ارتش رژیم صهیونیستی در یک گزارش ارزیابی از نبرد « طوفان الاقصی » گفته است که بین ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ نیروی فلسطینی در روز شنبه، از ۸۰ نقطه به ۲۰ شهرک و ۱۱ پایگاه نظامی ارتش حمله کردند.
ارتش صهیونیستی در بخش دیگری از این گزارش گفته است که حماس عملیات اخیرش را «از بیش از یک سال قبل» طراحی کرده و آن را به شدت مخفی نگه داشته است.
در این باره یک مقام فلسطینی در گروههای مقاومت اسلامی گفته است که بخشی از اطلاعات به دست آمده از مناطق نفوذ، از طریق برخی نیروهای ارتش اسرائیل بدست آمده و تعدادی از آنها از مدتها قبل با گروههای مقاومت همکاری می کردند و در عملیات «طوفان الاقصی» نیز از این اطلاعات برای نفوذ نیروها به شهرک ها و بخصوص پایگاه های نظامی اطراف غزه استفاده شده است.
به گفته این مقام مسئول، این همکاری تنها به موضوعات اطلاعاتی محدود نبوده و مدتهاست که فلسطینی‌ها بخش زیادی از تجهیزات خود را نیز از سربازان و بدنه ارتش اسرائیل تامین می‌کنند.
بر اساس این گزارش، از مدتها قبل، گزارش های متعددی در منابع عبری زبان مبنی بر اهمیت حفاظت بیشتر در ارتش منتشر شد که برای مثال به مسئله شیوع اعتیاد درمیان سربازان -خصوصاً نیروهای احتیاط- پرداخته شده و گفته شده بود که بسیاری از نیروها حتی اسلحه خود را در قبال پول یا مواد مخدر به فلسطینی ها تحویل می دهند.
به‌گفته روزنامه صهیونیستی «معاریو»، گروههای فلسطینی پس از ساخت دیوار حائل بین اسرائیل و مصر (یکی از ۶ دیوار احداث‌شده)، برای تأمین تسلیحات مورد نیاز خود به پادگان‌های ارتش اسرائیل روی آوردند.
کانال ۱۳ تلویزیون رژیم صهیونیستی نیز در ۱۶ دسامبر ۲۰۲۱ از سرقت بیش از یکصدهزار فشنگ از انبار مخصوص اسلحه‌های M۱۶ در پایگاه نظامی تیپ اسکندرونی در شمال فلسطین خبر داد و البته از قول پلیس اسرائیل اعلام کرد که این میزان سرقت بیش از ۱۵۰هزار فشنگ بوده است.
در سال‌های گذشته گروههای فلسطینی ـ به‌خصوص نیروهای ویژه آنها ـ عمدتاً از تجهیزاتی استفاده می‌کنند که در اختیار ارتش و نظامیان صهیونیست نیز قرار دارد.
گروههای مقاومت برای تجهیز واحدهای خود – خصوصاً در کرانه باختری- تجهیزات مورد نیاز را از ۳ مسیر عمده به دست می‌آورند: یکی از طریق پرداخت پول و خرید سلاح از باندهای قاچاق سلاح در اسرائیل و دیگری دستبرد به زاغه‌ها و انبارهای مهمات این رژیم و سومی، همکاری برخی نظامیان اسرائیلی.
یک منبع رسانه ای ایرانی پیش از این به این موضوع تحت عنوان «ارتش سرّی فلسطینی» پرداخته بود که وظیفه اصلی تهیه سلاح از این انبارها را به‌عهده دارد.
روزنامه «معاریو» در گزارش دیگری در می ۲۰۱۹ نوشته بود که طی یک ماه، ۴۶ سلاح انفرادی از همین مدل M۱۶ از پایگاهی در منطقه الجلیل غربی به‌سرقت رفته که تعداد زیادی از آنها هرگز پیدا نشدند.
برخی از مبارزان فلسطینی و برخی از عاملان عملیات‌های اخیر نیز از همین مدل اسلحه استفاده کرده بودند.
