بن بست روبه گسترش عربستان در برابر ایران، باعث شعله ور شدن اعمال ضدشیعی در عربستان شده است.
در زمان پادشاهی سلمان، این پادشاهی سنی مسلک به زعم خود در حال مقابله با ایران است. عربستان سال گذشته برای مداخله نظامی به یمن هجوم برد و در ماه ژانویه، روابط دیپلماتیک خود با تهران را قطع کرد. عربستان به هم پیمانان خود نیز فشار آورد همین کار را انجام دهند. اما موضع گیری رسمی پادشاه باعث بروز خشونت های فرقه ای در عربستان شده است.
کینه توزی نسبت به شیعیان در عربستان، چه در رسانه های اجتماعی و چه در سخنان روحانیان سنی در تلویزیون، به روشنی قابل مشاهده است.
در جشن های پایان ماه مبارک رمضان در شهر خرج، گروهی از دختربچه های سعودی که تاج سفید بر سر داشتند، بر روی صحنه ای که دو تصویر بزرگ از سلمان داشت، برنامه اجرا کردند. آن ها در شعرهای خود، شیعیان را «رافضی» خواندند که توسط داعش نیز به کار می رود و به معنی «مزدور زرتشتی» است و به ایرانیان اطلاق می شود.
چنین نمونه هایی از تعصب فرقه ای در مقایسه با چندسال پیش، بیشتر شده اند. به گزارش خبرگزاری رسمی عربستان، مفتی اعظم عربستان که بلندپایه ترین مقام مذهبی این کشور است، اخیرا اعلام کرد شیعیان، دروغگوهایی هستند که می خواهند جهان اسلام را بی ثبات کنند. دفتر مفتی اعظم در این خصوص، اظهار نظری نکرد.
احساسات ضد شیعی داعش نیز اقلیت سعودی را هدف قرار داده است. توبی ماتیسن، پژوهشگر برجسته در مرکز خاورمیانه دانشگاه آکسفورد گفت: «حمایت از داعش در دنیای عرب، در اثر روایت های ضد ایرانی و ضد شیعی است و حالا خودرا نشان می دهد.»
عامل اصلی هر 30 حمله ای که از سال 2014 و ظهور داعش در عربستان رخ داده است، داعش است و وزارت کشور عربستان می گوید ده ها شیعه را به هلاکت رسانده است.
در بسیاری از این حمله ها، شیعیان شرق عربستان مورد حمله قرار می گیرند. منصور الترکی، سخنگوی وزارت دفاع عربستان گفت: «وقتی درباره خصومت فرقه ای صحبت می شود، درون مایه رایج خاورمیانه است که مشوق اعمال تروریستی است. ما نیز ایمن نیستیم. بمب گذاری هایی که علیه شیعیان انجام گرفت، ریاض را بر آن داشت که برای مراقبت بیشتر از شیعیان، نیروهای امنیتی بیشتری ارسال کند.»
بعد از سه بمب گذاری داعش تنها در یک روز، که یکی از آن ها در نزدیکی مسجد شیعیان بود، سلمان علیه رواج تندروی و خشونت صحبت کرد. مقامات سعودی ادعا می کنند مقصر اصلی این رویدادها، ایران است؛ زیرا با هم پیمانان شیعه خود، در امور خاورمیانه دخالت می کند.
اما عربستان، نوعی تفسیر بنیادگرایانه از اسلام را ترویج می کند که شیعیان را کافر می داند و از این نظر با داعشی ها هم نظر است. ابراهیم فریحات، کارشناس سیاست خارجی در موسسه بروکینگز دوحه می گوید: «به سختی می شود فهمید کدام ایده ضد ایرانی است و کدام ضد شیعی. این نزاع، فرقه ای است یا یا فقط ژئوپولتیکی؟» خط بسیار مبهمی بین این دو وجود دارد.
روابط بین ایران و عربستان در ماه ژانویه، پس از آن تیره شد که جمعیت خشمگین ایرانی به سفارت عربستان در تهران و کنسولگری آن در مشهد حمله کردند. دلیل خشم آن ها، اعدام یک روحانی برجسته شیعه به نام نمر باقر النمر بود. بعد از آن، روابط دیپلماتیک دو کشور قطع شد.
ترکی الفیصل، عضو خاندان سلطنتی عربستان نیز در ماه جولای در گردهمایی گروهک مجاهدین خلق درپاریس شرکت کرد و در تلویزیون اعلام کرد خواهان سرنگونی حکومت ایران است.
طبق قانون سعودی ها، افرادی که به اختلافات فرقه ای دامن بزنند، به عنوان مجرم مجازات می شوند. الترکی، سخنگوی وزیر کشور عربستان می گوید مقامات، متعهد به اجرای قانون هستند اما دیدگاه های افراطی ها، به ویژه در شبکه های اجتماعی را نمی توان کنترل کرد.
مقامات سعودی تلاش کرده اند نارضایتی های شیعیان عربستان بعد از اعدام شیخ نمر را سرکوب کنند. یک روحانی برجسته دیگر به نام شیخ حسین الراضی نیز در ماه مارس و پس از این که در سخنرانی خود به دولت عربستان حمله کرد و به تمجید از گروه حزب الله لبنان پرداخت، دستگیر شد. عربستان، حزب الله را یک سازمان تروریستی می داند.
یک دادگاه نیز در ریاض مشغول محاکمه 30 شهروند شیعه است که در سال 2013 به اتهام جاسوسی برای ایران دستگیر شدند. اتهامات آن ها، تلاش برای گسترش تشیع در عربستان است. طاها الحاجی، وکیل آن ها می گوید موکلان قبلی اش در دادگاه عادلانه ای محاکمه نشده اند و تقصیر را متوجه اختلافات ایران و عربستان می داند.
الحاجی بعد از این که در ماه مارس احضار و بازجویی شد، از عربستان گریخت زیرا می ترسید او را نیز محاکمه کنند.
