وبسایت نشنال اینترست در گزارشی نوشت: 18 آوریل سال جاری میلادی (30 فروردین 95)، نیروی هوایی آمریکا برای نخستین بار با بمب افکن پیشرفته "بوئینگ بی-52 استراتوفورترس" نخستین مواضع گروه تروریستی داعش را در عراق هدف قرار داد. در این عملیات، نیروهای آمریکایی چندین بمب هدایت شونده لیزری به ساختمان های داعش در عراق پرتاب کردند؛ اما شاید این کارآمدترین بمب ها برای مبارزه با گروه تروریستی داعش نبود. زمانی که بوئینگ آخرین نمونه های بی-52 را بیش از نیم قرن پیش تحویل داد، انتظار داشت این بمب افکن ها بتواند پایگاه های نظامی شوروی و شهرها را با بمب های هسته ای نابود کند؛ نه اینکه برای مبارزه با گروه های تروریستی در خاورمیانه استفاده شود.
به نوشته نشنال اینترست، درواقع پنتاگون تصمیم گرفته است این بمب افکن های هشت موتوره سنگین را به میدان جنگ بفرستد. استقرار آن در پایگاه هوایی "العدید" در قطر نخستین باری بود که پس از 25 سال این بمب افکن خارج از پایگاهش در خاورمیانه پرواز می کرد. یک بمب افکن بی-52 به تنهایی می تواند 35 تن بمب و موشک را حمل کند.
"استیو وارن،" سخنگوی ارشد پنتاگون گفت: "این بمب افکن ها اسطوره ای هستند. بدیهی است که "بی-52" سابقه ای طولانی و برجسته دارد. بنابراین از صحبت درخصوص آن لذت می بریم. این بمب افکن ها جایگزین نوع بی-1 شده اند."
به نوشته این وبسایت، اما هیچکس در این خصوص سخنی به میان نیاورد که آیا استفاده از این بمب افکن های پیشرفته برای مبارزه با گروه های تروریستی کوچک مناسب است. "برایان لزلی،" مورخ نیروی هوایی آمریکا در حساب توییتر خود نوشت: من هرگز از استفاده از این بمب افکن ها در چنین جنگی حمایت نمی کنم.
نشنال اینترست در پایان نوشت: زمانی که این بمب افکن ها به قطر اعزام شدند، نیروی هوایی چندین بمب افکن دیگر در منطقه داشت. بیشتر این بمب افکن ها نیز می توانستند همان بمب های مشابه "بی-52" را با خود حمل کنند. اما مسلم است که بمب افکن های بی-52 می توانند مدت طولانی تری در آسمان پرواز و سلاح های بیشتری با خود حمل کنند. اما این به هزینه اش نمی ارزد. نیروی هوایی آمریکا حدود 70 هزار دلار برای یک ساعت پرواز بمب افکن "بی-52" پرداخت می کند. مبلغی که حدود 3 برابر بمب افکن های ساده است.