با این حال، سرقت سلاح از انبارهای رژیم صهیونیستی تنها محدود به اسلحه‌های سبک انفرادی نمی‌شود. روزنامه «هاآرتص» در سال ۲۰۱۲ در گزارشی نوشته بود که میان تسلیحات ربوده‌شده از پادگان‌های اسرائیل (به‌ارزش ۱۴ میلیون دلار)، موشک‌های ضدتانک «گیل» نیز بوده است.
این گزارش می‌افزاید سرقت از پایگاه‌های ارتش به‌طرز چشمگیری افزایش یافته است و سارقین در اکثر مواقع به‌راحتی از دروازه‌های امنیتی و تحت کنترل وارد پایگاه‌ها می‌شوند و تجهیزات نظامی، گلوله، اسلحه، ژنراتور و حتی خودروهای نظامی را به‌سرقت می‌برند.
روزنامه «یدیعوت آحارونوت» نیز در دسامبر ۲۰۲۰ در گزارشی نوشته بود که تعداد زیادی از پرسنل گردان ۱۳ تیپ گولانی مستقر در شهرک صهیونیست‌نشین «کیسونیم» به‌دلیل کشف حجم عظیمی از مواد مخدر داخل محل استقرار این گردان اخراج شدند.
به‌گفته منابع اسرائیلی، اعتیاد به مواد مخدر میان پرسنل ارتش رژیم صهیونیستی رو به افزایش است و این مسئله خصوصاً از سال ۲۰۰۹ که ماجرای سرقت سلاح از پایگاه‌های ارتش اسرائیل فاش شد، به یکی از دلایل تبادل سلاح و پول میان فلسطینی‌ها و افسران ارتش اسرائیل تبدیل شده است.
این رخنه امنیتی در بدنه ارتش اسرائیل، بسیاری از فرماندهان ارتش این رژیم را تحت فشار قرار داده و به نظر می رسد با پایان نبرد «طوفان الاقصی» باید منتظر برخوردهای شدید و برکناری تعداد زیادی از فرماندهان ارشد نظامی و بخصوص امنیتی صهیونیستها باشیم.
با توجه به تقسیم وظایف در میان سازمان های متعدد اسرائیلی، شاباک (سازمان امنیت داخلی اسرائیل که وظیفه اشراف بر گروههای مقاومت فلسطینی را برعهده دارد)، آمان (اطلاعات ارتش) و پلیس بیشترین ضعف را از خود نشان داده اند.
با این حال پیکان اصلی انتقادات به سمت مقامات ارشدتر، از نخست وزیر تا وزیر دفاع و رئیس ستاد ارتش خواهد بود.
۵۰ سال قبل در جنگ یوم کیپور نیز تبعات غافلگیری اسرائیل از شروع جنگ، موجب سقوط دولت وقت شد و مقصرین سعی کردند همه تقصیرها را متوجه آمان (اطلاعات ارتش) به عنوان یکی از مهمترین دستگاه های اطلاعی رژیم صهیونیستی کنند.
این درحالی بود که در آن مقطع، دستگاهای اطلاعاتی نظیر موساد از وقوع جنگ مطلع بودند اما اهمال مقامات دولتی بخصوص نخست وزیر (گلدا مایر) و وزیر دفاع (موشه دایان) و بی اعتنایی آنها نسبت به اطلاعات بدست آمده، موجب غافلگیری شد اما در نبرد طوفان الاقصی حتی دستگاه های اطلاعاتی رژیم صهیونیستی نیز (علی رغم آنکه ارتش گفته است طراحی فلسطینی ها بیش از یک سال طول کشیده) از آن خبردار نشده بودند.
همکاری بخش زیادی از بدنه نیروهای نظامی و امنیتی رژیم صهیونیستی با گروه های مقاومت و نیز دستگاه های اطلاعاتی ایران، موجب شده است تا این رژیم در طول سال های اخیر دست به حذف بسیاری از آنها بزند.
این رویکرد صهیونیستها موجب افزایش مرگ های مشکوک در میان افسران، درجه داران و سربازان این رژیم شده که البته به دلیل اعمال شدید قانون سانسور در اخبار نظامی، بسیاری از آنها پنهان نگه داشته شدند.
با این حال، نفوذ گروههای مقاومت فلسطینی در بدنه ارتش و دستگاه های اطلاعاتی اسرائیل، سران این رژیم را با چالش های بزرگ جدیدی مواجه کرده است.
