفت که از طریق سازمان ملل تلویحا از حزب الله خواستند تا از حمله انتقامی صرفنظر کند. در پیام صهیونیست‌ها صراحتا بر تعمدی نبودن شهادت رزمنده حزب الله تاکید شد، پیام ملتمسانه‌ای که روز سه شنبه نیز بار دیگر از طریق کانال‌های بین المللی برای حزب الله ارسال شد. صهیونیست‌ها در این پیام که، موج نگرانی در آن عیان بود، باز هم تاکید کردند به دنبال جنگ منطقه‌ای نیستند. آنچه از تقلا‌های صهیونیست‌ها عیان می‌نماید این است که آن‌ها به هر طریق ممکن می‌خواهند حزب الله را از حمله تلافی جویانه منصرف کنند. هر چند در لابه لای این پیام ها، ادعا‌های واهی آمادگی برای پاسخ به هر گونه تهدیدی نیز باز تکرار شد.
ماجرای آتش بازی عصر دوشنبه در مرز‌های لبنان چه بود
در حالی که نخست وزیر صهیونیست‌ها عصر دوشنبه هراسان به پناهگاه زیر زمینی وزارت امنیت اسرائیل می‌رفت تا با سران این رژیم نشست امنیتی تشکیل دهد، مدعی شد «حزب الله با آتش بازی می‌کند و ما در حال تجربه یک حادثه امنیتی بزرگ هستیم». این ادعا‌ها برای بزرگنمایی حادثه‌ای بود که به اذعان برخی رسانه‌های صهیونیست، ساخته و پرداخته خود آن‌ها بوده است. تا جایی که کانال ۱۰ تلویزیون رژیم صهیونیستی روایت متفاوتی از «حادثه به اصطلاح امنیتی بزرگ» روز دوشنبه ارائه کرد.
این رسانه صهیونیستی در روایت خود یک دختر نظامی ۱۹ ساله بی تجربه را مقصر ماجراجویی مرزی صهیونیست‌ها معرفی کرد، که ظاهرا اولین گلوله از تفنگ او شلیک شده است. این شبکه عبری زبان تلاش کرد تا همه تقصیر‌ها را به گردن این نظامی تازه کار بیندازد و بدین طریق بر گاف امنیتی اسرائیل سرپوش بگذارد. توهم صهیونیستی یا شلوغ کاری نظامی که به اذعان محافل خبری این رژیم، اگر با درایت مقامات حزب الله همراه نمی‌شد، می‌توانست آتش جنگی خونبار را شعله ور کند. مسلم آنکه صهیونیست ها یکبار دیگر جنگ روانی را به حزب الله باختند.
آب پاکی حزب‌الله روی توهم امنیتی صهیونیست‌ها
ساعتی پس از تنش مرزی ادعایی در شمال اراضی اشغالی بود که حزب الله طی بیانیه‌ای بر تمام شلوغ کاری‌ها و جوسازی‌های رسانه‌ای و نظامی صهیونیست‌ها خط بطلان کشید و اجازه بهره برداری تل‌آویو از سناریوی خودساخته برای سرپوش گذاشتن بر ناکامی‌های پیاپی داخلی خود را نداد.
در بیانیه حزب الله قویا بر ناتوانی صهیونیست‌ها در درک اهداف مقاومت، که نتیجه‌ای جز آشفتگی و دستپاچگی نظامی و رسانه‌ای نداشته، تاکید شد. حزب الله ضمن تکذیب دست داشتن در درگیری نمایشی مزارع شعبا، آن را تلاشی نافرجام برای به رخ کشیدن هیمنه پوشالی این رژیم توصیف کرد. حزب الله همچنین بر قطعیت پاسخ به شهادت رزمنده خود در سوریه تاکید و به صهیونیست‌ها پیشنهاد کرد به انتظار مجازات اقدام خود بنشینند.
همین استراتژی دیرینه حزب الله است که موج ترسی را در میان صهیونیست‌ها به راه می‌اندازد، که به طور قطع برای آن‌ها از حمله انتقامی واقعی دردناکتر خواهد بود. نتانیاهو روز گذشته مدعی شد حزب الله در حال بازی با آتش است، اما آنچه از تحولات یک هفته اخیر و خودزنی سراسیمه‌وار آن‌ها در مرز‌های شمالی فلسطین اشغالی استنباط می‌شود، این است که «حزب الله در حال بازی با اعصاب مقامات ارشد نظامی و امنیتی اسرائیل » است. به نظر می‌رسد هراسی که این روز‌های صهیونیست‌ها را در برگرفته، برای مجازات آن‌ها کافی باشد.
