روزنامه "تاگس شاو" در مطلبی نوشت: اروپا این روزها باید با این ایده دست و پنجه نرم کند که ترامپ می تواند دوباره رئیس جمهور آمریکا شود. اما وقوع این سناریو برای دفاع ناتو و اروپا چه معنایی دارد؟ و برای اوکراین چه؟ یا شاید همه چیز کاملاً متفاوت باشد؟
چه می شود اگر؟ این سوال در حال حاضر در بروکسل، در راهروهای کمیسیون اتحادیه اروپا، در دفاتر نمایندگان و در کنفرانس های مطبوعاتی بسیار شنیده می شود. این ایده که دونالد ترامپ می تواند برای بار دوم رئیس جمهور ایالات متحده شود، معمولاً باعث ایجاد وحشت یا سردرگمی در اتحادیه اروپا می شود. یا یک التماس نه دوباره! برای کسانی که هنوز به یاد دارند که چگونه ترامپ در اولین دوره ریاست جمهوری خود به اروپایی ها توهین می کرد و می خواست ناتو را لغو کند.
"امانوئل ماکرون"، رئیس جمهور فرانسه اخیراً در برخورد با ترامپ آرامش را توصیه کرده است. رئیسجمهور فرانسه به خبرنگاران گفت: من همیشه از یک فلسفه پیروی میکنم، من سران کشورها را همانطور که مردم برایم میفرستند، تحویل می گیرم. بالاخره ماکرون باید اعتراف می کرد که با ترامپ فراز و نشیب هایی هم داشته است. آغوشهای محبتآمیز، نوازشهای مداوم با این پیام که دو رهبر به خوبی با هم کنار میآیند: این استراتژی فرانسوی دیگر کارساز نیست.
بهر حال ترامپ به سادگی آنچه را که ماکرون می خواستنه در جنگ داخلی سوریه، نه در خروج از توافق اقلیمی و نه در تعرفه های تنبیهی فولاد و آلومینیوم انجام نداد.
در ادامه این مطلب آمده است: ماکرون یکی از معدود رهبران اتحادیه اروپا است که قبلاً علناً درباره بازگشت احتمالی ترامپ صحبت کرده است. در این میان هیچ استراتژی هماهنگی میان سران کشورهای های اروپا وجود ندارد، اما برای همه روشن است: واشنگتن دیگر مانند گذشته از اوکراین در جنگ علیه روسیه حمایت نخواهد کرد. و این بدان معناست که آمریکایی ها دیگر مسئول امنیت اروپا نخواهند بود.
ترامپ در سال 2017 در اولین دیدار خود از مقر ناتو در بروکسل به اروپاییها گفت که این عادلانه نیست که مالیاتدهندگان ایالات متحده کمک زیادی به امنیت اروپاییها میکنند، در حالی که بسیاری از کشورهای اتحادیه اروپا همچنان مبلغ زیادی بدهکار هستند.
در ادامه این مطلب آمده است: آنچه در آن زمان توسط رهبران اتحادیه اروپا به سخره گرفته می شد، اکنون باید جدی گرفته شود. آمریکاییها تاکنون تقریباً نیمی از کمکهای نظامی به اوکراین را پرداختهاند و ترامپ میخواهد آن را تغییر دهد. مایکل گالر، نماینده حزب دموکرات در پارلمان اروپا در این باره می گوید: ما باید بهعنوان شرکای ناتو، بلکه بهعنوان شریک در اتحادیه اروپا، خود را برای این شرایط آماده کنیم. به خصوص عاقلانه نیست که برای این چشم انداز آماده نشویم فقط به این دلیل که آن را دوست نداریم.
این سیاستمدار خارجی و امنیتی در اروپا فرض میکند که سپر محافظ هستهای آمریکاییها برای اروپا دست نخورده باقی میماند چرا که اتاقهای فکر نزدیک به ترامپ این را به صراحت اعلام کردهاند. اما گالر چنین سخاوتمندی را در زمینه تسلیحات متعارف نمی بیند. وی در این باره گفته است: در هر صورت، صرف نظر از نتیجه انتخابات، ما باید در درازمدت خود را بسیار بیشتر مسلح کنیم تا بتوانیم به طور مؤثر و قابل اعتمادی با روسیه مقابله کنیم.
در ادامه این مطلب آمده است: در بروکسل هیچ بحثی در این باره نیست که اروپا باید بیشتر برای دفاع از خود هزینه کند. اما این چه ابعادی خواهد داشت، چند میلیارد دلار اضافی باید توسط بودجه های ملی جمع آوری شود که پس از آن در جاهای دیگر از دست خواهند رفت - در این مورد سکوت زیادی وجود دارد.
البته همچنین امیدواری وجود دارد که در نهایت ممکن است آنقدرها هم شرایط بد نباشد. ترامپ می تواند ببازد، این شانس بهر حال وجود دارد و حتی اگر وی موفق شود دوباره وارد کاخ سفید شود، ممکن است جمهوری خواهانی باشند که فراآتلانتیک فکر می کنند.
آنالنا بائربوک، وزیر امور خارجه آلمان این گزینه را می بیند. وی در سپتامبر، پس از بحث در واشنگتن، گزارش داد که او بسیاری از جمهوریخواهان را در آنجا می بیند که علیرغم همه دیدگاههای مختلف، هنوز این درک را دارند که حمایت از اوکراین مرکزی و مهم است؛ زیرا در مورد "حمایت از نظم مبتنی بر قوانین" نیز هست.
اینکه آیا ترامپ در دوره دوم ریاست جمهوری خود به نظم مبتنی بر قواعد علاقه نشان خواهد داد و همچنین به آن پایبند است یا خیر مسئله ای است که در حال حاضر هیچ کس در بروکسل نمیخواهد در مورد آن حرفی بزند و آن را پیش بینی کند.