یکی از عوامل مهم طولانی شدن جنگ غزه و افزایش وحشتناک شمار قربانیان فلسطینی در این جنگ نابرابر ناهماهنگی شناختی در سیاست خارجی آمریکا است، نسل کشی که در آن بیش از ۱۰۰ هزار غیرنظامی کشته، زخمی یا مفقود شده اند و قحطی آشکار جمعیت آوارگان را تهدید میکند.
رمزی بارود خبرنگار فلسطینی در روزنامه اینترنتی فلسطین کرونیکل مینویسد: از آغاز جنگ در ۷ اکتبر، آمریکا وضعیت را به اشتباه مدیریت کرد، اگرچه گزارشهای اخیر نشان میدهد که جو بایدن رئیس جمهور آمریکا، با وجود سن بالا، معنای کلی رویدادهای ۷ اکتبر را به درستی پیشبینی کرده بود. با توجه به گزارش وب سایت خبری اکسیوس، بایدن یک روز پس از آغاز جنگ رژیم صهیونیستی در غزه (هشتم اکتبر) در جلسهای با رابرت هور مشاور ویژه، استدلال کرده بود که این جنگ همه چیز را تغییر خواهد داد و نتیجه آن سمت و سوی تحولات منطقه در ۶ تا ۷ دهه آینده را رقم خواهد زد.
بارود مینویسد: بایدن اشتباه نمیکند. در واقع، هر کاری که بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی و دولت و کابینه جنگ او در غزه انجام داده اند، به تفسیر مشابه اسرائیل از اهمیت حوادث دنیای در حال تغییر اشاره دارد. نتانیاهو آمادگی خود را برای انجام نسل کشی و به قحطی کشیدن میلیونها فلسطینی ثابت کرده است، زیرا او هنوز احساس میکند که قدرت آتش برتر ارتش اسرائیل قادر است ساعت را به عقب برگرداند و موقعیت نظامی، نفوذ ژئوپلیتیک و موقعیت جهانی اسرائیل را بازگرداند. اما واقعیت این است که او اشتباه میکند، و بیش از پنج ماه جنگ و کشتار بی معنی این ادعا را نشان میدهد. اما قمار سیاسی آمریکا در خاورمیانه و پیامدهای جهانی سیاست خارجی واشنگتن که دستکمی از خودکشی دیپلماتیک ندارد اصلا منطقی به نظر نمیرسد.
آمریکا در روزهای اول جنگ به سرعت از کابینه جنگ نتانیاهو حمایت کرده و هواپیماهای کمکهای تسلیحاتی را به شرق مدیترانه فرستاد، که نشان میدهد واشنگتن برای یک درگیری بزرگ منطقهای آماده است. در همین زمان بود که رسانهها از دخالت نظامی آمریکا، به ویژه از طریق نیروی دلتا در جنگ غزه نوشتند اگرچه پنتاگون بعدها گزارشها مبنی بر اعزام ۲۰۰۰ سرباز آمریکایی برای جنگیدن در غزه را رد کرد.
اگرچه در آن زمان هنوز مشخص نبود که آمریکا شریک مستقیم در جنگ است، گزارشهای رسانههای اصلی این کشور به هر شک و تردیدی در این زمینه پایان دادند. ششم مارس بود که واشنگتن پست نوشت آمریکا از زمان شروع جنگ غزه بیش از ۱۰۰ قرارداد نظامی فروش تسلیحات را به تلآویو بهطور چراغ خاموش تائید کرده است. اما از سوی دیگر گزارشهای متعددی از تنشهای فزاینده میان تلآویو و واشنگتن منتشر شده است. از جمله گزارش پولیتیکو که ادعا میکند بایدن در محافل خصوصی نخست وزیر اسرائیل را یک مرد بد خوانده است؛ و اینکه کاخ سفید با موضع گیری نتانیاهو در جنگ غزه مشکل دارد.
رمزی بارود مینویسد: کاملاً واضح است که بدون ادامه حمایت نظامی و دیگر شکلهای حمایت آمریکا، اسرائیل نمیتوانست جنگ خود را علیه فلسطینیها بیش از چند هفته ادامه دهد و در نتیجه جان هزاران نفر را نجات دهد. علاوه بر این، آمریکا در برابر اکثریت قریب به اتفاق دولتهای جهان که روزانه خواستار آتش بس فوری و بی قید و شرط در نوار هستند در نقش بزرگترین حامی تلآویو ظاهر شده است. اگر آمریکا بارها و بارها در شورای امنیت سازمان ملل، حق وتوی خود را اعمال نکرده بود، قطعنامهای که خواستار آتش بس میشد، قطعاً تصویب میشد.
با وجود این حمایت بی قید و شرط، آمریکا تلاش میکند تا از یک درگیری منطقهای گستردهتر جلوگیری کند، که در حال حاضر موقعیت سیاسی خود او را در خاورمیانه تهدید میکند. اما نتانیاهو به این مسائل علاقهای ندارد، زیرا نتانیاهو میداند که پایان دادن به جنگ به معنای پایان کار دولت ائتلاف اوست که عمدتا توسط افراط گرایان راست افراطی تشکیل شده است. برای دستیابی به این اهداف خودخواهانه، رهبر اسرائیلی حاضر است جنگی را که به وضوح در حال شکست است را ادامه دهد.
با وجود اینکه بایدن به طور کامل ایمان خود را به نتانیاهو از دست داده است، طبق گزارش آسوشیتد پرس، او همچنان به حمایت از اسرائیل ادامه میدهد بدون اینکه علناً نتایج فاجعه بار جنگ را زیر سوال ببرد، نه فقط برای مردم فلسطین، بلکه برای منطقه و جهان، از جمله کشورش.
بارود مینویسد: آمریکایی ها، به ویژه کسانی که در حزب دموکرات هستند، باید فشار بر دولت آمریکا را بیشتر کنند تا به این سیاست ناهماهنگ خود در مساله فلسطین پایان دهد. باید جلوی تامین مالی ماشین کشتار اسرائیل گرفته شود. با اینکه اکثر آمریکاییها این درخواست را دارند، اما به نظر میرسد که بایدن و دولتش هنوز پیام مردم آمریکا و جهان را دریافت نکردهاند. چه تعداد فلسطینی دیگر باید بمیرند تا بایدن صدای مردم را بشنود.