به گزارش افکارنیوز، احمد کاظم زاده: با اعلام تشکیل کابینه ائتلافی افراطی جدید ازسوی بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی چند سوال در اینباره مطرح است: نخست با توجه به اهدافی که نتانیاهو از انحلال کابینه قبلی و برگزاری انتخابات زودهنگام دنبال می کرده کابینه جدید تا چه اندازه توانسته اهداف مورد انتظار وی را محقق کند؟ دوم اینکه واکنش های داخلی و خارجی به کابینه جدید چگونه بوده و چه عوامل و متغیرهایی در آن دخیل بوده است؟ و سوم اینکه با توجه به اکثریت بسیار ضعیفی که این ائتلاف در پارلمان(کنست) از آن برخوردار است چه چشم اندازی و با چه مولفه
هایی برای دوام و بقای این ائتلاف قابل تصور است؟
آیا این همان کابینه مورد انتظارنتانیاهو است؟
برای پاسخ به این سوال که نتانیاهو تا چه اندازه توانسته به معیارهای مطلوب و مورد انتظارخود در تشکیل دولت ائتلافی جدید دست یابد باید تا حدودی به عقب بازگشت و روندی که نتانیاهو را به برگزاری انتخابات زودهنگام وادار کرد یکبار دیگر مرور و بررسی کرد.
در آن مقطع اختلاف نظرهای نتانیاهو با یائیر لاپید وزیر دارایی و تزیپی لیونی وزیر دادگستری علت انحلال کابینه و برگزاری انتخابات زودهنگام اعلام شد اما با توجه به اینکه لاپید و لیونی با مواضع دولت های غربی اعم ازامریکا و اروپا درخصوص لزوم حل بحران فلسطین براساس طرح تشکیل دو دولت در سرزمین های اشغالی فلسطین همراهی نشان می دادند ودرعین حال مخالف لایحه تشکیل دولت ملی یهود بودند لذا مشخص بود که نتانیاهو در پی تشکیل کابینه ای یکدست تر و با پشتوانه قوی تر در پارلمان بوده تا بتواند ضمن جلوگیری ازتشکیل دولت فلسطینی، ازتبدیل تقاهم هسته ای لوزان به موافقتنامه جامع نیز
ممانعت کند که درهر دو مورد مواضع راستگرایان صهیونیستی به رهبری نتانیاهو با مواضع کشورهای غربی ازجمله امریکا نیزاصطکاک پیدا کرده است. حال اگر با این معیارها درباره کابینه ائتلافی جدید قضاوت شود مشخص می شود که کابینه جدید تنها از این جهت که در مقایسه با کابینه قبلی یکدست تراست توانسته بخشی از اهداف نتانیاهو را بر آورد کند. اما ازاین جهت که این کابینه دارای اکثریت بسیار ضعیف در پارلمان است به گونه ای که حتی بیماری یک نماینده عضو ائتلاف نیزمی تواند روند امور را در پارلمان با وقفه مواجه کند، نه تنها نتوانسته است نتانیاهو را به هدف مورد انتظار نزدیک کند بلکه تا
حدودی آن را از این موقعیت دور کرده است. اما در مجموع می توان گفت اگر کابینه ائتلافی جدید به همین شکل ۶۱ کرسی از مجموع ۱۲۰ کرسی کنست باقی بماند دراین صورت امکان تحقق اهداف مورد انتظار نتانیاهو کماکان درهاله ای از ابهام و تردید باقی خواهد ماند اما اگر با عضویت احزاب جدید تکمیل شود در این صورت باز تابعی از این خواهد بود که آیا عضو تازه وارد از احزاب دست راستی همچون " اسرائیل خانه ما " به رهبری آویگدور لیبرمن وزیر امور خارجه قبلی است یا از احزاب تشکیل دهنده اتحادیه صهیونیسم است که رهبری آن در انتخابات اسفندماه اسحاق هرتزوگ رهبر حزب کار برعهده داشت.
واکنش های داخلی وخارجی به کابینه جدید و متغیرهای دخیل در آن
در داخل فلسطین اشغالی خیلی از مطبوعات و رسانه ها و همچنین اعضای اتحادیه صهیونیسم که در انتخابات اخیر با کسب ۲۴ کرسی در سکوی دوم ایستاد، به شدت از ماهیت دولت ائتلافی و واگذاری پست های چون وزارت دادگستری به چهره های افراطی تر حزب " خانه یهود " به رهبری نفتالی بنت انتقاد کردند و اسحاق هرتزوگ رهبر کار نیز امکان عضویت خود را درائتلاف جدید رد کرد و اعلام نمود که نقش ناجی را برای نتانیاهو ایفاء نخواهد کرد. حتی برخی از مطبوعات و رسانه های صهیونیستی نیز به شکنندگی ائتلاف جدید اذعان کردند و از نتانیاهو به فرمانده بدون سرباز تعبیر کردند.
