روزنامه سعودی "عکاظ" در مطلبی به قم هانی الظاهری به اعراب طرفدار "رجب طیب" اردوغان رئیس جمهور ترکیه حمله کرد و نوشت: "اردوغانی های عرب" (اعراب طرفدار اردوغان) در تناقض آشکاری به سرمی برند که جای دلسوزی دارد. و فقط مانده است که به بهانه حمایت از دولت ترکیه که یک دولت صرفا سکولار است، سر بر آستان آنکارا بسایند.
آنها هیچ مانعی هم نمی بینند که با نغمه های موسیقی ترکیه، در میدان تقسیم برای شادمانی از شکست کودتای نظامی در این کشور برقصند و پایکوبی کنند.
این درحالی است که همین افراد مردم کشور خودشان (عربستان) را که با آنها اختلاف نظر دارند، کافر و مرتد و سکولار می خوانند و به طور مداوم مراجع رسمی را بازخواست می کنند و با هرگونه فعالیت تفریحی و سرگرمی و فرهنگی را به بهانه مبارزه با غرب زدگی و لیبرالیسم و نظایر آن (در عربستان) مخالفت می کنند.
همین دیروز بود که شماری از این تندروها مطابق عادت خود حمله ای را در شبکه اجتماعی تویتر علیه جشنواره کمدی شهر ابها به راه انداختند و بهانه "اختلاط" زن و مرد در آن را مطرح کردند و با میزبانی و پاسداشت از شماری از هنرمندان زن کشورهای عرب (حوزه خلیج فارس) در این جشنواره مخالفت کردند.
البته خود همین افراد چند روز پیش بود که در صفحه های خود در شبکه توییتر تصاویر و فایل های ویدیوی رقص و پایکوبی زنان و مردان ترک را منتشر کرد وحتی برخی از آنها تصاویر زنان عرب کشورهای خلیج فارس را با افتخار تمام منتشر کردند که پرچم های ترکیه را در خیابانهای استانبول به دست داشتند... این بیماردلان و منافقان از کدام اختلاط و غرب زدگی سخن می گویند؟
حال این سوال مطرح است که آیا این متحجرین واپس گرا با هر مراسم و فعالیت فرهنگی و تصمیم دولت برای تنویر افکار عمومی در کشورمان –آنطور که ادعا می کنند- از باب محافظت از دین در برابر دشمنان اعتراض می کنند یا نه آنها این کار را با دروغ و بهتان برای مجادله و در تنگنا قرار دادن حکومت و دستگاههای آن به نام دین انجام می دهند؟
عبدالرحمن راشد مدیر سابق شبکه سعودی العربیه معتقد است که برخی اعراب شیفته از جمله اسلامگرایان که امروز عاشق رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه هستند، رهبرانی خارج از کشور خودشان را برای بیان خاموش مخالفت وضدیت خود با دولت کشورشان - که جرات برخورد صریح با آن را ندارند- تایید می کنند.
از نظر من، دیدگاه راشد کاملا درست است اما وی به طور واضح به بازتاب فیزیکی این تایید خطرناک نپرداخته است. این بازتاب در جذب طرفداران بیشتر از سوی عناصر گروه تروریستی اخوان المسلمین تجلی می یابد که دولت کنونی ترکیه از این گروه حمایت می کند و دستکم تاکنون مجرم دانستن یا خدشه وارد کردن به آن را رد می کند.
بی توجهی به این موج اخوانی جدید و پایان ندادن به آن و برملا نکردن معایب آن از جمله مجادله و در تنگنا قرار دادن دستگاههای کشور و تحریف فعالیت های آنها مسئله ای بسیار خطرناک است و فکر می کنم زمان آن رسیده است که با مشتی آهنین با هرگونه طرح غیر ملی برخورد شود که تلاش می کند به نام دین مقاصد ظلمانی را ترویج کند.
