فارن پالیسی در مطلبی نوشت: هفته گذشته ولادیمیر پوتین با همتای ترک خود در سن پترزبورگ دیدار کرد. این دیدار گامی در جهت بهبود روابط دو کشور پس از تنش های ایجاد شده در پی سقوط جنگنده روسی در نوامبر 2015 (30 روز منتهی به 10 آذر 94) بود.
با این وجود، خبرها حاکی از آن است که هنوز یخ روابط دو کشور آب نشده است. انتقاد صریح نماینده روسیه در سازمان ملل از ترکیه گواهی بر این موضوع است.
در حالی که ترکیه و روسیه در ظاهر در جهت بهبود روابط خود گام بر می دارند، هنوز شکاف های عمیقی میان این دو کشور وجود دارد. مسأله جنگ سوریه و مواضع متضاد پوتین و اردوغان در قبال آن، یکی از اصلی ترین شکاف ها میان این دو کشور است. پوتین، بشار اسد را تحت حمایت نظامی خود قرار داده است. از سوی دیگر، اردوغان حامی گروه های مسلحی است که با بشار اسد وارد جنگ شدند.
ویتالی چورکین، نماینده دائم روسیه در سازمان ملل، اعلام کرد ترکیه گذرگاه تروریست ها و عامل رساندن اسلحه و تجهیزات به آنهاست. در واقع روسیه در قبال مسأله سوریه بسیار ثابت قدم و استوار است. پوتین حمایت خود را از بشار اسد دریغ نخواهد کرد. سخنان ویتالی چورکین بیانگر موضع روسیه درخصوص ترکیه است. همچنین چورکین از حامیان مخالفان اسد، از جمله آمریکا و ترکیه، خواست از حمایت گروه های معارض و مخالف دولت سوریه اجتناب کنند.
مواضع روسیه و ترکیه در قبال کردهای سوریه نیز در تضاد با یکدیگر است. ترکیه حزب دموکراتیک سوریه را سازمانی تروریستی می داند و در مقابل، روسیه از این افراد حمایت می کند؛ زیرا آنها در جنگ با تروریست ها با ارتش سوریه متحد شدند و به آن کمک می کنند.
اما با وجود تمامی این تفاوت ها و شکاف ها، آنکارا تصمیم گرفته است با مسکو کنار بیاید. نماینده ترکیه در سازمان ملل اظهار کرد: «ما در تلاشیم برای بهبود روابط، موانع موجود را برطرف کنیم. ما از دیرباز با یکدیگر همکاری های مشترک داشتیم و اگر هیچ تفاهمی نداشته باشیم، باز هم تمایل دو جانبه برای بهبود روابط وجود دارد.»
یکی از کارشناسان آمریکایی در این خصوص گفت سخنان چورکین نشان می دهد پوتین و اردوغان نتوانستند مواضع خود در قبال سوریه را به یکدیگر نزدیک کنند. وی افزود: آنها در خصوص چگونگی حل و فصل مسأله جنگ در سوریه با یکدیگر اختلاف های اساسی دارند و به نظر می رسد این اختلاف ها هنوز حل نشده است.
با این حال، گزارش هایی نیز از توافق دو کشور برای همکاری های مشترک در جنگ علیه گروه های تروریستی نظیر داعش و القاعده در سوریه وجود دارد.
در انتهای این مطلب آمده است: علیرغم وجود شکاف های عمیق میان دو کشور درخصوص جنگ سوریه، هنوز هم زمینه های مشترکی برای رسیدن به توافق میان مسکو و آنکارا وجود دارد. ترکیه قادر است مانع رساندن اسلحه و تجهیزات به نیروهای معاند در سوریه شود. در عوض، روسیه نیز می تواند نفوذ و قدرت گرفتن کردهای سوریه را محدود کند. برای این منظور، روسیه باید ارتباط خود را با کردهای سوریه قطع کند و دست از حمایت آنها بردارد و ترکیه نیز حکومت بشار اسد را بپذیرد؛ هرچند این امر، سخت ترین کاری است که اردوغان می تواند انجام دهد.
