«رابرت فیسک»، تحلیلگر ارشد مسائل خاورمیانه در یادداشتی در روزنامه انگلیسی «ایندیپندنت» به تشریح دلایل اتهام‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌پراکنی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های اخیر عربستان سعودی و رژیم صهیونیستی علیه شبکه خبری الجزیره پرداخته است.
«ایوب قرا»، وزیر ارتباطات رژیم صهیونیستی، چند روز پیش از تعطیلی دفاتر «الجزیره» در فلسطین اشغالی و باطل شدن مجوزهای خبرنگاران این شبکه خبری، خبر داد. این در حالی است که مدتی قبل‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تر، عربستان سعودی، تعطیلی الجزیره را یکی از شروط حل و فصل بحران دیپلماتیک کشورهای عربی با قطر عنوان کرده بود.
رابرت فیسک در این باره نوشته است: «وقتی شبکه ماهواره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای الجزیره با درخواست اسرائیلی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها و سعودیها برای تعطیلی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اش مواجه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود، احتمالاً کارهایی انجام داده که صحیح بوده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند. گرد هم آوردن جلادان سعودی و اشغال‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گران اسرائیلی در قالب یک ائتلاف، خود نوعی دستاورد است.»
او در ادمه آورده است: «اما زیاد هم به این ماجرا رمانتیک نگاه نکنید. دانسته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها حکایت از آن دارند که وقتی متمول‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ترین افراد سعودی بیمار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند برای درمان در بهترین بیمارستان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های اسرائیل با هواپیماهای شخصی خود به تل‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آویو پرواز می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند. و وقتی بمب‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌افکن‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها و جنگنده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های سعودی و اسرائیلی رهسپار آسمان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند، می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توان اطمینان داشت که آنها قصد بمباران کردن شیعیان - در یمن یا سوریه- را دارند و نه سنی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها را.»
«و وقتی که ملک سلمان انگشت اتهام را به سمت ایران به عنوان بزرگترین تهدید علیه امنیت خلیج (فارس) نشانه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرد، می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توان اطمینان داشت که بی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بی نتانیاهو هم دقیقاً همین کار را انجام می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد، با این تفاوت که البته 'امنیت خلیج (فارس)' را با عبارت 'امنیت اسرائیل' جایگزین میکند.»
«فیسک» در ادامه به اشتراکات تل‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آویو و ریاض در مبارزه با آزادی رسانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها پرداخته و با اشاره به اظهارات وزیر ارتباطات رژیم صهیونیستی درباره تعطیلی الجزیره نوشته است: «ایوب کارا، در واقع از همگنان عرب خود خط گرفته است. خودش هم به این معترف است. او گفت که اسرائیل 'مجبور است علیه رسانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای که تقریباً تمامی کشورهای عربی آن را حامی تروریسم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دانند و ما خود نیز به آن یقین داریم، اقداماتی انجام دهد'.»
تحلیلگر ارشد مسائل خاورمیانه مینویسد: «بنابراین، اینطور به نظر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رسد که اسرائیلی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها حالا دارند درس آزادی رسانه را از 'کشورهای عربی' یاد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرند. نه فقط از سعودیها، بلکه از 'تقریباً تمامی کشورهای عربی' که رسانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های بدون محدودیتشان سنگرهای حقیقت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گویی و مخالفان سرسخت رژیم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های مستبد هستند و قانون اساسی از آنها در برابر سوءاستفاده دیکتاتورها محافظت میکند. عذرمان را بابت صدای خنده بپذیرید؛ ولی آیا واقعاً این آن تعریفی است که اسرائیل میخواهد از خودش ارائه دهد؟»
«فیسک» در ادامه در پاسخ به سوالی که خودش مطرح کرده مینویسد: «بله، گمان میکنم همین است، زیرا اگر ائتلافی نانوشته در واقع بین عربستان سعودی و اسرائیل برقرار است، آنگاه همه گزینه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها روی میز هستند.»