بیانیه حزب الله به تداوم هراس در جبهه صهیونیست‌ها بیش از پیش دامن زد و پیش بینی اقدام این جنبش را برای آن‌ها در هاله‌ای از ترس و ابهام قرار داد. پس از این ماجرا، تحلیلگران نظامی صهیونیست و لبنانی همگی در یک موضوع متفق القول بودند: اینکه حزب الله قطعا پاسخ می‌دهد آنهم از نوع دقیق و حساب شده.
مشخصا اینکه حزب الله در سال‌های اخیر زمام امور را از دست صهیونیست‌ها ربوده است. حقیقتی که حتی تحلیگران و مقامات ارشد صهیونیست‌ها قادر به کتمان آن نبوده و ماجراجویی روز دوشنبه آن‌ها را وادار به اعتراف دوباره آن کرد. آنچه بلای جان صهیونیست‌ها شد و خواب راحت را در یک هفته اخیر از چشمان آن‌ها ربوده، راهبرد دلهره آور جنگی حزب الله است. راهبردی که تنها در یک جمله خلاصه می‌شود: «حزب الله هر زمان و هر طور بخواهد به اقدامات اسرائیل پاسخ می‌دهد». استراتژی که در اظهارات اخیر شیخ نعیم قاسم بخوبی مصداق یافت: اگر اسرائیل آغازگر جنگی باشد، پاسخی در خور خواهد گرفت.
این همان حقیقی بود که بلافاصله در اظهارات تحلیلگران و مقامات صهیونیست پس از این حادثه آشکار شد. آویگدور لیبرمن، وزیر جنگ اسبق صهیونیست‌ها اولین کسی بود که در واکنش به تنش مرزی در مزارع شعبا چاره‌ای جز اذعان به قدرت حزب الله نداشت. لیبرمن ضمن ابراز تاسف گفت سید حسن وعده انتقام خود را عملی کرد، چشم در مقابل چشم و دندان در مقابل دندان. این مقام ارشد صهیونیست نتوانست هراس آشکار در اراضی اشغالی را پنهان کند و گفت کشته شدن یکی از فرماندهان حزب الله، سراسر شمال فلسطین اشغالی را به طور کامل فلج کرده است. قدرت نفوذ حزب الله در گفته‌های یکی دیگر از فرماندهان سابق صهیونیست نیز به خوبی نمایان شد. عمیرام لوین با شرم آور خواندن تنش مرزی روز دوشنبه در مرز با لبنان گفت این سید حسن است که دستورهایش را به اسرائیل دیکته می‌کند.
گاف امنیتی یا جو سازی رسانه‌ای صهیونیست ها
اما نفتالی بنت، وزیر جنگ سابقه رژیم صهیونیستی در این میانه به کمک توجیه کنندگان گاف امنیتی بزرگ دیروز صهیونیست‌ها آمد و منطقه حادثه را واجد پتانسیل چنین اشتباه محاسباتی دانست. با این حال پایگاه عبری زبان کان با لحنی آمیخته با تمسخر نوشت آنچه نخست وزیر از آن به عنوان حادثه امنیتی بزرگ تعبیر کرد، پایه و اساسی نداشته و هیچیک از طرفین نیز کوچکترین جراحتی را محتمل نشدند. حتی برخی رسانه‌های داخلی رژیم صهیونیستی یک روز پس از این حادثه با استفاده از تیتر «جنگ اسرائیل با سایه حزب الله»، بر دروغین بودن ادعا‌های مقامات این رژیم در خصوص حادثه امنیتی بزرگ صحه گذاشتند.
هر چند رویای دست نیافتنی صهیونیست ها، کاهش قدرت منطقه‌ای حزب الله و حتی خلع سلاح و از میان برداشتن این جنبش مردمی است، این رژیم به خوبی می‌داند که در حال حاضر توان ورود به یک تنش نظامی حتی مقطعی با حزب الله را ندارد. کابینه به اصلاح ائتلافی صهیونیست ها، که ظرف چند ماه از تشکیل در آستانه فروپاشی جدی قرار گرفته، نه تنها از معضلات مختلف این رژیم نکاسته بلکه بیش از پیش به مشکلات داخلی آن دامن زده است.
