درحالیکه گزارشهایی در این خصوص در استان شرقی ننگرهار که داعش در سال ۲۰۱۴ اولین بار در آنجا ظاهر شد، و در زابل در جنوب منتشر شده است، بدنامی شدید ناشی از تعرض جنسی این مسئله را برای زنان افغان غیرممکن میسازد که اینگونه حوادث را گزارش دهند و به همین علت پی بردن به وسعت ارتکاب چنین جنایاتی از سوی داعش دشوار است.
این گروه حضور فزایندهای در استان جوزجان در مرز ترکمنستان دارد و ضمن بهره برداری از مسیرهای قاچاق به جذب جنگجویان خارجی و بیکاران محلی میپردازد و با نیروهای افغان تحت حمایت آمریکا و عناصر طالبان میجنگد.
رویترز در ادامه مواردی از تعرض داعش به زنان افغان را از زبان خودشان تشریح میکند. از جمله اینکه چگونه چند تن از نیروهای داعش در ناحیه دورافتادهای در استان جوزجان زنی را از شوهر و فرزندانش جدا کردند و با خود بردند و مورد تعرض قرار دادند. او پس از آن حادثه به علت بی آبرویی مجبور شد با ترک خانه و خانواده اش به شبرغان برود.
زن دیگری که او نیز با فرار از درزاب در جوزجان اکنون در شبرغان زندگی میکند، گفت که تروریستهای داعش به خانه اش رفتند و دختر چهارده ساله اش را نزد فرمانده خود بردند و فرمانده داعش و عناصرش و حتی رئیس روستا که او نیز جزو داعش بود، همگی به آن دختر تعرض کردند. آن دختر به مدت ده ماه در اسارت داعش بود و سپس توانست فرار کند و نزد مادرش بازگردد، اما به علت بی آبرویی نمیتوانند این فاجعه را گزارش دهند.
یک زن دیگر اهل زرداب گفت که هرگاه داعش به آن ناحیه میآید، همه میدانند قصدشان چیست و زنان و دخترانی را که با خود میبرند، بدون هیچ ازدواجی مورد تعرض قرار میدهند. او تشریح کرد که چگونه داعش سه دختر را از محل زندگی او با خود بردند.
گزارشهایی از این دست در ماههای اخیر با فرار هزاران نفر از درزاب منتشر شده است.
داعش هیچ سخنگوی شناخته شدهای در افغانستان ندارد، اما اینگونه گزارشها در سطح وسیعی به تایید مقامات دولتی رسیده است که میگویند داعش سعی دارد یک تفکر کاملا خارجی را وارد این کشور کند.
اسناد بدست آمده در سوریه در سال ۲۰۱۵ فاش ساخت که چگونه از اسرای زن برای مقاصد جنسی استفاده میشد.
محمد ردمانیش، سخنگوی وزارت دفاع افغانستان، با تاکید بر اینکه اینگونه اعمال کاملا مغایر با فرهنگ و سنتهای افغانها است، گفت که درزاب تنها ناحیهای نیست که گزارشهایی درباره ارتکاب تجاوز و برده داری جنسی بوسیله نیروهای داعش در آنجا بدست آمده است.