«حبس بدون محاکمه، اعدام‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های فراقانونی، اعدام‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های فراقانونی، نقض حقوق بشر، فساد، حکومت نظامی - بگذارید یکباره این را بگوییم: تمامی این ویژگی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها متعلق به 'تقریباً تمامی' کشورهای عربی و متعلق به اسرائیل در سرزمینی که اشغال کرده هستند. و درباره 'حامی تروریسم' بودن (که وزیر اسرائیلی، کارا می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گوید) بایستی این سوال را پرسید که چرا کشورهای عربی حاشیه خلیج (فارس) پیکارجویان و پولشان را به سمت خبیث‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ترین گروه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های افراطی در خاورمیانه روانه کرده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند؟ و بعد باید پرسید که چرا اسرائیل هرگز همین موجودات شرور را بمباران نکرده؟ در واقع باید پرسید که چرا اسرائیل، پیکارجویان زخمی جبهه النصره-یعنی اعضای القاعده و مرتکبان حادثه 11 سپتامبر- را در بیمارستان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایش درمان کرده و در همان حال گروه شیعی حزب‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌الله و سوریه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی تحت رهبری علوی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها را هدف حمله قرار داده است؟»
«فیسک»، اتحاد آمریکا با جبهه سعودی-اسرائیلی را هم مورد انتقاد قرار داده است: «این را نیز نباید فراموش کرد که رئیس‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌جمهور نابخرد آمریکا و رژیم غیرعادی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اش هم جزوی از کنفدراسیون شیعه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ستیز اسرائیل-سعودی است. معامله تسلیحاتی مشمئزکننده 350 میلیارد دلاری ترامپ با سعودیها، اتهام‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌زنی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های او به ایران و تنفرش از رسانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های جهان و کانال‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های تلویزیونی وی را به عضوی خودمانی از همین ائتلاف تبدیل میکند.»
تحلیلگر ارشد مسائل خاورمیانه در ادامه با یادآوری تشابهات رفتاری و سیاستی «جورج دبلیو بوش»، رئیس‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌جمهور اسبق آمریکا با «دونالد ترامپ»، نتیجه گرفته مثلث شیعه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ستیز آمریکایی-سعودی-اسرائیلی، از دیرینه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای طولانی برخوردارند.
وی مینویسد: «در واقع وقتی به اقدامات یکی از پیشینیان بی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خردتر ترامپ، جورج دبلیو بوش نگاه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنیم، می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بینیم که این هم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌پیمانی آمریکا-سعودی-عربستان از دیرینه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای نسبتاً طولانی برخوردار است. جورج بوش هم از ایران متنفر بود، عربستان سعودی را تکریم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کرد و حتی با تونی بلر درباره بمباران مقر الجزیره در قطر صحبت کرد و همان کسی بود که بعد از 11 سپتامبر شرایط خروج خانواده ثروتمند بن لادن از آمریکا را فراهم کرد.»
«فیسک» نوشته است: «به عنوان یک خوش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بین غیرمنطقی، در سوی دیگر پوسته خراش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خورده روزنامه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نگاری من وجهه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای معصوم وجود دارد که هنوز به آموزش و خرد و شفقت باور دارد. هنوز اسرائیلی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های قابل احترامی هستند که مطالبه‌گر کشور برای فلسطینی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها هستند؛ هنوز سعودی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های تحصیل‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کرده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای هستند که با وهابیت دیوانه‌واری که پادشاهی کشورشان بر آن بنا شده مخالفند، میلیون‌ها آمریکایی از کران تا بیکران هستند که معتقد نیستند که ایران دشمن آنها و عربستان دوستشان است. اما مشکل امروز هم در شرق و هم در غرب این است که حکومت‌های ما دوستانمان نیستند. آنها جلادان یا اربابان ما، سرکوبگران حقیقت و هم‌پیمانان ناراستی هستند.»
او در ادامه نوشته است: «نتانیاهو میخواهد دفتر الجزیره در اورشلیم (بیت‌المقدس) را ببندد. ولیعهد محمد بن سلمان میخواهد دفتر الجزیره در قطر را ببندد. بوش، به واقع دفاتر الجزیره در کابل و بغداد را بمباران کرد. ترزا می تصمیم گرفت جلوی انتشار یک گزارش دولتی درباره تأمین مالی تروریسم را بگیرد، مبادا که اسباب رنجش سعودیها شود.»
فیسک در پایان این مقاله تأکید کرده است: «بعد ما می‌پرسیم که چرا در خاورمیانه به جنگ می‌رویم. و می‌پرسیم چرا داعشی که توسط اسرائیل بمباران نمی‌شود، تحت حمایت مالی اعراب خلیج (فارس) قرار دارد و روسای جمهور و نخست‌وزیران ما نازش را میکشند، هنوز وجود دارد. فکر میکنم باید مراقب الجزیره، تا زمانی که پابرجا است، باشیم.»