سرپوش گذاشتن بر معضلات داخلی در سایه نگرانی امنیتی ساختگی
نتانیاهو که پس از ماه‌ها کش و قوس و بن بست سیاسی و سه دور انتخابات پارلمانی تن به تشکیل کابینه ائتلافی داد، با مشکلات جدی دست به گریبان است. پرونده سنگین رسوایی مالی از یک سو و بحران شیوع ویروس کرونا و پیامد‌های اقتصادی ناشی از آن از سوی دیگر وضع بغرنجی را برای نخست وزیر ۷۰ ساله صهیونیست‌ها رقم زده است. شیوع ویروس کرونا نه تنها معترضان صهیونیست را برای روز‌های پیاپی به خیابان‌های مقابل محل اقامت نخست وزیر کشانده، بلکه نتانیاهو و بنی گانتس را نیز به جان هم انداخته است. نخست وزیران کابینه ائتلافی به جای اتحاد برای مهار کرونا و حل مشکلات معیشتی صهیونیست ها، سلاح را از رو بسته و در دو جبهه مخالف سعی در تضعیف و خارج کردن یکدیگر از میدان دارند.
از سوی دیگر اعتراضات پیاپی در اراضی اشغالی اگرچه موضوع تازه‌ای نیست، اما همزمانی آن با دیگر معضلات داخلی اسرائیل، حکایت از آن دارد که نمی‌توان آن را نه از بعد شاخص و مشخصه‌ها و نه از نظر پیامد همانند اعتراضات پیشین ارزیابی کرد. اعتراضاتی که به نظر می‌رسد تداوم آن بخشی از انگیزه‌هایی را تشکیل داد، که سران صهیونیست را به سوی سناریو ساختگی حمله حزب الله سوق داد. معضلات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در اراضی اشغالی بحرانی را روی دست صهیونیست‌ها گذاشته، که برای آن‌ها چاره‌ای جز همهمه رسانه‌ای و نظامی خود ساخته برای انحراف افکار عمومی باقی نگذاشته است.
آنچه از خط خبری محافل رسانه‌ای یک هفته اخیر صهیونیست‌ها برمی آید، این است که حمله انتقام جویانه حزب الله می‌تواند مفر مناسبی برای سران ناکام صهیونیست برای کاستن از بار فشار مشکلات داخلی باشد. حتی تارنمایی رسانه‌ای المانیتور با صراحت بر این موضوع صحه گذاشت و یادآور شد که نخست وزیر صهیونیست‌ها در هیچ برهه‌ای از دوران ۱۵ ساله به قدرت رسیدن تا این اندازه در عرصه سیاسی تنها نبوده است. او که جایگاه و اعتبار خود را در میان صهیونیست‌ها از دست رفته می‌بیند، سعی در کتمان این حقیقت داشته و سراسیمه به دنبال یک مسیر درو می‌گردد.
قدر مسلم اینکه رژیمی که سنگ بنای خود را بر خون و گلوله پایه گذاشته، چاره‌ای خود جنگ و خونریزی برای تضمین بقای خود ندارد. نتانیاهو و رژیم متبوعش در این سال‌ها به خوبی اثبات کردند که هر گاه با بن بست داخلی روبه‌رو شوند، در به راه اندازی جنگ نمایشی در خارج از مرز‌های فلسطین اشغالی تبحر ویژه‌ای دارند.
خط مشی این سال‌های صهیونیست‌ها بر این اساس مبتنی بوده تا با ایجاد درگیری‌های موقت، معادله نخ نمای بازدارندگی در مقابل حزب الله را التیام بخشند و این همان حقیقتی است که ثابت می‌کند تل‌آویو توان پذیرش تبعات جنگ با این جنبش را ندارد. حقیقتی که در پیامی‌های ملتمسانه‌ای که به حزب الله مخابره می‌کند بخوبی خود را نشان می‌دهد، اینکه پس از هر شلوغ کاری نمایشی نظامی یک بیانیه‌ای تکراری از سوی صهیونیست‌ها قرائت می‌شود: ما به دنبال جنگ نیستیم!
