پس از گذشت چندین ماه از جنگ غزه خبر جدید نیویورک تایمز نشان می‌دهد که طراحان ارشد این تونل‌ها، همه موارد و بدترین سناریو‌ها را پیش بینی کردند. سناریوی‌های که اینک با تسخیر زمینی برخی مناطق غزه نیز همچنان کارآیی دارد. مرور آنچه تاکنون بر این تونل‌ها گذشته مهم است.
اولین اتفاقی که تاکنون ثابت شده، تجهیزات استفاده شده‌ای است که در این تونل‌ها سبب جلوگیزی از رهگیری و کشف تونل‌ها شده است. این عدم کشف تونل‌های جدید نشان می‌دهد که طراحان تونل‌ها کاملا سطح فناوری الکترونیکی رژیم صهیونیستی را شناخته و ضد آن عمل کرده‌اند. همچنانکه تا الان استفاده از پهپاد‌های شناسایی، رادار‌های نفوذی زمین، حسگر‌های صوتی، جستجوی تونل‌ها با سگ‌ها و روبات‌ها، همه در برابر فناوری‌های داخل تونل‌ها شکست خوردند.
دومین اتفاق این است که ارتش اسراییل بار‌ها ادعا کرده که تونل‌های حماس را بمباران کرده، ولی الان در میدان معلوم شده که فایده قابل توجه‌ای نداشته است. بمب‌های شتاب‌دار راکتی و بمب‌های «به عمق رونده» ۲۱۰۰ کیلوگرمی (۴۵۰۰ پوندی) GBU-۲۸ که پیش از این گفته می‌شد پس از تسخیر برخی مناطق غزه می‌تواند برای منهدم کردن تونل‌ها مفید باشد، عملا تا الان نتوانستند کاری پیش ببرنند. معلوم شده که عمق این تونل‌ها در زیر زمین انقدر عمیق است که آسیب رساندن به آن‌ها با موانع رو به رو شده است.
سومین موضوع این است که رژیم صهیونیستی پیش از دو گزاره خبرساز هم درباره تونل‌ها مطرح کرد، اول وال استریت ژورنال مطرح کرد که ارتش اسرائیل سیستم بزرگی از پمپ‌ها را در ساحل غزه مستقر کرده که ممکن است برای انتقال آب دریا به درون تونل‌های غزه استفاده شود. بعد از آن نشریه میدل ایست آی، از احتمال حمله شیمیایی غافلگیرانه اسراییل با استفاده از گاز اعصاب علیه تونل‌های زیر زمینی حماس در غزه خبر داد. اینک معلوم شده نه تنها این موارد ادعایی منجر به اتفاق خاصی نشده بلکه یا بیشتر اخباری در جهت عملیات روانی بوده و یا حداقل در همان ساعات اول اجرایی‌شدن با شکست رو به رو شده است.
در هر صورت اینک پیش از همه این اظهار نظر مقام ارشد امنیتی پیشین اسرائیل که گفت، «کلمه تونل مناسب آنچه که حماس زیر نوار غزه ایجاد کرده نیست، بلکه آن‌ها شهر‌های زیر زمینی هستند» به واقعیت نزدیکتر شده هست.
