در دوران جنگ جهانی دوم، ایالات متحده و متحدانش در حال توسعه سلاح هسته‌ای بودند و شوروی از این موضوع آگاه شد. شبکه‌ای از جاسوسان شوروی، به‌ویژه کلاوس فوکس (Klaus Fuchs)، یک فیزیکدان آلمانی-بریتانیایی که در پروژه منهتن کار می‌کرد، اطلاعات فوق‌سری این پروژه را به مسکو ارسال کرد.
به نقل از یک‌پزشک، این اطلاعات به دانشمندان شوروی اجازه داد که در سال ۱۹۴۹ اولین بمب اتمی خود را آزمایش کنند، تنها چهار سال پس از آمریکا!
بدون این اطلاعات، شوروی ممکن بود یک دهه یا بیشتر از نظر فناوری هسته‌ای عقب بماند. این موفقیت جاسوسی، موازنه قدرت در جهان را تغییر داد و آغازگر جنگ سرد شد.
پس از این ماجرا، آمریکا تدابیر امنیتی شدیدی را در برنامه‌های نظامی خود اعمال کرد. اما شوروی همچنان راه‌هایی برای نفوذ به فناوری‌های حساس پیدا کرد.
