در شرایطی که خبرگزاری‌ها خلع سلاح هسته‌ای کره شمالی را یکی از بخش‌های توافق امضاشده میان آمریکا و کره شمالی می‌دانند، یک روزنامه آمریکایی به بررسی 9 گام مورد نیاز برای خلع سلاح «واقعی» پیونگ‌یانگ پرداخته است.
روزنامه نیویورک‌تایمز نوشته ماهیت گسترده برنامه هسته‌ای کره شمالی به معنای آن است که برچیدن آن یکی از چالش‌انگیزترین اقدامات خلع تسلیحاتی در تاریخ خواهد بود. این روزنامه در ادامه با ارائه تصویر زیر شرح مختصری از 9 گام مورد نیاز برای برچیدن سلاح‌های هسته‌ای کره شمالی و نابودی سایر سلاح‌های کشتار جمعی این کشور فراهم کرده است.
ترامپ روز یکشنبه گفت رهبر کره شمالی در دیدار با او در سنگاپور تمایلش را برای خلع سلاح هسته‌ای نشان داده است. اما این عبارت در واشنگتن و پیونگ‌یانگ معانی بسیار متفاوتی دارند. خود ترامپ هم در هفته‌های جاری از درخواست‌های اولیه‌اش برای خلع سلاح فوری برنامه تسلیحات هسته‌ای کره شمالی عقب‌نشینی کرده است.
با این حال، خلع سلاح کره شمالی چه به صورت فوری محقق شود یا زمان‌بر باشد، وظیفه‌ای بسیار سنگین است. از سال 1992، کره شمالی بارها وعده داده آزمایش، ساخت، تولید، ذخیره‌سازی یا استقرار سلاح‌های هسته‌ای را متوقف کند، اما به دلایل مختلف انجام این کار محقق نشده است.
اندیشکده رند در گزارشی مدعی شده کره شمالی 141 سایت برای تولید و استفاده از سلاح‌های کشتار جمعی دارد. فقط یکی از آنها، به نام «یانگ‌بیون» که سایت هسته‌ای اصلی کره شمالی محسوب می‌شود، بیش از سه مایل مربع مساحت دارد. اخیراً موسسه علوم و امنیت بین‌الملل با تصویربرداری‌های ماهواره‌ای از «یانگ‌بیون»، 663 ساختمان را در آن شمرد.
یکی از چالش‌ها درباره خلع سلاح کره شمالی، ابهام‌ها درباره شمار سلاح‌های هسته‌ای آن است. مشخص نیست که آیا تونل‌های موجود در عمق کوه‌های کره شمالی هم تأسیسات هسته‌ای و موشک‌های قابل حمل مخفی شده‌اند یا خیر.
بنابراین، فرایند رمزگشایی از 50 سال ساخت‌وسازهای آشکار و پنهان کره شمالی، در گام اول مستلزم این است که این کشور تمامی تأسیسات و سلاح‌های خودش را اعلام کند و بعد دستگاه‌های اطلاعاتی این فهرست را با فهرست خودشان مقایسه کنند.
برخی از متخصصان امور هسته‌ای در آمریکا که جزء تیم تحقیق برای یافتن سلاح‌های کشتار جمعی در عراق بوده‌اند می‌گویند پیچیدگی مجموعه‌های تسلیحاتی کره شمالی بیش از آن است که بتوان آن را به طور کامل برچید. به باور این دسته از متخصصان، بهترین کار این است که بازرسان کشورهای غربی بر این برنامه نظارت کنند. برآورد زمانی برای برچیدن این برنامه، از چند سال تا 15 سال فرق می‌کند.
