بررسی ها نشان می دهد آزار و اذیت جنسی ضد زنان در همه سالن های سخنرانی علمی، آزمایشگاه ها، دفاتر و مراکز علمی و مراکز آموزشی در بیمارستان ها ریشه دوانیده است و پژوهشگران و محققان زن را به لحاظ احساسی و اقتصادی و نیز مشارکت در فعالیت های علمی دچار مشکل کرده است.
نتایج این گزارش سیصد صفحه ای بر اساس تحقیقات چند ده ساله و مصاحبه با صدها زن به دست آمده است که در محیط های علمی در معرض آزار و اذیت جنسی قرار گرفته اند.
یافته های این تحقیق که روز سه شنبه منتشر شد گسترده و عمیق است. بر اساس این گزارش که کوین سوارتوت، پژوهشگر دانشگاه جورجیا بخشی از نتایج آن را گردآوری کرده است، حدود 20 تا 50 درصد از دانشجویان زن در بخش‌های علمی، فنی مهندسی یا پزشکی و داروسازی دانشگاه های تگزاس و پنسیلوانیا می گویند آزار جنسی را تجربه کرده اند.
دانشجویان پزشکی بیش از دیگران از سوی کارکنان و اساتید هدف آزار و اذیت جنسی قرار گرفته‌اند. همچنین زنان رنگین پوست بیشتر از همتایان سفید پوست در معرض آزار جنسی قرار دارند و بیشتر از دیگران تاکید کرده اند به خاطر جنسیت خود احساس ناامنی می کنند.
بت آن مک لافلین استاد عصب شناسی در دانشگاه واندربلیت اخیرا دادخواستی را ارائه کرده است که بر اساس آن از دانشگاه ها خواسته می شود تا عضویت هر فردی که در محیط های علمی مرتکب آزار و اذیت جنسی می شود، لغو کنند. با این همه در این گزارش تاکید شده است نظام سختگیرانه سلسله مراتب در محیط های علمی موجب شده است افراد خاطی تحت پیگرد قرار نگیرند. این گزارش می افزاید کسانی که مورد آزار جنسی قرار می گیرند، از بیم اقدام تلافی جویانه به ندرت تجربه خود را رسما گزارش می‌کنند.
در گزارش آکادمی های ملی علوم و مهندسی پزشکی تاکید شده است حل و فصل این معضل مستلزم اصلاح فرهنگی و تغییر فضای حاکم بر آموزش عالی است. این یافته ها به توضیح اینکه چگونه اذیت و آزار جنسی موجب می شود زنان از کار در محیط های علمی صرف نظر کنند کمک خواهد کرد.
