«اندیشکده بروکینگز» در تحلیلی پیرامون حضور نظامی آمریکا در خلیج فارس به ویژه پایگاه نظامی در قطر نوشت: تعدادی از مقامهای آمریکا از جمله «دونالد ترامپ» رئیس جمهور و « «ایلیانا راس لهتنین» قانونگذار جمهوریخواه این کشور به تازگی پیشنهاد کردهاند که ارتش آمریکا بایستی درباره حضور نظامی خود در قطر بازنگری کند.
بروکینگز ادامه داد: انجام این کار به سرعت و با توجه به خطرهای راهبردی ، عملیاتی ، مالی، اشتباه و ترجیحا بعید به نظر می آید. اما دلایلی دیگر برای تجدید نظر درباره وضعیت نظامی آمریکا در خاورمیانه و محدودیتهای قرن بیست و یکم وجود دارد.
بر این اساس، چالش با ایران، رقابت با روسیه و چین، ضرورت مبارزه با تروریسم، و واقعیتهای سیاسی و بودجه داخلی، بازنگری معنی داری را میطلبد.
بروکینگز نوشت: بحران بین دوحه و شرکای خلیج فارس که موجب تنش طولانی مدت در رقابتهای منطقهای میشود، بعید است در کوتاه مدت به زودی کاهش مییابد. عدم اتحاد بین کشورهای عرب خلیج فارس به دلایل متعدد از جمله ایجاد مانع در تلاش برای مقابله با داعش و ایران، غیرسودمند است.
مقر فرماندهی مرکزی آمریکا نیز نشان داده که بحران سیاسی به توانایی آن در انجام برنامه ریزی طولانی مدت را لطمه میزند.
بروکینگز با اشاره به ساخت پایگاه هوایی «العدید» در قطر نوشت: این پایگاه در دهه نود میلادی با هزینه یک میلیارد دلار از سوی قطر ساخته شد و سپس با کمک 450 میلیون دلاری آمریکا از سال 2003 به این سو ارتقا یافته است .
پایگاه العدید نزدیک به 10 هزار پرسنل نظامی آمریکا را در خود جا داده و طولانیترین باند فرودگاه را در خلیج فارس دارد. این پایگاه از ستاد فرماندهی مرکزی آمریکا، مرکز عملیات هوایی و فضایی با نمایندگانی از بیست کشور یا بیشتر در حملات هوایی پشتیبانی میکند.
در ادامه این مطلب آمده است: در عمل از دست دادن دسترسی به العدید به شدت مانع فرماندهی، کنترل و هماهنگی عملیات هوایی علیه داعش و همچنین کمک نظامی آمریکا به عربستان سعودی و امارات متحده عربی در جنگ یمن خواهد شد. به یقین، هیچ پایگاه نظامی آمریکا به ویژه بعد از بسته شدن پایگاههای «سوبیک بی» و«کلارک فیلد» که در خاور دور بودند و بسته شدند، نمیتواند جایگزین پایگاه العدید شود.
این اندیشکده نوشت: فراتر از بحران سیاسی فعلی در خلیج فارس، زمان زیادی نیاز است تا تصدیق کند که وضعیت نظامی آمریکا در خاورمیانه نیازمند بازنگری جدی و معقول است. در حقیقت، این امر به طور عمده از طریق قوانین کنگره که وزارت دفاع را مجبور به بررسی رویکردهای مختلف میکند، صورت میپذیرد.
در خاتمه این گزارش آمده است: رهبری پنتاگون باید این را بپذیرد و با ملاحظات دقیق برای عملیات فعلی، بازدارندگی و افزایش ظرفیت بهرهمند شود. این فرایند در نتیجه باید شامل گزینههایی برای حرکت فراتر از جایگاه ویژه امروزی باشد تا بتواند منافع کشور را بهتر حفظ کند.