شاگردان منصوریان در 45 دقیقه ابتدایی توانستند با حرکات خود از جناح های مختلف حریف عراقی را تحت فشار بگذارند و البته در یکی از آنها دروازه حریف خود را باز کنند. نکته جالب در این باره اینکه همکاری فخرالدینی و حسینی باعث شد تا جناح راست ذوبی ها خطرناک ترین نقطه زمین برای حریف ذوب آهن باشد
اما در نیمه دوم و از همان دقایق ابتدایی 45 دقیقه دوم نقطه قوت ذوبی ها تبدیل به نقطه ضعفی بزرگ شد تا جایی که پس از دقایقی تبدیل به پاشنه آشیل سبزپوشان شد که هر بیننده ای را از ادامه بازی و فعالیت مدافع
است ذوبی ها به ترس وامی داشت. ترسی که در نهایت به وقوع پیوست.
در حالی که انتظار می رفت منصوریان و در دستیارانش پس از نمایان شدن نقطه ضعف مشخص برای رفع آن کاری کنند این اتفاق نیفتاد تا در نهایت آنها بتوانند با حرکات با حوصله و البته بسیار خطرناک بارها دروازه رشید مظاهری را با خطر روبرو کنند و در حالی که قسمت راست دفاعی ذوبی ها تبدیل به اتوبانی خلوت شده بود عراقی ها دو بار استفاده و دو گل مهم برای تیمشان وارد دروازه حریف ایرانی کنند.
