رئیس اجرائیه دولت وحدت ملی افغانستان شامگاه روز (دوشنبه) همراه با هیئتی از مقامات دولتی، کابل را به مقصد «ریاض» پایتخت عربستان سعودی ترک کرد، در این هیئت نمایندگان برخی ادارات دولتی بویژه معاون شورای عالی صلح نیز حضور دارند.

بر اساس اظهارات «جاوید فیصل» معاون سخنگوی «عبدالله عبدالله»، مهم‌ترین محوریت این سفر گفت‌وگو در مورد صلح افغانستان و کنار آمدن دولت کابل با طالبان است.

گسترش روابط با تمام کشورها کار پسندیده و درخور ستایش است، دولت پیشین و کنونی کابل در طی 15 سال گذشته تلاش کرده تا روابط عمیق و گسترده‌ای با ریاض برقرار کند، تلاش‌های که با استقبال‌های ظاهری شیوخ سعودی همراه بوده است.

مقامات ارشد دولتی افغانستان در 15 سال گذشته سفرهای زیادی به عربستان داشته و به بهانه‌های مختلفی تلاش کرده‌اند تا آن کشور را علاقمند به همکاری در راستای تأمین امنیت بویژه مذاکره با شبه‌نظامیان طالبان کنند.

مهم‌ترین تصور افغانستانی‌ها از عربستان این است که آن کشور در پشت گروه طالبان قرار داشته و برای نیل به مقاصد خود و کشورهای همسو با ریاض دست به حمایت گروه‌های تروریستی می‌زنند.

به این ترتیب عربستان یکی از کشورهای مهم برای افغانستان است، در حالیکه چگونگی تنظیم روابط خارجی دولت کابل نیز برای شیوخ ریاض و کشورهای همسو با سیاست‌های آل‌سعود از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

عربستان هیچ گاهی نمی‌خواهد افغانستان در سیاست خارجی خود با تمام کشورها بویژه ایران روابط استراتژیک تنظیم کرده و در برهه‌های زمانی این 2 دوست دیرینه با هم رفیق و شفیق باشند.

دوری کابل و تهران بزرگ‌ترین خواست ریاض در منطقه است، برای رسیدن به این خواست هرکاری (ولو غیر انسانی) باشد انجام داده و خواهد داد که حمایت گسترده از شبه‌نظامیان طالبان در همین خواست ریاض پیوند و گره خورده است.

نباید فراموش کرد که طالبان با حمایت‌های مالی گسترده عربستان 5 سال تاریخ افغانستان را سیاه و ساکنان این کشور را دست‌کم 50 سال به عقب برد، دولت طالبانی تنها دولتی بود که از سوی 3 کشور عربستان سعودی، امارات متحده عرب و پاکستان به رسمیت شناخته شد.

دولت طالبان حتی پس از سقوط در برابر دولت‌های منتخب کابل ایستادگی کرد، شبه‌نظامیان طالبان کشتار غیرنظامیان بی‌گناه و نابودی سربازان دولتی و نظامیان خارجی را با فتاوی مفتی‌های عربستان سعودی حلال دانسته و در این راستا حداقل 15 سال پس از شکست خود را نیز گذراندند.

به هر روی، عربستان سعودی در نابسامانی‌های چند دهه اخیر به صورت مستقیم و غیرمستقیم دست داشته و مهم‌ترین اهداف آن نیز مقابله با ایران، همراهی سیاست‌های کشورهای همسو با ریاض، ترویج افراطیت در منطقه، ترویج وهابیت در افغانستان و مناطق مرزی افغانستان و پاکستان بوده است.

با این وجود، می‌توان گفت که مقابله با ایران تنها خواسته ریاض نیست، بلکه ناامن‌ماندن افغانستان و ادامه خشونت‌ها در این کشور نیز راهی است که با آن آل‌سعود به سایر مقاصد و اهداف خود دست خواهد یافت.

ترویج افراطیت و وهابیت همزمان با ادامه جنگ میسر شدنی است، در حالیکه ادامه خشونت‌ها خود دلیلی برای ادامه حضور نظامیان خارجی به رهبری «آمریکا» مهم‌ترین کشور حامی ریاض بوده است.

با وجود این حجم منافع عربستان سعودی در افغانستان است که جنگ در این کشور کاهش نیافته و شبه‌نظامیان نیز تمایلی به آغاز مذاکرات صلح نشان نداده‌اند.

محوریت سفرهای متعدد مقامات ارشد افغانستان به عربستان سعودی در طی 15 سال گذشته هیچگاهی نتوانسته تا تأمین‌کننده منافع و خواست‌های آن کشور باشد، به همین دلیل آن کشور هیچ اقدامی برای آغاز مذاکرات صلح انجام نداده است.

به هر روی، رئیس اجرائیه دولت وحدت ملی یکبار دیگر برای 3 روز وارد ریاض شده و قرار است در موارد مختلف با شیوخ آل‌سعود بویژه مسئله صلح به گفت‌وگو بنشیند.

به زودی دیده خواهد شد که آیا عبدالله عبدالله چنین رویکردی از خود نشان خواهد داد که منافع ریاض که برای تأمین آن یک ملت را چندین دهه در پرتگاه نگهداشت را طوری دیگر ترسیم کند یا خیر.

سفر رئیس اجرائیه افغانستان به ریاض از اهمیت ویژه‌ای برای افغانستان برخوردار است، زیرا در صورت موفقیت‌آمیز بودن آن شدت جنگ در افغانستان کاسته خواهد شد، در غیر آن صورت همان منافع عربستان و همین میدان داغ جنگ افغانستان خواهد بود.