پرامیلا پتن، نماینده سازمان ملل متحد در امور خشونت جنسی در مناطق درگیر جمعه در کنفرانسی خبری گفت: بازماندگان خشونت‌های جنسی می‌گویند، درون کمپ‌هایی حبس هستند و داغ ننگ دوگانه بر پیشانی دارند؛ هم قربانی خشونت جنسی و برده‌داری جنسی بوده و هم به ارتباط با داعش متهم می‌شوند و نگرانند که به عنوان وابسته به گروه تروریستی داعش محکوم شوند.
او تاکید کرد: همچنین برخی نگران بازداشت شدن هستند. بنابراین آنها خصوصا از طرف والدین بسیار محدود شده‌اند. آنها از کمپ‌ها قدم بیرون نمی‌گذارند و حتی از کوچکترین حمایت‌های روانی – اجتماعی هم که درون کمپ‌ها وجود دارد، استفاده نکرده‌اند.
پتن که از ۲۶ فوریه تا پنج مارس در عراق بود، می‌گوید، زنان بسیاری که آواره شده‌اند نگران بازگشت خود هستند و می‌ترسند که هدف انتقام قرار بگیرند.
او می‌گوید، با تمام رهبران جامعه دینی دیدار داشته و در حالی که "آنها همدردی زیادی با زنان بازگشته نشان دادند" به او گفته شده که زنان ترکمان از سوی جوامع خودشان طرد می‌شوند. او همچنین گفت، زنان ایزدی که از دیرباز هدف اذیت و آزار بودند، برای خروج از عراق ابراز تمایل کرده‌اند.
داعشی‌ها در ژوئن ۲۰۱۴ کنترل موصل، دومین شهر بزرگ عراق را به دست گرفتند که حدود یک‌سوم این کشور است و بدترین بحران از زمان حمله تحت رهبری آمریکا در ۲۰۰۳ را رقم زدند. موصل ژوئیه گذشته آزاد شد و حیدر العبادی، نخست‌وزیر عراق پایان خلافت خودخوانده داعش را اعلام کرد. اما پتن می‌گوید، تاثیر این درگیری و اشغالگری داعش نه تنها روی زنان بلکه روی کودکان ادامه دارد.
نماینده سازمان ملل متحد گفت: مقام‌های استانی در موصل به او گفته‌اند، زنانی که مورد تجاوز قرار گرفته و برده جنسی بودند فرزندانی از داعشی‌ها دارند و در نتیجه مقام‌ها مجبور شدند تا یتیم خانه‌هایی برای "هزاران کودک" ایجاد کنند. پتن می‌گوید، او اطلاعات بیشتری را درباره این کودکان که از ادیان مختلف ترکمان، شیعه و ایزدی هستند، طلب خواهد کرد. او در گفت‌وگو با نخست‌وزیر عراق تاکید کرد، "لازم است که این داغ ننگ از پیشانی قربانیان برداشته شود و به عاملان اصلی بچسبد."
این نماینده همچنین از مقام‌های دولتی خواست تا تلاش برای آزادی زنانی که هنوز اسیر هستند و یافتن زنان مفقود شده را دوچندان کنند. به گفته مقام‌های مسؤول در بررسی کشتارها و رهبران دینی، ۳۱۵۴ زن ایزدی مفقودی شامل ۱۴۷۱ زن و دختر و ۱۲۰۰ زن ترکمان شامل ۶۰۰ زن و ۲۵۰ کودک هنوز وجود دارند.