در منطقه نیز اولین واکنش و مواضع مخالف را صائب عریقات از مسئولان تشکیلات خودگردان اتخاذ کرد و از آن به کابینه جنگ تعبیر کرد. اما نکته سوال برانگیز این بود که مواضع وی از سوی دیگر مسئولان تشکیلات خودگردان و یا از سوی دیگر رهبران عرب در منطقه دنبال نشد و به تبع آن رسانه های عربی از جمله رسانه های سعودی نیز به آرامی از کنار ان عبور کردند و به طور تلویحی آن را تائید کردند.
در این میان هر چند رسانه های غربی بخصوص فرانسوی در ساعات اولیه اعلام تشکیل ائتلاف جدید نتانیاهو بیشتر اخبار منفی این کابینه را از زبان مخالفان حزبی نتانیاهو در داخل و یا از دید تحلیل گران منعکس کردند و اغلب سران اروپایی نیز در قبال آن سکوت اختیار کرده و از ارسال پیام تبریک خودداری کردند اما مواضعی که کاخ سفید در امریکا و مسئول سیاست خارخی اتحادیه اروپا اتخاذ کرد تا حدودی فضای منفی و بدبینانه حاکم بر رسانه های غربی را تلطیف کرد. باراک اوباما با استقبال از همکاری عمیق و پایدار بین آمریکا و رژیم صهیونیستی نشان داد آمادگی خود را برای همکاری با دولت تندرو جدید
بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی اعلام کرد. خانم موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا نیز ضمن ارسال پیام تبریک، نتانیاهو را به انتخاب‌های جسورانه در حمایت از صلح دعوت کرده است. درهمین حال خبرگزاری رویترز با انعکاس مواضع محتطاطانه و تردید آمیز سازمان ملل نوشته است: " بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد روز پنجشنبه گفت پس از ادای سوگند دولت جدید رژیم صهیونیستی بررسی خواهد کرد آیا «گزینه های واقع بینانه» برای بازگشت به مذاکرات صلح بین اسرائیلی ها و فلسطینیان وجود دارد یا خیر.»
با توجه به اینکه اختلافات اتحادیه اروپا و سازمان ملل با نتانیاهو پیش از روند منتهی به برگزاری انتخابات زودهنگام و تشکیل کابینه جدید چندان علنی نشده بود لذا شاید انتظار چندانی در خصوص اتخاذ واکنش قاطع از انها نبود اما با توجه به اینکه مواضع دولت اوباما و نتانیاهو در قبال انتخابات و مسائل مورد اختلاف با یکدیگر اصطکاک پیدا کرده بود از اینرو اتخاذ مواضع جدید کاخ سفید در قبال آن تعجب برانگیز است و این سوال را مطرح می کند که آیا دولت اوباما به این سرعت دست های خود را در برابر نتانیاهو و کابینه تندروی آن بالا برده است آنهم در شرایطی که این کابینه بر لبه پرتگاه قرار
دارد؟!
چشم انداز کابینه ائتلافی جدید نتانیاهو ومولفه های تاثیر گذار برآن
در وضعیت کنونی، کابینه ائتلافی جدید نتانیاهو به تار مویی بند است و در صورتی که اقدامی برای ورود اعضای جدید صورت نگیرد همواره بر لبه پرتگاه باقی مانده و شکننده خواهد بود.دراین صورت تنها راه بقای ائتلاف حاکم دامن زدن به سیاست های افراطی گرایانه و امنیتی کردن فضا در داخل و خارج خواهد بود. از این دید امکان دارد نتیجه عملی تشکیل ائتلاف جدید توسل به اقدامات ماجراجویانه جدید در منطقه باشد که اتخاذ چنین رویکردی در وضعیت کنونی بیش از هر کشوری با رویکردهای نظامی گرایانه عربستان همخوانی دارد که در گام اول یمن را مورد تجاوز نظامی قرار داده و اکنون به نظر می رسد برای گشایش
جبهه های جدید در سوریه و لبنان و ورود رژیم صهیوینستی به آن تلاش می کند و اگر خبر مربوط به سفر نایف بن عبد العزیز وزیر کشور و ولیعهد جدید عربستان به تل آویو آنهم در نخستین روز اعلام کابینه جدید نتانیاهو صحت داشته باشد ، از این جهت قابل تامل و معنی دار است.
