پایگاه اینترنتی اویل پرایس در گزارشی نوشت: منافع استراتژیک چین در ایران رو به افزایش است. کارخانه های چینی به دنبال آغاز فعالیت های جدید در ایران هستند و به نظر می رسد تهران به یک مرکز حمل و نقل و تدارکات حیاتی برای چین تبدیل می شود.
در این گزارش آمده است: اخیرا «عباس آخوندی»، وزیر راه و شهرسازی ایران، اعلام کرده بود این کشور در سال 2017 بر روی توسعه شبکه ریلی متمرکز می‌شود که این موضوع می تواند با راهبردی لجیستیک چین در آسیای مرکزی سازگاری خوبی داشته باشد. به گفته این مقام عالی رتبه، ایران هدف نهایی خود را توسعه شبکه حمل و نقل ریلی داخلی و ارتباط دادن آن با خطوط ریلی کشورهای همسایه قرار داده است.
چین 1.5 میلیارد دلار سرمایه مالی برای برقی کردن خط ریلی تهران- مشهد اختصاص داده و در پروژه ای جداگانه، 1.8 میلیارد دلار برای احداث خط سریع‌السیر قطار بین شهری میان تهران، قم و اصفهان سرمایه گذاری کرده است. در مقابل، ایران نیز متعهد شده است تعرفه حمل و نقل کالاهای چینی را کاهش دهد.
پیشرفت خطوط ریلی ایران برای دو اولویت تجاری چین شامل توسعه روابط بازرگانی با ترکیه و دسترسی آسان به ایرانی‌ها به کالاهای چینی -که از طریق تنگه هرمز وارد بندرگاه های ایران می شوند- حائز اهمیت بسیاری است.
پکن امیدوار است قطارهای این کشور بتوانند تا سال 2020 از کاشغر، در غربی‌ترین نقطه کشور چین، به استانبول در ترکیه برسند. شبکه ریلی ایران می تواند نقش کلیدی در مسیر تجاری آسیای میانه و قفقاز ایفا کند.
در ادامه این گزارش آمده است: برای ایران که در مبارزه با تحریم های اقتصادی غرب به سر می برد، چین یک بازار مهم برای تجارت و امور مالی بین المللی محسوب می شود.
در حاشیه برگزاری اجلاس «یک کمربند، یک راه» که ماه مه به میزبانی پکن برگزار شد، «علی طیب نیا»، وزیر امور اقتصادی و دارایی ایران، با «شیائو جی»، وزیر اقتصاد چین، درباره توسعه همکاری های دو جانبه گفتگو کردند.
کارخانه های چینی در ایران قراردادی به ارزش 1.5 میلیارد دلار در سال 2015 با شرکای ایرانی خود امضا کردند. از آن زمان ایران به یک بازار مهم برای فروش تجهیزات ساختمانی و زیرساخت های انرژی چین تبدیل شد.
بخش عمده قراردادهای امضا شده میان کارخانه های چینی و شرکای ایرانی در حوزه انرژی، حمل و نقل، فولادسازی و محصولات شیمیایی بود. در میان پروژه های بخش انرژی، تولید و تامین برخی تجهیزات مورد نیاز نیروگاه های هسته ای ایران نیز به چشم می خورد.
«سانگژی پینگ»، رئیس گروه تولیدات مصالح ساختمانی چین، معتقد است پروژه های امضا شده در ایران برای هر دو طرف نتیجه «برد-برد» به همراه داشته است. وی همچنین اعلام کرد کارخانه های تولیدکننده مصالح ساختمانی چینی قادر هستند با راه اندازی خط تولید در ایران، مصالح لازم را با 20 تا 30 درصد قیمت کمتر نسبت به بازاهای جهانی، به مشتریان ایرانی عرضه کنند.
اویل پرایس در پایان نوشت: سیاست خارجی و تجاری چین با ایران به بخش های متفاوتی تقسیم شده است. سیاست گذاران در پکن تلاش می کنند با وزارتخانه های مختلفی در ایران با توجه به موقعیت جغرافیایی این کشور همکاری داشته باشند. اما در نگاه سیاست گذاران چینی، ایران یک کشور آسیای غربی، عربی و یا حتی در حوزه خاورمیانه نیست. آنها ایران را نیز در فهرست کشورهای شرق آسیا می دانند. ایران در کنار پاکستان، دارای اهمیت ویژه ای برای چینی ها است که به دنبال افزایش نفوذ بر امور منطقه ای خود در ارتباط با ژاپن، هنگ کنگ و یا اندونزی هستند.
